Take me to hell

Hoofdstuk 36

Lea.

Voor mijn gevoel ben ik nu al gefeliciteerd door letterlijk iedereen, die hier aanwezig is. Het feest is ook pas een uur gaande. Dat gehele uur lijkt het wel alsof Silas me aan het vermijden is. Ik heb hem één keer gezien en toen ik naar hem toe liep, liep hij weg.

Nu sta ik in mijn eentje en ben ik maar genieten van het eten dat ze op de tafels hebben staan. Iedereen kent elkaar. De enige die ik ken zijn met andere aan het praten. Maar goed. Ik heb nooit voor dit feest gevraagd. Ik mag nu misschien 18 zijn, maar ik voel geen verschil.

Ik schrik door een man die plots zijn hand op mijn schouder neerlegt.

'Gefeliciteerd,' zegt hij en daarna loopt hij weer weg.

Kan iedereen daar mee stoppen? Alsjeblieft. Ik zoek een rustige plek op in de zaal en ga daar op een stoel zitten.

Silas.

Ik wacht tot Lea op de stoel zit en dan loop ik naar Sarai. Ze is hard aan het lachen met een aantal mannen wanneer ik bij ze kom staan. De mannen zijn gelijk stil. Ze laat een diepe zucht horen.

'Ik kom zo bij jullie terug.'

De mannen lopen meteen weg.

'Waar kan ik je mee helpen?'

'Ik moet het weten,' zeg ik ongeduldig.

Die begrijpend kijkt ze me aan.

'Wat moet je weten?'

'Of je ons gaat helpen.'

Ze zucht en we lopen naar een stillere plek toe.

'Mijn antwoord is nu ja, maar ik moet op iemand wachten.'

'Hoe bedoel je?'

'Wat ik probeer te zeggen is, iedereen zal met Lea en jou mee gaan naar Hell. Alleen ik blijf hier om te wachten op iemand. Iemand die een groot verschil kan maken.'

Ik frons. Dat ging wel heel makkelijk. Maar ze wil meteen dat we iedereen meenemen? Het zijn extreem veel engelen en ik betwijfel of dat heel makkelijk zal worden.

'Is dat wel-'

'We kunnen het er later weer over hebben. Nu heb ik een vraag voor jou.'

'Uhm.. Oké?'

Ik wil die domme vraag van je eigenlijk helemaal niet horen, maar toch wacht ik geduldig. Wat heb ik toch.

'Wat voel je voor Lea?'

Ik open mijn mond en sluit hem dan weer. Er komen geen woorden uit. Weet ik veel wat ik voor Lea voel. Wat is dat voor een idi*te vraag? Ze glimlacht wetend.

'Je hebt gevoelens voor haar. Geen haat of woede, maar liefde. Het is best makkelijk aan je te zien. Amara zei niet voor niets die dingen.'

Tuurlijk weet zij dat.

'Ik heb geen-'

'Silas, daar ben je!'

Ik draai me om en daar komt Lea aan lopen. Ze kijkt bloed serieus. Voordat Lea bij ons staat loopt Sarai weg.

'Doe een keer wat goed is voor jouw en niet voor Hell,' fluistert ze nog snel.

Dat meen je niet! Ik probeer Lea te vermijden en dan lokt ze me in deze val. Ik slaak een diepe zucht wanneer ze bij me staat.

'Waarom ontloop je me?'

'Ik ontloop je niet.'

'Stop met liegen. Elke engel hier had dat zelfs door kunnen hebben.'