KARA ÇELİŞKİ # YANILGI SERİSİ 2

BÖLÜM 30

Keyifli okumalar
KARAN

"Gel, bu gece bana gel
Uyumadım hiç, döndüm bütün gece sağa sola
Gör, uykunda beni gör
Rüyamda sarıldım sana ve kokladım buram buram,saçını okşadım." 

Mırıltı halindeki sözlerim arasında omzumun üstüne yayılmış yumuşacık saçlarını okşadım uzun uzun severek. Her bir telin üzerinde parmaķlarımı gezdirirken şükrediyordum. Kollarımın arasında oluşuna,varlığına,sevgisine,onun karşıma çıktığı güne….

Kollarımın arasına yığılıp kaldığı andan sonra endişe ile çağırdığım hemşire bir sorun olmadığını sadece güçsüz düşerek uyku haline geçtiğini söylemiş,
ardından odanın temizlenmesi için görevlileri yönlendirmişti.Kırık vazo ve çiçek parçalarıyla dolu zemin,kat görevlileri tarafından toparlandıktan sonra da güzel gözlüm ile yalnız kalmıştık.

Yatağının kenarına iliştirdiğim sandalyede oturmuş bu zamana kadar olan not ile çiçekleri,yaşananlarla birlikte kafamda dönüp duran düşünceler arasında onu izlerken,yüzündeki acı çeker ifadeyi fark eder etmez ayaklanıp yanına ilişmiştim.
Uykusunda yine sayıklamaya başlayınca daracık yatakta,rahat etmesem de güzelimi bedenimin üzerine almış,başını omzuma yaslamıştım ve dakikalardır böyleydik.
Rahatlaması ve güvende hissetmesi için sevdiğini bildiğim şarkıyı mırıldanmaya başladığım saniye çatık kaşları düzelirken,sayıklamaları bitti.Gergin omuzları aldığı derin nefesle gevşedi.
Kollarımın arasında onu biraz daha sıkı sararken şarkıya devam ettim düşünceler içinde. Yüreğim öfke ve intikam hırsıyla yanıyordu.Mırıldandığım sözlerin naifliğine tezat bir volkan vardı içimde.

"Son seferinde,bana bıraktığın resimlere baka baka
Hep ağladım.
Sen, düşünme beni hiç
Önemli olan sadece kavuşmamız
Ne yapardım ya sen olmasaydın?
Ne yapardım yanımda olmasaydın mavim? 
Ne yapardım?
Eğer seni benden alsalardı.Ne yapardım Asyam ? "

Zihnime süzülen birbirinden beter düşünceler içimi daha da sıkarken,eğer gerçekleşmiş olsaydı. Tam ona kavuşacağım anda ya planları başarılı olup onu götürselerdi.Ya olsaydı…

Yaşayamazdım.Benden uzakta oluşuna,onu benden ayırmalarına katlanamazdım. İzin vermezdim. Onsuz nefes almak artık katlanılmaz geliyordu. Şimdi kollarımın arasında uykulu haliyle,kalbimin üzerindeki elinin dokunuşu bile benim yaşam enerjim olurken,Asya'nın olmadığı bir dünyada yaşamayamazdım.

Benimdi.Ben nasıl onunsam,bu deli kalbim nasıl onun ismini usanmak bilmeden sayıklıyorsa,o da benimdi. 
Her şeyimizle,birbirimiz için vardık ve bunu kimsenin değiştirmesine,
engellemesine müsaade etmeyecektim. Mavimi bir daha böyle korkutmalarına,onu böylesine derin yaralamalarına izin vermeyecektim. Mutluluğu herkesten çok hak ederken,bundan sonra dudaklarında en ufak bir bükülmeye yer olmayacaktı. Gülecekti benim güzelim. Güzel gözlüm. Külkedim. Mavim...
Bundan sonra hak ettiği şekilde gülecekti. Bükülmeyecekti bu çilek kırmızısı dudaklar…

Onu öptüğüm zamanlardan biri zihnime düşerken tebessüm ettim. Amerika'ya Kavin'in yanına gittiğimizde bolca tatmıştım dudaklarını.
Nefesim,nefesine karışmış.Ciğerlerim aklımı çelen, sevdiğim ferah kokusuyla şenlenmişti. Yakınlaştığımız her an halini saran utangaçlığı,onu daha da utandırma hissini derinlerimde yükseltirken,onunla uğraşmaktan geri durmamıştım.O kadar seksi ve yenilesi oluyordu ki... Her seferinde biri görecek diye kıpkırmızı olan yanaklarını görmek ona duyduğum hislerin kontrolsüzce artmasına neden olmuştu.Ona bir vurulmuştum ama tam da on ikiden vurulmuştum.
Beni kendine mühürlemişti sanki. Her şeyin başında hedefim ve niyetim belliyken,yolum onun masmavi gözlerinin ışığıyla seyrini değiştirip kalbimi nişan almıştı.Gözleri gözlerime nişan almış ve o an kalbimden vurulmuştum.Sonrası zaten olanlar olmuştu.