ေကာင္းထက္က ခုတင္ေပၚမွာလွဲရင္း သူ႕ရင္ဘက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပိုက္ထားသည္။ ငိုေပမယ့္လည္း အသုံးမဝင္တာေၾကာင့္ ထိုေမာ္ဒယ္ပုံ မၾကည့္ရဖို႔အေရးသာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရႈံးေပးလက္ေျမာက္ရၿပီး ေခါင္းေလွ်ာ္ေနရသည္။ ေဘးမွာ ရပ္ေနသည့္ နိုးနိုင္ကေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္ကာ အလုပ္ရႈပ္လို႔။
“အမေႏြသစ္ ဒီဆံပင္ပုံစံဆို ေကာင္းထက္နဲ႕လိုက္မယ္ေနာ္”
“အင္း ဟုတ္မယ္”
“ဆံပင္ပြပြေလးဆို ပိုလိုက္မယ္ထင္တယ္ အမေႏြသစ္”
ေႏြသစ္က ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံကာ နိုးနိုင္က ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္။
“ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီးပါၿပီ”
ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီးေၾကာင္း အလုပ္သမားေကာင္ေလးက ေျပာလာသည္။ ၿပီးရင္ ဆံပင္ကို ေလမႈတ္ေတာ့မည္။ ေကာင္းထက္က ခုတင္ေပၚကဆင္းလာၿပီး မွန္ေရွ႕က ကုလားထိုင္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ယခုေတာ့ ထိုင္ေနသည့္ ေကာင္းထက္ဘုန္းသည္ ျပဳသမွ်ႏုရေတာ့မည့္ဘဝမို႔ ဘာမွမေျပာရဲ။
ေလမႈတ္ၿပီးတာနဲ႕ အဝတ္အစားလဲရမည္ေၾကာင့္ နိုးနိုင္က ဝတ္ရမည့္အဝတ္အစားအထုပ္လိုက္ ေကာင္းထက္ဆီေပးလိုက္သည္။ အံမယ္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ၾကည့္လာတဲ့ ေကာင္းထက္မ်က္ႏွာက မုန႔္ဖိုးေတာင္းတဲ့ကေလးေတြထက္ ဆိုးသည္။
နိုးနိုင္က မ်က္ႏွာခ်ီလ်က္....
“မၾကည့္နဲ႕ လုံးဝအေလ်ာ့မေပးဘူး၊ ဒီအဝတ္အစားေတြ ဝတ္မလား၊ bikiniဝတ္ထားတဲ့ ေမာ္ဒယ္ပုံ ၾကည့္မလား ႀကိဳက္တာေ႐ြး”
“မုန႔္ေတြ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ဝယ္ေကြၽးမယ္ေလ”
ေပ်ာ့ကြက္မရွိသည့္ နိုးနိုင္ကို လာစမ္းခ်င္ေသးသလားလို႔ ေကာင္းထက္ကို မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေကာင္းထက္နဖူးအား လက္ညိုးျဖင့္ တြန္းလိုက္ၿပီး....
“ဝယ္ေကြၽးမယ့္ ငါ့noahတစ္ေယာက္လုံးရွိတယ္၊ သြားၿပီးသာ အဝတ္လဲစမ္းပါ၊ အဲ့တာနဲ႕ noahတို႔ ကတာမမွီေတာ့ဘူး သြား သြား”
နိုးနိုင္က ေကာင္းထက္ကို ပခုံးကေနတြန္း၍ အဝတ္လဲခန္းဆီေခၚလာကာ အခန္းထဲသို႔ အတင္းတြန္းသြင္းလိုက္ၿပီး တံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္။ ပုံစံေျပာင္းၿပီး ထြက္လာမည့္ ေကာင္းထက္ပုံစံက မည္သို႔လည္းဆိုတာ နိုးနိုင္ အရမ္းသိခ်င္လွသည္။ သို႔ေပမယ့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ ေကာင္းထက္က ထြက္မလာပါ။ အမေႏြသစ္ကလည္း ေမးေငါ့ျပကာ ဘာလို႔ၾကာေနတာလဲဟု ပါးစပ္လႈပ္႐ုံေမးသည္။ တံခါးကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ခ်က္ခ်မထားတဲ့ တံခါးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပါလာသည္။ တံခါး အနည္းငယ္ဟတာႏွင့္ အက္်ီေတြကိုကိုင္ကာ မတ္တပ္ရပ္ေနဆဲ ေကာင္းထက္ကို ပက္ပင္းေတြ႕ရသည္။
