Melodies Of Pain

MELODY 19: Plaza Of Tears

Chapter 19

"Wait me here. I'll go get my motorbike."

Nakangisi akong tumango kay Pachiko habang pinapahiran ang luha ko. Ano ba naman 'yan para akong tanga rito. Tatawa na nga lang, iiyak pa.

Masyadong happy girl? Tanga naman kasi 'tong si Pachiko, e!

Bago kami bumaba rito kanina ay nagpaalam siya sa'kin na magbabanyo siya dahil taeng tae na at sa pagmamadali niya pa ay banyo ng mga babae ang napasukan niya. May nakakita pang babae sa kaniya nang palabas na siya at ang sama ng tingin sa kaniya.

"Having fun with that Chinese guy?"

Namilog ang mga mata ko  ng may marinig na boses sa likod at sobrang dama ko ang lapit niya dahil dumadapo ang hininga niya sa may tenga ko. I slowly turned my back and just like my guess, it was him. I took a step backwards placing my hands on my chest while staring at him.

"What?"

Ilang araw na ba kaming hindi naguusap? Bakit parang isang taon na ata? O baka naman sobrang miss ko lang siya? Sobrang dami kong iniisip at ginagawa sa mga nagdaang araw kaya nakalimutan ko kung kailan 'yong huling usapan namin. Sa sobrang dami ng mga iniisip ko pati nga pagkain ay nakakalimutan ko na. Buti nalang at nandiyan si Coach Eva para ipaalala sa'kin.

"Hey," I spoke after a whining silence. "Uh, pauwi na ako e. Ikaw ba?"

I saw how he's eyes pierced at me. "Iniiwasan mo talaga ako? Are you mad at me?"

Sasagot pa lang sana ako ng saktong dumating naman si Pachiko sakay sa motorbike niya. Itinaas niya ang salamin ng kaniyang helmet at palipat lipat ang tingin sa'kin at sa lalaking nasa likod ko.

Tumalikod ako sandali para harapin ulit si Russel at hindi ko na naman inaasahan ang seryosong mga mata niya na nakatitig sa'kin. Parang may kasalanan akong nagawa ah.

"Ano kasi, uh..." pinaglalaruan ko na ang mga kamay ko habang nagiisip ng pwede kong sabihin.

Natataranta kasi ako at hindi ko alam bakit. Kakaiba kasi ang mga titig niya sa'kin. Parang isang maling sagot ko lang, ipapasalvage niya na ako. I sighed and started to talk again but he suddenly grabbed my wrist and started to walk.

"Teka lang!" awat ni Pachiko kaya nahinto siya kasama ako. "Saan mo siya dadalhin?"

"Sa lugar kung saan hindi ka kasama." Russel replied bluntly and continue dragging me softly.

Nilingon ko si Pachiko sa likod na nakatayo pa rin doon. I waved at him and throw a thumbs up just to let him know it's fine. I know magaalala 'yon dahil bigla nalang akong hinila nitong kasama ko. Binitawan na niya ang kamay ko at huminto sa isang puting sasakyan na halatang mamahalin.

"Hop in." aniya at naglakad sa may driver's seat.

"Hindi mo 'ko pagbubuksan?" nguso ko pero sinamaan niya na naman ako ng tingin. "Sabi ko nga may kamay ako."

I rolled my eyes mentally asking cupid when will he be sweet to me. Hay nako self, parang 'di tayo sanay ah?

Nang makaupo sa shotgun seat ay sinadya kong hindi magsuot ng seatbelt dahil baka suotan niya ako pero pinagalitan na naman niya ako.

"Tss, boring."

"What did you say?" he raised a brow.

I stretched my jaw and turned side ways to see him. "Wala. Sabi ko saan mo 'ko dadalhin? Wala ka bang ibang schedule ngayon?"

He cleared his throat and sat properly. Nakatingin lang siya sa harap kahit hindi pa naman siya nagda-drive.

"Where do you want to eat?"