Portakal Çiçeği (TAMAMLANDI)-II

37.Sorgu-Sual

              Kerem'in annesi Oya hanımı kendisine yakışır bir emrivakililikle uğurladıktan sonra annemle mutfak masamızda oturmuş kaçınılmaz son olan konuşmayı yapmak için annemin konuya girmesini bekliyordum.Sağ olsun canım annem evladım büyük şok yaşıyor salayım da bir kafasını dinlesin sonrasında illaki konuşuruz bu konuyu demek yerine,Karşımdaki sandalyeye kurulup ,kollarını da göğsünde birleştirerek ,evladını sorgulayan anne pozisyonunu aldı.Bak şimdi bacak bacak üstüne atıp terliğine de ayağının ucunda sallamaya başladı mı... Hah tamam işte sorguya hazırız.

-Evet Betülcüğüm?

-Evet Anneciğim?

-Betül!

-Efendim anneciğim?

-Şımarıklığın hiç sırası değil evladım.Çabuk babanlar gelmeden anlat şu konuyu sıkma daha fazla canımı kızım.

-Anneciğim zaten duydun her şeyi ne anlatmamı bekliyorsun ki sen şimdi ? Kadının bir tek GBT 'mizi çıkarıp önümüze atmadığı kaldı.

-Ve işlerin bu hale gelmesinde  hiç payın yok öyle mi?

             Annemin beni sorgulayan ,tek kaşı havadaki bakışları sorusuyla birleşince utanmama sebep oldu tabi. Ama yine de tek hatalı olmasa da çok hatalı olan kişinin Oya hanım olduğuna eminim.Ve şu aşamada bunu annemle paylaşmasam iyi olur gibi düşünüyorum hala.

-Tabii ki değil yani ben de hatalıyım ve Kerem de.Söyleyemezdim anne henüz çok erkendi biz bile gelecekle ilgili konuşmamıştık.Yani ailelerimizle paylaşmayı henüz düşünmüyorduk.

-Altı aydır berabermişsiniz... Tabi ben Oya hanımın yalancısıyım.Liseden beri de arkadaşmışsınız çocukla zaten.

              Oooo Gülseren Hanım imalar bir şeyler...Formundasın vallahi.Ciddi ol Betül!

-Değildik.Yani öyleydik de o tarz bir arkadaşlık değildi.Sıradan herkes gibi okuldan tanıdıktı işte.Ben Ankara'dan dönüp klinikte çalışmaya başlayınca karşılaştık.Hemen kliniğin karşısında muayenehanesi var Kerem'in.Öğle aralarında denk gelince kahve falan içtik sonra Kerem duygularını açtı.Eskiden beri ilgi duyuyordum sana falan dedi.Biz de deneyelim dedik.

-Altı aydır da deniyorsunuz sanırım?

               Bak yine...Ah seni tatlı kadın.Tam benim annem işte tam.

-Hayır Kerem evlenelim istiyor tabi.Ama ben...

-Sen?

-Offf.Ben Kerem'den ayrılmaya karar verdim anne.

           Aman söyledim gitti ya.Olmuşken hep beraber olsun.En azından Oya Hanım ile dünür olmayacağını bilsin de gece rahat uyusun canım benim.

-O ne demek öyle?Çocuk annesini göndermiş kızım.Bu nasıl ayrılmaya karar vermek?

            Bak bir de rol yapıyor.Sanki sevinmedi o kadını bir daha görmeyeceğine.Rahat ol kız.Biz bizeyiz.

-Şey henüz konuşmadık biz o konuyu.Yani Kerem şu an Antalya'da ben de Ankaradaydım o yüzden fırsat olmadı.

-Ne zaman karar verdin sen bu ayrılığa peki?

-Henüz yeni.

-Kararın Ankara gezinle bir alakası olabilir mi peki Betülcüğüm?

           Anneeee!Girme o sulara anne.

-Yoo!Hayır .Neden olsun ki?

-Bilmem.Ama sen yok diyorsan!

                 Annemin eli çenesinde tek kaşı havada kurduğu bu cümle bana zerre inanmadığının resmi olsa da bu konuda tek kelime etmedi.Çok asil kadın gerçekten.Sadece derin bir iç çekip;

-Betülcüğüm, sen ayaklarının üzerinde duran çok güzel çok mantıklı bir genç kızsın anneciğim.Muhakkak aldığın kararlarda kendine göre haklı sebeplerin vardır.Ama böyle önemli bir karar verirken duygularını ve karşındaki insanın hissettiklerini de dikkate al olur mu canım?Yani ne kendi din kırıl ne de Kerem'i kır evladım.Geçirdiğiniz bunca zamanın hürmetine ona karşı da saygını korumayı ihmal etme.Sana yakışan ne ise o şekilde hareket et.

               Yine utandırdım beni kraliçem.

                Yaşadığım ve yaşattığım şokun etkisiyle annemle göz teması kurmadan sadece tamam anlamında kafamı sallayıp odama geçtim.Sanki Ömer ile öpüştüğümüzden haberi var gibi nasıl konuştu öyle imalar kraliçesi.Çantamdaki telefonum canımı alacak gibi çalarken ekranda Kerem ismini görmem Oya Hanım'ı ve densiz konuşmalarını tekrar aklıma getirdi.Annemin söylediklerini dikkate almaya çalışarak yine de sakince cevapladım aramayı.Yani bence;

-Efendim?

-Betül,Nasılsın canım?

-Harikayım Kerem.Sen nasılsın?

-Fena değilim ben de.Şey tanışmışsınız annemle.Az önce konuştum onunla.Çok beğenmiş seni.

-Tanıştık tanıştık.Sağolsun.Harika bir sürpriz oldu gerçekten.

-Betül,iyi misin sen?

-Sence?Dalga mı geçiyorsun sen benimle Kerem?Böyle sürpriz mi olur ,hiç mi benim fikrimi sorma ihtiyacı hissetmedin sen?Evime anneni göndermek ne demek?

-Nesi var hayatım zaten bir gün tanışmayacaklar mıydı?Ha bugün ha yarın.

-Bak hala ne diyor ya?Çıldırtmak istiyorsun beni belli.

-Abartma Betül.Hem annem de beğenmiş seni daha ne istiyorsun?

                 Hah duydunuz mu?Annesi de beğenmiş beni.Aman ne mutlu bana.Allah korusun Oya Hanım beğenmeseydi beni ne yapardım ben acaba?

-Ne zaman dönüyorsun sen Kerem?Bizim acil konuşmamız lazım.

-Sakin olur musun lütfen sen önce canım?Yarın akşam dönüyorum.Ne konuda konuşuyoruz Betül?

-Saçma sapan bir hal alan ilişkimiz hakkında konuşuyoruz Kerem.

             Kerem'in kesilen sesi durumun ciddiyetinin farkında olduğunu gösterse de o yine hiçbir şey yokmuş biz pembe bulutlar üzerinde yaşıyormuşuz gibi konuşmaya devam etti.

-Tamam canım sen sakinleş önce.Yorgunsundur dinlen biraz.Ertesi gün görüşelim olur mu?

-Olmaz.Yarın sen gelince ara beni eve geçmeden buluşalım.

-Tamam tamam öyle olsun.Ama dediğim gibi bak lütfen biraz daha mantıklı düşün.Seni seviyorum Betül.

-İyi akşamlar Kerem.

-İyi akşamlar canım.

                 Kapattığım telefonumu yatağın üzerine kendime duyduğum nefreti de ekleyerek hırsla fırlattım.Dizlerimin üzerine çöküp kafam yatağın üzerinde ağlarken kendimden, Ömer'den,Kerem'den ve hatta henüz bugün tanıştığım Oya Hanım'dan bile nefret ederek göz yaşları içinde uykuya daldım.

Lütfen yıldıza dokunup bölümü oynamayı unutmayınız efenim.🧡