Take me to hell

Hoofdstuk 27

Elijah.

Tracy loopt gefrustreerd mijn studeerkamer binnen lopen. Ze slaat de deur zo hard mogelijk achter zich dicht waardoor de muren lichtelijk trillen. Ik frons en staar haar aan. 

'Ben je zo ongelofelijk dom!' Is het eerste wat ze schreeuwt.

'Pardon?' 

Ongestoord kijk ik haar aan en leun ik op mijn bureau. 

'Waarom zou je die l*l met haar mee laten gaan! Hij dood haar rustig!'

Ah, daar gaat ze hoor.

'Ik weet zeker dat dat niet zal gebeuren. Lea is sterk. Veel sterker dan dat Silas is.'

'Dat denk je. Je weet het niet zeker. Ja, ze heeft hem één keer kunnen stoppen met dat rare kracht gedoe, maar wie zegt dat dat nog eens zal gebeuren? Misschien ligt ze nu al dood in de sneeuw te bloeden!' 

'Dan was Silas nu ook al terug.'

Met een extreem diepe zucht ploft ze neer in één van de stoelen voor me. 

'Dit is absolute onzin Elijah. Jij had nu bij haar moeten zijn. Jullie zijn een goed duo.' 

Ik snuif spottend en leun achterover in de stoel.

'Denk je? Ik weet namelijk zeker dat dat niet zo is en ook niet zo zal zijn. Zij en ik... Vloeken.' 

Ze is duidelijk in de war, want er verschijnt een grote frons op haar gezicht. 

'Je zoent haar en dat was waarschijnlijk niet de eerste keer, en dan zeg je dat jullie "vloeken"?' 

'Ja, precies dat,' zeg ik knikkend.

'Er klopt gewoon iets niet. Alles voelt juist bij haar, maar het voelt ook verkeerd. Alsof ze voor iemand anders bestemd is.' 

'Wauw, oké?' 

'Het klinkt heel dom zeker?'

'Nee? Misschien een beetje, maar ze ziet jou zitten Elijah. Niet iemand anders.'

'Ach. Ze is hier nu toch niet. Dus ik ga me maar eens focussen op Hell.' 

Tracy knikt en staat langzaam op.

'Slaap lekker,' en met dat gezegd verlaat ze mijn studeerkamer.

Het is ook alweer avond en ik zit al heel wat uren allerlei papieren te lezen en dingen te regelen. Binnenkort komt er ook weer een festival aan, dus daar moet ik ook allemaal dingen voor voorbereiden. Natuurlijk heb ik daar hulp bij.

Ik vind dat ik wel genoeg gewerkt heb voor vandaag, dus ik verlaat mijn studeerkamer en doe de deur op slot. Daarna loop ik naar mijn kamer en ga maar eens slapen. Deze keer kan ik misschien ook uit slapen.

De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door een gestreste Tracy. 

'Wat?' Zucht ik.

'Blijkbaar is er een engel en de wachters willen allemaal dingen met haar doen en-'

'Wat? Waar?' 

'Beneden in de hal. Een aantal demonen hebben haar hier naartoe genomen.' 

'Het is een vrouwelijke engel?' 

'Kom op Elijah! Kom!' 

Ik kom overeind en weet me extreem snel om te kleden. Dan ga ik gelijk met Tracy mee naar beneden. Het is een chaos hier.