I GOT MARRIED WITH YOU [COMPLETED]

Chapter ÑG

Nakarinig ako ng mga katok sa pinto ko. Naalimpungatan ako ng mga oras na 'yon.

"Ehm" I heard something na tinatawag ang pangalan ko. Sino ba naman kasi iistorbo ng tulog ko? Masarap. "Ehm, Ano ba" narinig ko pa ang malakas nitong pagsigaw ng may biglang kumalabog. "Bwiset"

Napabangon na ko ng wala sa oras. Shit, Si Hermayn nga pala nandito. Ano ba naman katangahan yan Ehm.

"Wait lang, Ito na nga Babangon na" napasimangot nalang ako, bitin ang tulog ko. "Bakit?" bungad ko ng mapagbuksan ko yung pinto.

"Letse ka, Bwiset ka! Nakakainis ka, Shit. Ouch!" daing nito pagkatapos nito akong pagsalitaan ng kung anu-ano.

"Hey, what's wrong?" napaupo ako ng wala sa oras, pumantay sa kanya. Hawak nito ang mga paa. She have a Beautiful skinny long legs.

'Ehm, Shut-up'

"Bwiset ka! Dahil sa'yo ang sakit ng Paa ko!" singhap nito bago himasin ang paa. "Bwiset na pinto na yan!"

'Napaka Amasona naman nito'

"Anong Binubulong mo d'yan?" inis nitong sambit sa mismong harapan ko.

"Ang Ganda mo po Binibini, bulong ko po" mahinang saad ko bago ko hinawakan ang paa nito "Ano ba kasing ginagawa mo?" Hindi ko mapigilang mainis. Mayayari ako sa oras na nalamang nasaktan siya.

Ayokong nasasaktan siya o Mahawakan siya kahit hibla ng buhok niya.

"Ikaw kasi, Bwisit ka!" inis ako nitong tinitigan. "Ouch, Masakit" daing nito ng hilutin ko ng mahina ang paa niyang nasaktan.

"Dito ba?" I ask but she nod. I gently massage it "Sa susunod kasi kumatok ka nalang, Wag ka kasing tatanga-tanga" napailing ako.

"Wow! Ako pa talaga ang tatanga-tanga ngayon? Eh sino kaya 'tong tulog mantika? Bwiset!" binawi nito yung paa nito at tumayo mag-isa. "Letse ka, Bahala ka sa buhay mo! Kumain ka mag-isa mo!" agad akong tinalikuran nito at padabog na sinara ang pinto.

Anong sinabi niya? What the hell! Sabay ba kaming kakain? Geez.

Nagtungo ako sa kusina para ihanda yung pagkain na kanina ko pa niluto pero nakahain na pala lahat sa mesa.

'Siya ang gumawa nito? Mukhang kailangan kong mag apologized sa kanya' i murmured. 'Siya lang yung Àmasonang may mabuting Puso'

I go upstairs para tawagin siya at para na rin makahingi ng tawad sa sinabi ko. Kung anu-ano talaga nasasabi ko kapag bitin ang tulog ko. hays

"Hym, Tara na. Kumain na tayo" I knock knock her door but she didn't answering me, "I'm sorry kung napagsalitaan kita, Nabitin kasi tulog ko" pag-aamin ko "Kung hindi mo ko mapapatawad sa ginawa ko, Naiintindihan ko. Kumain ka na lang mamaya kung magutom ka ha? I'm sorry" pag-uulit ko bago ako bumaba ulit para kumain.

Patapos na kong kumain ng oras na 'yon ng bumaba ito at nagtungo sa hapagkainan. Hindi niya ko inimikan mula ng kumain na rin siya.

"Thank you for this. I appreciated" taos puso kong pasasalamat habang nakatingin sa kanya.

She plainly looks at me but still, she looks beautiful in my eyes, "Bahay mo naman 'to, kaya i don't have any choice about thing. Hindi ako pinalaki ng Magulang ko para lang maging Bastos, kahit ang dami ninyong kasalanan" She straight to the point "pero Asahan mong hindi ako palaging Nice sa'yo" she smirk like she don't care about me "Maniningil ako ----- not now, Mr. Dela Viniel" after that she eating again.

Hindi na ko umimik. Ayokong mawalan siya ng gana dahil lang sa pagiging kasalungat ko sa kanya. Ayokong mag-iba yung mood niya.

"Ako na Maghuhugas ng mga pinggan, Ligpitin mo nalang yang nasa Mesa" saad nito bago nagtungo sa lababo at naghugas.