|Tamamlandı|
Aydan: Sen ressam mısın?
Bilinmeyen numara: Hayır.
Aydan: Bence olmalısın.
Bilinmeyen numara : Sayısalcıyım.
Kesin ressam olurum bak fkkdjsj
Aydan : slk 😒
....
Ressam Çocuk adıyla yayımlanan ilk kurgudur.
....
#Olay #9...
Kahvemi içtim, üstümü giydim, atkımı, beremi ve eldivenlerimi taktım. Hazırım!
Gerginlikle montumu giydim. Ayakkabılarımı da giydikten sonra evden çıktım. Eve yakın bir yeri seçmiştim. Parka gelince akşam olduğu için sokak lambasıyla aydınlatılan parkta arkası dönük bir şekilde saklanan birinden başka biri yoktu. Onun ressam çocuk olduğunu düşünerek seslendim.
"Ressam çocuk." tenhalıktan dolayı aklıma gelen boktan anıları aklımdan çıkarmaya çalışarak adamı inceledim. Ayağa kalktı ve bana döndü yüzünde maske vardı. Elinde de mükemmel çiçekler.
Telefonum titreyince elime aldım.
Ressam çocuk: Korkma benim.
Diyerek bana yaklaştı. Çiçekleri elime verince çiçeklere hayranlıkla bakıp gülümsedim.
"Bunlar eşsiz"
Ressam çocuk : Senin kadar değil.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çiçekler ☝🏻
Kollarını açmasıyla kollarının arasına girdim. Ondan kısaydım. Ellerim boynuna yetişmeyince beline doladım. Kokusunu içime çektim. Bu... Bu koku tanıdıktı.
"B-Bora?"
Yutkunma sesi geldi. Ellerini belimden çekti, parmak ucuna kalkıp kapşonlusunu indirdim. Kar maskesinin ucundan tuttum ve kaldırdım. Ağzım açık kalmıştı. Bu gerçekten Bora'ydı. Ve gözleri dolmuştu. Ben onun gözlerine bakarken o yere bakıyordu. Yanından geçtim. Gideceğimi sanıp arkasını bile dönmedi. Bir iç çekiş duydum. Çiçeği salıncağa bıraktım ve koşarak sırtına atladım. Panikle bacaklarımı tutarken mutluluktan ölecektim. İkisi arasında seçim yapmaktan korkuyordum ve ikiside aynı kişi çıkmıştı. Bundan daha güzel bir şey olabilir miydi?
Şaşkın şaşkın bana bakarken neredeyse omzuna oturacaktım. Yüzüne eğilip her yerini öpmeye başladım. Çok mutluydum. Beni kucağından indirip önüne çekti. Gözleri parlıyordu. Gülerek sordu.
"Neden bu kadar mutlu oldun?"
"Çünkü Ressam'ı da seni de çok seviyordum ve aranızda seçim yapmak istemiyordum. O kadar korkuyordum ki birinizin kalbini kırarım diye."
"Sana aşığım aşık! Bu espriye inanan varmı ya hala."
"Bi' daha söyle!"
"Sana Aşığım Hopeman!"
Gözünden bir damla yaş aktı. Gülümsedim, benden de bir damla aktı.
"Ben, bunu söyleyeceğini hiç düşünmemiştim."
"Bir kaç ay önce bana sorsaydın bende düşünemezdim."
Bir anda beni kucağına alıp döndürmeye başladı ben kahkaha atarken bağırdı.
"Ben Aydan Toprak'a aşığım!"
...
Aydan'ın koku alma duyusunu kimse sorgulamasın. Jfjfngfjc.
Bence olması gereken buydu, çünkü hep texting kitaplarında saf kızın anonimin bir türlü kim olduğunu anlayamamasına yanardım. O yüzden tam istediğim gibi oldu.
Aydan'ın bu kadar mutlu olmasının sebebi ise onunda söylediği gibi kendini hem Ressam Çocuk'a aşık, hem de Bora'ya aşık gibi hissediyordu ve seçim yapmak istemiyordu. Haliyle ikiside aynı kişi çıkınca sevindi.
