BÖLÜM 10

532 20 0
                                    

Keyifli okumalar...
HAZAN

"İşte uzun zamandır karşılaşmanın nasip olmadığı adam Mirza Şimşek.Yandaş Mirza.”diyen Ateş simsiyah kıyafetlerinin içinde gecenin rengini üzerinde taşırken ağır adımlarla bize doğru geliyordu.Ay ışığının ve sokak lambasının sokağı aydınlattığı loş ışıkta Ateş’in üzerindeki tek renk saçları ve gözleriydi.Onun dışında tamamen bir karabulut gibiydi.

“Bu akşam nasip olduysa vardır bir hikmeti Ateş Altınok.Yolcu Ateş.”diyen Mirza ansızın mengene misali koluma yapışıp hızla beni arkasına çekince neye uğradığımı şaşırdım ve neredeyse yere düşüyordum.
Ancak son dakika da Mirza’nın kabanına tutunarak ayakta kaldım.

Kule misali önümde dikilip,siper almış Mirza’nın hakimiyetinden çıkmak isteyen yanıma karşın bir süre gözlem yapmaya karar vererek geride kaldım.Ateş tam önümüze gelip durunca Mirza’nın uzun boyu sanki daha da heybetlenmisti.
Omuzları gergin ve genişti.

“Nerde senin o ikiz dingil biraderin?Hangi cehennemim dibine girdi?Hazır seni görmüşken bir konuşalım.”diyen Ateş’in on,onbeş adım arkasındaki vip minibüse ve o minibüsü çevreleyen güçlü kuvvetli korumalara kaydı dikkatim.

“Bas git Ateş.Belanı bulma.Artık Karan ile işin yok senin.Sizin hesap kapandı.”

Mirza'nın öfkeli sesi iliklerime değin ürpermeme neden oldu.Onu daha önce böyle konuşurken hiç görmemiştim ve şu an şahit olmak birazcık korkutmuştu.

“Bizim hesap anca cehennemde kapanır.
Asya’yı bulmadan bana rahat olmadığı gibi o biraderine ve size de rahat yok.Beni daha fazla çileden çıkarmayın.”derken bakışları bana kaydı.Dudaklarına kurulan çarpık sırıtışını toparlama ihtiyacı duymadan bana doğru adımlamıştı ki araya Mirza girince göğüs göğüse çarpıştılar.

“Ondan uzak dur.”Mirza öfkeyle tıslamış ve önüme siper olmuştu.

Bu hareketi Ateş’in gülüşünü daha da büyütürken bakışları bana odaklandı.
Mirza’dan görebildiğim kadarıyla bakışlarımı kaçırmadan onu izliyordum.

“Demek kendine koruyucu edindin ex aşkım.İşte bu beni gerçekten kırdı.”dedi elini kalbinin üzerine götürerek.

Ateş’in sözleriyle Mirza’nın elleri yumruk olurken bir elimle uzanıp eline sarındım.
Eğer şimdi Ateş ile kavga etmeye kalkarsa burada savaş olurdu ve tek başına hem Ateş ile hem de korumalarıyla başa çıkamazdı.Bu yüzden diğer kolumu da Mirza’nın beline doladım.

“Ne kadar da dokunaklı üzerime gül koklamışsın Hazan.Sevgilini benden koruyorsun demek.”diyen Ateş’e Mirza’dan önce davranarak hiddetle bağırdım.

“Mahallemde olay çıkmasını istemiyorum.
Defol git.Yoksa …”

“Polis mi çağırsın?”diyerek sözümü devam ettirince sessiz kaldım.

Polis Ateş’in umrunda değildi.Biliyordum ama şu an onu tehdit edebileceğim bir başka şey de yoktu.

“Polis çağırmayacak.Biz seninle müsait bir yere gideceğiz.”diyen Mirza ile başımdan aşağı kaynar sular dökülürken gitmesin diye sırtına yapıştım.Bir yandan da kulağına doğru gitme diye fısıldıyordum.Gerilen ortamda bakışlarım sokak lambasının ışığında tekrar Ateş’e kayarken arkadaki adamların komut beklediğini fark ettim.
Sanki biraz da bize yaklaşmış gibiydiler.

“Cazip bir teklif ama sevgili eski platoniğimin kalp krizi geçirmesini istemem.”dedi Ateş gözlerimin içine baka baka.Beni köşeye sıkıştırmaya çalışıyor,
bildiğin oynuyordu.Fakat şu an umrumda değildi.Kavga çıkmasını ya da Mirza’nın onunla gitmesini istemiyordum.

KARA ÇELİŞKİ # YANILGI SERİSİ 2  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin