DIMPLES 1: Guitar Hearthrob

Kabanata 35

"I wanna ask you about something, sweetheart."

Nasa may dalampasigan kami ni Andrei at nakaupo sa maliit na telang kulay itim. Nasa likod ko siya at nakasandal ako sa may dibdib niya habang nakapulupot naman ang mga braso niya sa may tiyan ko.

After his planned proposal dumiretso na kami dito para magpahangin. May iilang bisita pa rin ang naiwan pero yung iba umuwi na rin para magpahinga medyo lumalalim na rin kasi ang gabi.

"Hmmm. What is it?"

"Did it occur in your mind to love somebody else aside from me?"

Napakamot siya ng batok bigla mukhang nahiya pa yata ang mokong. Lumiit naman ang mga mata ko sa tanong niyang medyo malabo.

"I m-mean except from your family and friends of course, you know there we're a lot of men that is more handsome and richer than me? Makakahanap ka ng iba kung gugustuhin mo talaga, di ba?"

Gusto kong matawa sa pamumula ng magkabilang tenga ni Andrei pero pinigilan ko halatang naiilang siya pero seryoso naman ang mukhang pinapakita.

Aba! May tinatagong insecurities rin pala 'tong si Andrei parang di naman halata? May pagka-GGSS kasi siya minsan. Gwapong-gwapo sa sarili eh!

Di ko naman siya masisi kung may mga ganoong thinking siya sa buhay. Ganun naman siguro yun kahit gaano pa ka-perfect ang isang tao o isang relasyon may mga doubts at questions pa rin tayo para sa mga sarili natin. Minsan naitanong ko na rin iyon sa sarili ko kung bakit nga ba ako kung meron namang mas hihigit pa sa akin.

Pasimple akong tumikhim at tumingin sa malawak na karagatan bago lumingon ulit sa kanya. "What kind of question is that?"

Ngumuso siya. "I'm serious sweetheart kaya wag mo akong titigan ng ganyan sagutin mo nalang ang tanong ko."

Humalakhak ako sa kasungitan ni mamang pogi.

"Actually, to be honest I don't know either." Sumimangot naman siya lalo halatang di nagustuhan ang sagot ko. "Pero alam ko na wala na akong mahahanap na mas hihigit pa sayo nag-iisa ka lang yata sa mundo noh! Tsaka sa puso ko kaya bakit pa ako maghahanap ng iba?" I wink at him mas namula lalo ang tenga niya.

Oy, kinilig si mamang pogi!

Tumawa ako kaya sinamaan niya ako ng tingin. "Seryoso na kasi sweetheart." Reklamo niya. "Saka wag mo naman masyadong galingan sa pagsagot baka himatayin na ako sa sobrang kilig eh." Biro niya pa kaya natawa ako lalo.

Inirapan niya ako kaya napanguso ako sabay nag-isip. Apurado naman kasi ang mamang gwapo akala mo naman may lakad. Di makapaghintay? Nagmamadali?

"They said that when you really love someone you don't know why or what is the reason why you love that person it just happened."
Pasakalaye ko wala kasi talaga akong maisip na sagot nag-hang bigla ang utak ko parang mas gusto kong matulog nalang muna medyo inaantok na ako eh pero mukhang di yata makakatulog si Andrei kapag di ko sinagot ang tanong niya kaya kung ano nalang ang maisipan ng utak ko yun na yun. Bahala siya.

"But for me, I loved you just the way you are. The way how you takes care of me. The way how you protect me. The way how you cherish me. The way how you repect me as a woman and the way how you accept me for who I am."

"And you asked me why I chose you aside from million boys out there, right?"

"Hmm."

"I chose you because you always showed me how much you loved me. You makes me smile from small thing to big one. You always assured me that there's no other girl, it's just me. I never doubted your love because I know that through thick and thin you will stay by my side. It makes me at ease and at peace that you will never leave me because I'm not enough. And with you I know I'm in the good hands." I cup his cheek and kissed his nose. "So, thank you and I love you."