Portakal Çiçeği (TAMAMLANDI)-II

20.Nerede Kalmıştık?

                            Günümüz

Prensesimizin doğum günü partisi bitip konuklar evlerine dağıldılar ancak Ömer'den henüz bir hareketlenme belirtisi yoktu. Her ne kadar buraya gelirken kendisini göreceğimden emin olsam da insan fikren yüzleşmeye cismen yüzleşmeden daha çabuk hazırlıyor kendini demekki. Tüm gece Ömer'in zorlamaları dışında onunla yanyana gelmemek için köşe bucak kaçtım haliyle şimdi de kalkıp gitsin bu gece burada sonlansın istiyorum. Daha fazlasını ne bedenim ne de ruhum kaldırabilecek gibi değil çünkü.

Elacık babasının omzunda uyuya kaldı ,biz bahçe masasını tamamen toparlayıp mutfağı temizledik .Erkekler bahçede dekorunu düzeltti, vakit gece yarısını geçti Gökhan Sonay'in omzunda uyur uyanık mırıldanmaya başladı.Hatta Onur abi Ela'yı yatırmaya çıkıp kareli pijama altı ve beyaz tişörtüyle aşağıya bile indi.Ama bu salak Ömer hala evine gitmeye niyetlenmedi .Sonunda Gökhan uykusuzluğa daha fazla dayanamayıp isyan eder gibi;

-Ben artık kalksam iyi olacak bugün şirkette de çok yoruldum biraz daha beklersem burada uyuya kalabilirim en iyisi gidelim Ömer hadi biraderim.

-Ha!Doğru diyorsun. Şey yapalım ya seni hiç yolundan etmeyeyim ben. Sen git Gökhancım ben bu gece en iyisi abimde kalayım.

-Hayır!

-Hayır!

Bu iki hayırın sahiplerinden biri tahmin edersiniz ki benim .Tüm bakışlar bana çevrilmişken dikkatleri üzerimden çeken kişi ise aynı zamanda ikinci hayırın da sahibi olan sağ olsun Onur abi.

-Ne gerek var oğlum. Şimdi ev de dolu zaten ,misafir var.Sen git yarın gelirsin.

-Benim ne zararım var ya misafire?Kendi göl manzaralı odamda kalırım.

Bunu söylerken tabi bana imalı bakışlarını çevirmeyi de ihmal etmedi pislik.Ama bırakır mıyım ben sana?

-O odada ben kalıyorum yalnız.

-Nasıl?Abi odamı Betül'e mi verdiniz?

-Misafir odası oğlum orası kim gelirse ona veriyoruz sana mı soracağız?

-Hiç!

-Hiç?O zaman ben yine de odamda kalayım Betülcüğüm hiç dediğine göre rahatsız olmazsın değil mi benden hayatım?Hadi bak sen misafirsin yatağımda sen yat ben koltuğa da kıvrılsam olur.

-Salak salak konuşma Ömer .Yeter yaptığın gevezelik defol git evine hadi.

-Gidemem geç oldu Gökhan da uyguluyor kaza falan yapar ikimiz birden mi ölelim?Gökhan tek gitsin hem prensesim amcasına doyamamıştır yarın biraz hasret gideriz biz.

Onur abi Ömer'in kafasına koyduğu bir şeyden kolay kolay vazgeçmediğini bildiği için bıkkınlıkla iç iç çekerek yanında oturan eda ablayi bileğinden tutup kaldırdı ve merdivenlere yöneldi.

-Vallahi ne bok yersen ye Ömer evimin huzurunu kaçırma da .Yatacak yeri kendin bulursun artık. Karım yoruldu şuna bak sesi bile çıkmıyor görülecek iş değil. Gel güzelim.Hiç uğraşamayacağız şu kanepede kıvrıl yat zıbar en ufak arızada abin gırtlağına seve seve çöker bunuda aklından çıkarma oğlum.

-Aşk olsun abim senin küçük kardeşin ne zaman arıza çıkardı ki.İyi geceler size .Öpüyorum yengecim vallahi kadına bir şeyler oldu ha el salllamakla yetindi hiç ağzından ses çıkmıyor gerçekten yoruldu demekki.

Onur abi halsizlikten bitap düşmüş Eda ablayı da merdivenlerin yarısında kucaklayıp odaya götürünce salonda Ömer , Sonay ,ben ve gitmek için ayaklanan Gökhan kaldık.Gökhan bizimle vedalaşıp dış kapıya doğru adımlayınca Sonay da sevgilisini uğurlamak için onunla kalktı .Ömer aldığı zaferin sarhoşluğunla yayıldığı koltukta kollarını iki yana uzatıp sağ ayak bileğini sol dizine attı. Yüzünde yine aynı ukala gülüş ile gözlerini karşısında oturan bana çevirdi.Ben ise düştüğüm durumu anlamaya çalışarak yavru bir ceylan gibi Ömer ile başbaşa kalmanın şaşkınlığıyla koltuguma iyice gömüldüm.Bütün günüm bu adamdan kaçmaya çalışarak geçti ve şu an karşısında öylece kalakaldım iyi mi?Ömer ise anlık aptal halimle eğlenerek;

-Ee Nerede kalmıştık Betülcüğüm ?
diye fısıldadı.

Yıldıza dokunup bölümü oynamayı unutmayınz efenim🌼