(geçen bölüm Senanın verdiği siparişler)
Barışın kolunu sıkıca belime sarmasıyla gözlerimi açtım.Yiğidim napıyon nefes alamıyom.Kolunu ittirip gevşetmeyi biraz başardım ama hala sıkıydı.Zar zor arkamı dönüp yüzüne baktım.Huzursuzca kaşları çatılmıştı, terlerin aktığını gördüğümde telaşla elimi alnına yasladım.
Ateşi çok yüksekti.Kollarından zorda olsa ayrıldım.Hareket ettiğim için uyanıp gözlerini araladı."Barış ateşin var"dedim ve üstündeki battaniyeyi açtım.Barış battaniyeyi geri almaya uzanırken elini durdurdum."Ya Sena üşüyorum"dedi huysuzca ve çatallaşan sesiyle "Olmaz ateşin var diyorum"dedim.
"Ben şimdi güzel bir kahvaltı hazırlıyım sonra ilaç iç."dedim ve odadan çıkarken tekrar dönüp "Sakın çocuğa yanaşma!"dedim kısık gözlerimle ve mutfağa gidip apar topar kahvaltı hazırladım tepsiye. Tepsiyi alıp yatak odasına gittim.
Barış dikelip arkasını yatak başlığına yasladı ben de tepsiyi dizlerine koydum.Birden öksürmeye başladı sırtına vururken suyu alıp yavaşça içirdim."Barııışş fena üşütmüşsün"dedim kafasını sallayıp "Farkettim canım,farkettim"dedi ve zar zor kahvaltısını etmeye başladı o sırada Eslem uyanınca kucağıma alıp emzirmeye başladım.
"Sen niye yemiyorsun?"diyen Barışa baktım.Omuzlarımı silkip "Ben acıkmadım bşrazdan yulaf ezmesi yerim"dedim suratını somurtup "At mısın sen ?"diye sorunca gözlerimi devirip "Komik mi?Hastasın hasta gibi davran"dedim bana korkuyla bakıp "Ev yapımı serum yapmıcaksın dimi karıcım"dedi düşünür gibi yapıp "Olabilir aslında"dedim kafasını sallayıp "Seni şakacı kadın"dedi dayanamayıp güldüm ve "Tabiki şaka"dedim.
Rahatlamış şekilde kahvaltısına devam etti. Telefonun blidirim sesi duyulunca elime aldım.Bugün Eslemin aşı günüydü.İlk aşısını olucaktı bugün. "Bugün benim hastaneye gitmem lazım aşı olucak Eslem"dedim Barış kafasını sallayıp "Ben gelemem önemli bir toplantım var"dedi "Tamam canı...Bir dakika anlamadım sen bu halde işe mi gideceksin?"dedim şaşkınca "Malesef gitmek zorundayım nolur ısrar etme.Bir aydır Onur da ben de bu toplantıyı bekliyoruz"dedi.
"Peki ama kesinlikle ateşin yükseldiği an eve geliceksin.Bak sürekli kontrol edicem"dedim kafasıyla onayladı.Barış kahvaltısını bitirirken ben de uyanan Eslemi yatağa yatırıp kısa bir duşa girdim.Giyinip saçlarımı kuruttum.Eslemin de kıyafetlerini hazırlarken Barış giyinmişti.
Yanına gidip parmak ucuna yükseldim ve elimi alnına yasladım.Hala ateşi vardı,"İlacını içtin mi?"dedim elime çekerken belimden tutup kendine çekti ve sarıldı "İçtim merak etme."dedi Eslemin ağlamasıyla kollarından ayrılıp Eslemi kucağıma aldım.
Gülümseyip ikimize de sarıldı.Esleme bulaşabilirdi ama hayır da diyemiyordum.En sonunda ayrılıp "Hadi işine git ama bak bişey olursa bak..hemen geliyorsun"dedim gözlerini devirip "Bebek miyim ben "dedi şirince sırıtıp kafamı aşağı yukarı salladım.Tekrardan gözlerini devirip odadan çıktı.
Barış işe gidince ben de kızımla mutfağa gidip bana yulaf lapası hazırladık.Üstüne biraz fıstık ezmesi koyup masaya koydum kaseyi.Eslemi ana kucağına yatırıp kendime filtre kahve yaptım ve masaya oturup kızımla güle oynaya kahvaltımı ettim.
Bulaşıkları halledip kızımı aldım ve yatak odasına geçtim.Onun da üstünü giydirdim peluş battaniyesine de sarıp kendi montumu da giydim.Çantayı ve kızımı alıp evden çıktım.Araba koltuğuna yatırıp emniyet kemerini taktım.Ben de arabaya binip hastaneye doğru yol almaya başladık.
Hastaneye gelince otoparka park edip kızımla birlikte hastaneye girdik.Ebemizin odasına giderken Murat Hocayla karşılaştık.Gülümseyerek yanına gittim."Nasılsınız hocam?"dedim battaniyedeki Eslemi sevip "İyiyiz,siz nasılsınız bakalım?Maşallah çok tatlı"dedi kafamı kibarca eğip "Çok teşekkür ederiz hocam.İlk aşımıza geldik"dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEBEKLİ HAYAT
ChickLitİki yıl önce evlenen çiftin gelen bebekle birlikte değişen tatlı hayatı anlatılıyor. Olumsuzluğun az olduğu hatta çoğu kızın hayali olan bir hayat... Eğer bu iki çiftin hayatına katılmak isterseniz buyrun ilk bölümden başlayalım.
