Man in Moon

Chapter 34. Eternal Flames

Sol

Thursday.

Naalimpungatan ako dahil sa mahinang huni ng kwago. Napaupo ako at sinilip ang labas, madilim pa.

Hinanap ng mata ko agad si Aku. Katabi ko siya at nakahiga rin sa kaniyang sleeping bag habang ang isang kamay ay nakahawak sa kamay ko. His eyes are closed, is he having another flashback?

Tinignan ko naman ang orasan, alas-tres palang ng umaga. Nasanay na siguro agad yung katawan ko na kaunting oras lang matulog. Hangga't maaari gusto ko lagi akong gising....

I put on another hoodie since it's freezing cold this early in the morning. Pagkatapos ay naupo lang ako habang pinagmamasdan si Aku na nakapikit.

Heck, I'm being wierd.

But I guess having to stare at Aku is one of the privilages of being his girlfriend.

I blushed with the world girlfriend. How lucky am I?

Napa-ayos ako ng upo nang biglang dumilat si Aku. Nangunot ang kaniyang noo at nang makita ako ay ngumisi siya at umupo.

"Good morning baby" Ngising sabi ni Aku at hinalikan ako sa noo.

"Morning, Aku. Were you having another flashback?" Tanong ko sakanya.

"No, I think I was sleeping. It's the same way I felt when S used his ability on me" He said while brushing my hair.

Namilog ang mga mata ko. "Were you dreaming? Inantok ka ba? Hah, who's the sleepyhead baby now?" Ngiting asar ko sakanya. 

"No, I wasn't dreaming. And I didn't feel 'sleepiness'. I just blinked and my eyes didn't open again until now"  Sabi niya at tumawa.

Napatitig lang ako kay Aku. Is this one of the side effects?

"Are you still not sleepy? The sun hasn't risen yet" Sabi jiya pagkatapos lumingon sa labas.

"Hindi na ako inaantok. Let's have breakfast?" Tanong ko sakanya at tumayo na kami para mag-umagahan.

Gumawa kami ng sandwich bilang breakfast. Lumabas kami ng tent para mag-pahangin nang makitang gising na rin si kuya Arkin.

"Sandwhich po, kuya" Sabi ko sabay abot nung tinapay. Tinanggap niya ito at nagpasalamat.

"May oras pa tayo, gusto niyong umakyat ulit sa summit para panoorin ang sunrise?" Tanong ni kuya Arkin at nagningning ang nga mata ko sa ideyang iyon.

Aku chuckled at my expression and said that we better pack so we can start climbing.

Nang mailigpit na namin ang lahat ng gamit ay sinuot na namin ang naglalakihan naming bag packs at nagsimulang maglakad.

Tahimik ang pag-akyat namin dahil madaling araw at ayaw namin mambulabog. Aku also insisted that I keep close because snakes are known to bite innocent tresspassers of their haven.

Matapos ang halos isang oras na paglalakad ay naabot na namin ulit ang summit. 5:00 na nun at pinanood namin ang pagsikat ng araw.

Napangiti nalang ako habang pinapanood ang pagbabago ng kulay ng langit. Black, blue, orange, pink, yellow, and red, are fighting over who will reign the sky.

"Earth has the best sunrise and sunsets" Ngiting kumento ni Aku habang pinipicturan ang view gamit ang kaniyang cellphone.

"Anong mas gusto mo, sunrise or sunset?" Kuryoso kong tanong