BRING THEM BACK (Completed)

Kabanata 19

Lumalamig ang hangin, bumabagal ang mga musikang kanyang naririnig, sawi at bigong puso. Kahit pa man gaano ka enggrande ang gabi, wala pa rin itong silbi.

Pinunasan ni Adelise ang kanyang mga luha at muling tumayo. Tiningnan niya ang mga taong nagsasayawan sa ibaba at sa pangalawang pagkakataon. Tila may hinahanap siya roon, ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin niya ito nakita.

The affliction of her chest began heavier and heavier, she could feel how deep it is, as deep as a hole. But not until there's a single petal, it gives a sudden shine that causes her to give a glance to it.

Nagtaka siya kung bakit may isang talulot ng bulaklak malapit sa may rehas. Walang pag-aalinlangan niya itong kinuha at tiningnan iyon. Ilang segundo ay biglang gumuhit ang ngiti sa kanyang labi at kasabay ng kanyang nararamdaman ay ang paggaan ng kanyang sarili.

"Nandito siya..." Aniya na pinaghaluan ng pag-asa. Parang binabawi ng bagay na iyon ang lahat ng naramdaman niya kanina. Bigla siyang niyakap ng sariwang hangin at muling napatingin sa mga bituin.

"Adelise?"

Isang pamilyar na boses ng lalaki ang narinig niya mula sa kanyang likuran na dahilan ng paghinto ng kanyang isipan. Ang nananahimik niyang puso ay muling umingay na parang nagwawala sa kulungan. Ito na ang tanging pag-asa niya upang makita ito, kaya humarap siya sa lalaking iyon.

And then, there's Xandrei, shocked and can't even move. It's like his first time to see a girl as lovely as gummy bears.

Her looks made his lips curved and ended up with a smile when he saw how beautiful she is while wearing a silver layered cocktail dress up to her knee. It also has a ribbon in the center that adds beauty to the dress to look her more fascinating. Her wide neckline that runs horizontally, and almost to her shoulder points, accross her collarbone. He can't find a perfect word to describe her, but his heart already admitted how he loved her imperfections genuinely, that no one can ever replace it even a single peace of gold. For him, she's more than a treasure.

Ganoon na lang ang gulat ni Adelise nang matanggap niya ang yakap ni Xandrei. Nabigla siya at hindi inaasahang gagawin ni Xandrei iyon. But times and seconds went slower. Ramdam nila ang pagtibok ng kanilang puso para sa isa't isa.

PARANG hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari sa aking paligid. Hindi ko na matatandaan ang naramdaman ko kanina dahil agad itong napalitan ng saya at ligaya.

"A-akala ko, nakalimutan mo na ako." sabi ko at inaaming nagtatampo, pero hindi ko iyon pinahalata. Napanguso si Xandrei at tiningnan ako ng pagkasarkastiko na aking ikinataka.

"I'm waiting for you, many hours had passed but you didn't showed up." Ang cute niya habang naka krus ang braso. Nginitian ko na lang siya ng nakakaasar at para kaming mga ewan dito sa rooftop.

"Edi, sorry?" ngisi ko pero tumango naman siya. Parang bigla na lang nawala ang aking lungkot nang makita ko ang napakagwapo niyang mukha. Mas lalo rin akong naaakit sa suot niyang burgundy tux. Ang manly ng porma niya, baliw na lang ata ang hindi maiinlove sa kanya.

"Actually, may sasabihin ako sa 'yo." Muli siyang sumeryoso at bigla naman akong kinabahan.

"What?"

Sa halip na sagutin niya ako ay bigla niyang inangat ang kanyang tingin sa maliwanag na buwan. Nagtaka naman ako at ginaya siya. Baka mamaya ihahalintulad niya ako sa isang buwan na napakagandang tignan.

"A star," bigkas niya habang nakatali pa rin ang paningin sa itaas. "Sino ka ba talaga?" iyon ang tanging narinig ko kay Xandrei, hindi ko magawang mapatingin sa kanya at hindi rin ako makasagot. Baka ngayon na ako maniniwala sa kasabihang, 'Walang sikreto ang hindi mabubunyag'