ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ၿပီျဖစ္သည္။ ဖြင့္ၿပီးသုံးပတ္ေလာက္က ေက်ာင္းမတက္လည္း ရေသးေပမယ့္ ေလးပတ္ေျမာက္ေန႕ပထမဆုံးရက္ေတာ့ ေက်ာင္းသြားရၿပီျဖစ္သည္။ ထုံးစံဆိုသလို အကိုလြန္းမာန္ကပဲ ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳလုပ္ေပးမည္။ အခုလည္း ေကာင္းထက္သည္ ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနရသည္။ တိုက္ပုံဝမ္းဆတ္မိုးျပာေရာင္ေလးကို ဝတ္လိုက္ၿပီး မွန္ေရွ႕မွာရပ္ေနမိသည္။ ၿပီးလွ်င္ ေပါင္ဒါမုန႔္သိပ္ၿပီး ဆံပင္ကိုအုန္းဆီ႐ြဲ႐ြဲလိမ္းကာ ေဘးခြဲလိုက္သည္။
"ၾကည့္ေကာင္းသြားၿပီ"
ျပင္လို႔ဆင္လို႔အၿပီးမွာေတာ့ အသစ္ေျပာင္းထားတဲ့ေဘးသိုင္းလြယ္အိတ္အျဖဴေလးကို ညာဘက္မွာလြယ္ နံရံမွာခ်ိတ္ထားသည့္ ထီးနက္ကိုယူခဲ့ကာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းခဲ့သည္။ ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ တိုးငယ္က စာထိုင္လုပ္ေနတာေတြ႕ရသည္။ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြေတာင္ထြက္ေတာ့မွာပဲ။
"တိုးငယ္ ေကာင္းေကာင္းေက်ာင္းသြားၿပီေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် ေသခ်ာသြားပါဗ်"
"ဟုတ္ၿပီ"
တိုးငယ္ကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ကာ ၿခံထဲထြက္လာခဲ့သည္။ အေဖက ေအာက္မဆင္းလာေသးဘူးထင္သည္။ အေပၚထပ္စာၾကည့္ခန္းမွာပဲ အလုပ္မသြားခင္ အလုပ္လုပ္ေနတာျဖစ္မည္။ ၿခံတံခါးကိုျမင္ရေလာက္တဲ့အေနအထားေရာက္ေတာ့ ၿခံေရွ႕မွာအကိုလြန္းမာန္တစ္ေယာက္တည္းသာ ရပ္ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ နိုးနိုင္နဲ႕အမေႏြသစ္ေတာ့ေကာ မပါလာဘူးလား။ အခါတိုင္းဆို ၿခံထဲေလွ်ာက္လာသည့္ ကိုယ့္ကိုေတြ႕တာႏွင့္ နိုးနိုင္ႏွင့္အမေႏြသစ္က တာ့တာ့ျပေနတတ္သည္။ အခုေတာ့ မေတြ႕ပါ။ လူထြက္ေပါက္ကေနသာ ထြက္ခဲ့ၿပီး ၿခံတံခါးကိုေသခ်ာပိတ္ခဲ့ရသည္။ ခဏေနလွ်င္ တိုးငယ္ကို အေဖကသင္တန္းလိုက္ပို႔မည္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ကေတာ့ ေက်ာင္းဖြင့္သျဖင့္ ေန႕တိုင္းတက္ရတာကေန စေနတနဂၤေႏြသို႔ ေ႐ြ႕လိုက္ရၿပီ။
"နိုးနိုင္တို႔ေကာဗ်"
အကိုလြန္းမာန္အနားေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထီးဖြင့္ကာေဆာင္းေပးေတာ့ ေခါင္းေပၚေရာက္လာသည့္ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္။ ဦးထုပ္အေဆာင္းခံရင္းပင္ အကိုလြန္းမာန္မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ေနမိသည္။
