BÖLÜM 14

390 23 2
                                    

Keyifli okumalar ...
ASYA

“Karan yapma ya lütfen.”kahkahalarım arasında kurtulmaya uğraşıyordum.

”Ya bak yapma.Gülmekten yanaklarım acıdı.”

“O zaman söyle külkedisi.”okyanusu hatırlatan gözleri üzerimdeyken beni gıdıklamaya devam ediyordu.

“Söylemeyeceğim.”diye terslendim. Bile isteye onunla uğraşıyordum aslında.
Sabah beni sinir ettiğine sayardı artık.

“Demek inadım inat,beni güldürmeye devam et Karan diyorsun.”der demez kendimi geri çekmek için hamle yapmama karşın Karan hakimiyeti ele geçirip tepeme dikilirken yüzüme düşen gölgesi gözlerimi kısmama neden olan güneşi engellemişti. 

Işık huzmesi çehresini kaplarken ona baktığımda içim ısındı.Sıcacık bir şeyler kalbimde yer değiştirirken ilgiyle bakmaya devam ettim. Mavi gözlerindeki mutlu pırıltılar gönlümü rahatlatıyordu. Gülüşünü süsleyen ve o dikkat dağıtan gamzesine uzattım parmaklarımı.Yavaşça,usulca elimin altındaki tenini okşayıp, gamzesinin çukurunda gezindim.Karan bu yaptığımla beni gıdıklamayı bırakırken gözleri yüzüme odaklanmıştı.Göz bebeklerinde fark ettiğim yansımam yeniden gülümsememe sebep oldu. Bu adam benim dünyamdı.Yaşamak için yeterli bir sebep,yeni umutlara beraber adım atacak yoldaşımdı.Çok seviyordum.

“Gıdıklamıyorum da artık, sen neye gülüyorsun böyle can alıcı tebessümünle..”
diye meraklı bakışlarını üzerime diken Karan bana doğru eğildi.Bir elini saçlarıma uzatıp önüme düşen tutamı geri iterken nazikti.
Derin bir nefes alarak kokusunu içime çektikten sonra ona baktım.
”Gözlerimdeki yansıman sana anlatıyor her şeyi.”dedim bakışlarımı ondan kaçırmadan.

Dediklerimle ilk başta kaşları iddialı dercesine havaya kalksa da ciddiyete bürünen ifadesi yüzüme odaklanırken gözlerimin en derinine baktı.Orada gördüklerinin ne demek olduğunu biliyordu.Anladığını biliyordum.Ona hiçbir şey söylemesem dahi bana baktığı an görebilirdi.
Düşüncelerimi kanıtlarcasına usulca dudaklarına yerleşen tebessümü istediğini almanın yarattığı hazzı yaşıyordu.

“Gözbebeklerinde kaybolmaktan asla vazgeçmeyeceğim tek kadın sensin.Tek sensin ve hep sen olacaksın.” dediği an daha fazla direnemeyerek ona uzandım.

“Seni seviyorum kalbimin baş belası.”
sözlerimle aramızdaki mesafeyi hızla kapatıp dudaklarıma ulaşınca ona kapılarak karşılık vermem gecikmedi.Dudaklarıma kurduğu üstünlüğü zevkle kabul ederken ellerimi saçlarına uzattığım sırada Karan nefes almak için geri çekildiğinde karşılaştığım yüzle nefesim boğazımda tıkanıp kalmıştı.

Gülen gözlerle bakmasını beklediğim kişi Karan olması gerekirken birkaç santim uzağımda Ege dudağımı okşayan parmağıyla bana gülümsüyordu. Hayal görüp görmediğimden emin olmak için gözlerimi açıp kapatırken tekrar aynı görüntüyle karşılaştığım an kolları arasından ayağı fırladığım gibi ondan uzaklaştım.

“Bir şey mi oldu gökyüzüm?Yüzüme bak.”
diyerek benimle birlikte ayağa kalkan Ege üzerime gelince geriye adımladım.

Kalbim boğazımda atıyordu.Ben Ege’yi öpmüş olamazdım.Ona sarılmış ve saçlarını okşamış olamazdım.
HAYIR!Yapmadım.Böyle bir şey olmadı.

“Asya.Bana bak.”dedi Ege tekrar üzerime doğru gelen adımlarından geri geri kaçarken ona sırtımı dönüp koşmaya başladım.

“Asya.Asya.Bekle beni.Tek başına gidemezsin.Gökyüzüm gitme.”
peşimden gelen seslerini yok sayarak koşmaya devam ettim.

KARA ÇELİŞKİ # YANILGI SERİSİ 2  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin