CHAPTER 23
Jhane's Point of view
Naging masaya ang inihanda nilang party sa akin. Dumating din sina Dion at Liam.
"𝙂𝙞𝙧𝙤, 𝙣𝙖𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙢𝙤 𝙗𝙖 𝙨𝙞 𝙇𝙞𝙖𝙢?" Tanong ko kay Giro.
Mag katabi ngayon kami habang naka upo sa isang duyan. Lumabas muna kasi kami ng restaurant para mag pahingin.
"𝙎𝙞 𝙇𝙞𝙖𝙢? 𝙙𝙞𝙗𝙖 𝙠𝙖𝙨𝙖𝙢𝙖 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙨𝙞 𝘿𝙞𝙤𝙣?" Sabi pa nito.
Sumandal ako sa balikat nito at pinag masdan ang pag lubog ng araw. Halos isang buong araw din pala kami nag sasaya.
"𝙋𝙖𝙜𝙤𝙙 𝙠𝙖𝙣𝙖 𝙗𝙖 𝙅𝙝𝙖𝙣𝙚? 𝙜𝙪𝙨𝙩𝙤 𝙢𝙤 𝙪𝙢𝙪𝙬𝙞 𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙮𝙤 𝙣𝙞 𝙇𝙞𝙖𝙢?" Aniya at hinawakan ang balikat ko.
"𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙥𝙖 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣. 𝘿𝙞𝙩𝙤 𝙢𝙪𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙮𝙤 𝙂𝙞𝙧𝙤 𝙜𝙪𝙨𝙩𝙤 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙣𝙤𝙤𝙙 𝙣𝙜 𝙎𝙪𝙣𝙨𝙚𝙩."
Tumango ito at isinandal din ang ulo nito sa akin.
Sana makalimutan na kita William.
---------------
𝙒𝙄𝙇𝙇𝙄𝘼𝙈 𝙋𝙊𝙄𝙉𝙏 𝙊𝙁 𝙑𝙄𝙀𝙒
Habang nakatingin kina Giro at Jhane sa malayo ay para akong sinasaksak ng madaming kutsilyo sa puso ko.
Ako dapat ang kasama niya sa panonood ng sunset
Pumatak ang isang butil ng luha mula sa akin. Nasasaktan parin ako.
Kaya naman minabuti kong umalis na pero bago pa man ako makalayo ay may bumangga sa aking bata.
"𝘼𝙧𝙖𝙮 𝙠𝙤! 𝙨𝙖𝙠𝙞𝙩!" Sabi ng bata habang hinihimas ang noo niya.
Nauntog pala siya, kaya naman nataranta ako umupo ako para mag pantay kami.
"𝙄'𝙢 𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙆𝙞𝙙𝙙𝙤! 𝙞𝙩'𝙨 𝙢𝙮 𝙛𝙖𝙪𝙡𝙩. 𝙄𝙩'𝙨 𝙨𝙩𝙞𝙡𝙡 𝙝𝙪𝙧𝙩?" Tanong ko dito.
Nag taas ng tingin ito at ganun nalang ang gulat ko ng makita kong kamukhang kamukha ko ito.
Mula sa mga matang kulay abo at mga pilik matang mahahaba.
Diba ito yung batang dala dala nila Jhane sa Airport?
"𝙉𝙤 𝙥𝙤! 𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙥𝙤! 𝙠𝙖𝙨𝙖𝙡𝙖𝙣𝙖𝙣 𝙠𝙤 𝙙𝙞𝙣 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙥𝙤 𝙠𝙖𝙨𝙞 𝙖𝙠𝙤 𝙩𝙪𝙢𝙞𝙩𝙞𝙣𝙜𝙞𝙣 𝙨𝙖 𝙙𝙞𝙣𝙖𝙙𝙖𝙖𝙣𝙖𝙣 𝙠𝙤." Magalang nitong sabi sa akin.
Parang may humaplos sa puso ko ng makita kong ngumiti ito sa akin.
"𝙄'𝙢 𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙖𝙜𝙖𝙞𝙣 𝙠𝙞𝙙𝙙𝙤, 𝙗𝙮 𝙩𝙝𝙚 𝙬𝙖𝙮 𝙬𝙝𝙖𝙩'𝙨 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙣𝙖𝙢𝙚?"
"𝙇𝙞𝙖𝙢! 𝙅𝙤𝙝𝙣 𝙇𝙞𝙖𝙢 𝙎𝙘𝙤𝙩𝙩 𝙥𝙤! 𝙠𝙖𝙮𝙤 𝙥𝙤 𝙗𝙖?" Bibo nitong sabi sa akin.
Mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko ng malaman kong Liam ang pangalan ko.
William? Liam.
"𝙒𝙞𝙡𝙡𝙞𝙖𝙢, 𝙒𝙞𝙡𝙡𝙞𝙖𝙢 𝙎𝙘𝙤𝙩𝙩."
Nagulat ito sa akin dahil sa pag papakilala ko dito.
"𝙖𝙣𝙜 𝙜𝙖𝙡𝙞𝙣𝙜! 𝙥𝙖𝙧𝙚𝙝𝙖𝙨 𝙩𝙖𝙮𝙤 𝙣𝙜 𝙖𝙥𝙞𝙡𝙮𝙞𝙙𝙤. 𝙄𝙠𝙖𝙬 𝙥𝙤 𝙗𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙩𝙖𝙮 𝙠𝙤?" Nangunot ang kilay ko sa sinabi nito.
Tatay? Diba si Giro ang tatay nito.
"𝘿𝙞𝙗𝙖 𝙨𝙞 𝙂𝙞𝙧𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙙𝙖𝙙𝙙𝙮 𝙢𝙤?" Tanong ko dito.
"𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙥𝙤! 𝙨𝙖𝙗𝙞 𝙣𝙞 𝙈𝙤𝙢𝙢𝙮, 𝙞𝙗𝙖 𝙙𝙖𝙬 𝙥𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙩𝙖𝙮 𝙠𝙤, 𝙖𝙩 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙢𝙖𝙡𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙪𝙣𝙜 𝙨𝙞𝙣𝙤 𝙞𝙩𝙤."
Hindi maalala? Hindi ba may selective amnesia siya?
Posible kayang?
Napa titig ako kay Liam at sa hindi malamang dahilan ay yinakap ito.
"𝙏𝙞𝙩𝙤 𝙒𝙞𝙡𝙡𝙞𝙖𝙢 𝙗𝙖𝙠𝙞𝙩 𝙣𝙞𝙮𝙤 𝙥𝙤 𝙖𝙠𝙤 𝙮𝙞𝙣𝙖𝙮𝙖𝙠𝙖𝙥?" Inosenteng tanong sa akin ni Liam.
"𝘼𝙝 𝙣𝙤𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙠𝙞𝙙𝙙𝙤 𝙄'𝙢 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙢𝙞𝙨𝙨𝙚𝙙 𝙢𝙮 𝙎𝙤𝙣. 𝙞𝙛 𝙝𝙞𝙨 𝙖𝙡𝙞𝙫𝙚 𝙄'𝙢 𝙨𝙪𝙧𝙚 𝙠𝙖 𝙚𝙙𝙖𝙙 𝙢𝙤 𝙣𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖. 𝙞𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙤𝙣 𝙠𝙖𝙣𝙖 𝙗𝙖?"
"𝙉𝙞𝙣𝙚 𝙥𝙤!"
Kung ten years wala dito si Jhane at si Liam ay nine years old.
Hindi kaya siya ang anak namin?
"𝙏𝙖𝙡𝙖𝙜𝙖 𝙉𝙞𝙣𝙚 𝙠𝙖𝙣𝙖? 𝙎𝙖𝙖𝙣 𝙠𝙖 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙣𝙜𝙖𝙣𝙖𝙠?"
"𝘽𝙖𝙣𝙜𝙠𝙤𝙠, 𝙏𝙝𝙖𝙞𝙡𝙖𝙣𝙙 𝙥𝙤."
Napaluha ako at hindi makapaniwalang tinitigan siya na puno ng pag iingat.
Sana lang tama ang hinala ko.
Kaya naman napag pasyahan ko itong buhatin.
"𝙏𝙖𝙧𝙖 𝙨𝙖𝙢𝙖 𝙠𝙖 𝙨𝙖 𝙖𝙠𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙜 𝙜𝙖𝙡𝙖 𝙩𝙖𝙮𝙤 𝙙𝙞𝙩𝙤 𝙨𝙖 𝙗𝙪𝙤𝙣𝙜 𝙡𝙪𝙜𝙖𝙧."
Tumango ito at kumapit sa batok ko.
Liam, bakit ganito nalang ang nararamdaman kong saya ngayon?
[ yourlovelysenorita]
BINABASA MO ANG
He Just Force To Marry Me (COMPLETED)
General Fiction------------------------- Pag ibig na inaasam ngunit hindi nakamit at nagawa sa maling paraan. Isang buong gabing puno ng saya at sarap pero malaking pag dudusa ang naganap. Kamatayan, Kasinungalingan, Kapatawaran. Ayan ang tatlong salitang maihaham...
