Your Smile Is A Trap (CRS #2)

Simula

College Romance Series #2 :
Your Smile Is A Trap

"Argh! Mom close the window please!" sigaw ko habang tinatakpan ang aking mukha dahil sa sinag ng araw na galing sa labas ng bintana.

"Hmmm?" I heard someone said but chose to ignore it. I close my eyes again but then the aroma of a freshly cooked  pancake filled my nose making my stomach growls. Damn, I'm hungry.

I put my hands on my stomach but then I stopped when I felt my bare skin. Bigla ko nalang binuksan ang aking mga mata bago tumingin sa ilalim ng kumot na nakatakip saakin. I'm just wearing my underwear and bra!

"I know, you're hungry that's why I brought this," isang baritonong boses ang narinig ko bago ang isang mahinang pagtawa nito na nagpatindig ng balahibo ko.

Dahan-dahan akong lumingon sa may-ari ng boses na iyon habang pinagdadasal sa lahat ng mga santo na sana hindi siya ang taong iniisip kong nandito ngayon at nakatayo malapit sa kamang kinaroroonan ko.

And there he is, the man I hate the most in my entire life! Jerson the jerk! He's smirking while holding the breakfast he brought for me. And wearing nothing but a towel wrapped around his fucking waist.

I immediately sit up before looking at him with my death glare.

"Woah chill---"

"Where am I?!" I growled at him while he put my breakfast down at the side table before putting his hands above like he's getting caught by a police.

"Chill, you're in my room," sagot niya habang nakangisi.

"What happened last night?!" I asked once again while massaging my temples.

"Last night? Well last night was fun didn't know you're that wild---"

"What?!" sigaw ko bago siya hinagisan ng unan, agad naman siyang nakailag bago ngumuso.

"You can't remember anything? Too bad," he said with mockery on his voice. Nakakainis! Bakit sa lahat ng tao bakit kailangang siya pa?! Ang pinaka ayaw kong lalaki sa buong mundo!

"Give me my fucking clothes!" saad ko bago ulit tinapon sa kanya ang isa pang unan, nakailag nanaman siya kaya hindi ko maiwasang lalong mainis sa kanya.

"Okay! Okay! Just calm down! It's freaking six in the morning---"

"Wala akong pakialam nasaan na ang damit ko?!" sigaw ko at nag-ambang hahagisan ng unan.

Bakit hinayaan ako ni Stefany na sumama sa lalaking ito?! Napahilot ulit ako ng sintido ng makitang lumabas na ng kwarto si Jerson.

"Tangina, dapat pala hindi na ako pumunta sa party na iyon. Edi sana wala ako dito ngayon," napabuntong hininga ako bago niyakap ang kumot na nakatakip sakin.

Naglalakad na ako sa may hallway ng biglang humarang saakin si Stefany habang nakangiti ng maluwang.

"Besh! Ang saya kagabi noh?" tanong niya pero hindi ko siya pinansin at patuloy lang sa paglalakad.

"Uy! Anong nangyari? Bakit hindi mo ko pinapansin?" tanong niya.

"Are you out of your mind? Alam mo namang si Jerson ang pinakahuling tao na magugustuhan ko dahil siya ang pinaka ayaw ko tapos ipagkakatiwala mo ako sa kanya?!" tanong ko.

"What? Eh kase---hayaan mona yun. Pero besh naiuwi ka ba ni Jerson ng ligtas kagabi?" tanong niya kaya napatigil ako sa paglalakad bago siya tiningnan.

"Kailan pa nagsama sa isang pangungusap ang Jerson at Ligtas?" napasinghap siya.

"Don't tell me---"

"Yes,"

"What?!"

"I just woke up with nothing but my undies only while he's half naked!" napatakip ng bibig si Stefany habang nanlalaki ang mga mata dahil sa gulat.

And it's supposed to be painful right? Bakit parang wala man? Siguro maliit lang ang alaga niya.

Teka? Sinong niloko ko? Eh magsuot lang ng tight jeans si Jerson akala mo hihimatayin na yung mga babae dahil nakikita nila yung bakat.

Napailing nalang ako sa naiisip ko. Jusmiyong Marimar, ang malas ko talaga kapag nandiyan si Jerson.

"Zia! Nandoon na daw sa main hall yung grades last exam! Congrats!" saad ng isang ka-schoolmate namin. Agad kong hinila papunta sa main hall si Stefany.

Sigurado akong malalagpasan kona ang inutil na si Jerson! Nag-aral ako ng maigi para lang sa exam na iyon!

Malayo palang nakikita kona ang mga estudyanteng nagkukumpulan sa harap ng listahan ng mga grado.

"Excuse me! Dadaan ang reyna" saad ni Stefany habang hinihila ako papuntang harapan.

And there's my name, under his fucking name.

"Nandito na pala si Ms.Second Place," kahit nakatalikod ako alam ko kung kaninong napakapangit na boses iyon.

"Congrats! Jerson!" bati ng mga babae sa kanya habang humahagikgik dahilan para matawa siya bago nagpasalamat.

Tuwang-tuwa naman ang animal, sisiguraduhin kong hindi kana mag-gaganyan kapag nalagpasan na kita! Tsk!

Napairap ako ng bumalik sa akin ang atensyon niya. He's smirking while raising his brow amusingly.

"Well congrats to you Ms.Second Place hindi na ako nagtaka," nakangisi niyang sabi.

Dahil sa inis ko sa kanya, hindi na ako nakapagtimpi.

"I'll make sure you'll never be on top again!" sambit ko dahilan para tumawa siya ng bahagya. Sa lalim ng boses niya, nakakapanindig-balahibo ang kanyang tawa.

"But that's not what you said last night, you said you want me on top" sabi niya habang nakangisi. Natahimik naman ang mga estudyanteng nakapaligid saamin.

"Shit..." rinig kong mura ni Stefany sa likuran ko.

"What the fuck did you just said---" ako'y nag-ambang susuntukin siya pero napigilan lang ako ni Stefany na pilit akong kinakalma. Marahas ang paghinga ko habang nakatingin ng masama sa kanya.

Kung nakakamatay lang ang mga tingin baka kanina pa nakahandusay si Jerson sa paanan ko.

"Malalagpasan din kitang bastard ka!" sigaw ko bago hinawi ang kamay ni Stefany na nakahawak saakin. Humakbang naman si Jerson palapit saakin dahilan para manigas ako sa kinatatayuan ko.

Lumapit siya sa tenga ko bago bumulong.

"I want to see that day dahil alam kong hindi iyon darating," he blows at my ear making me jolt because it felt ticklish before leaning away. He stood up in front of me, making me feel small.

Matangkad ako ng kaunti kumpara sa mga kaklase kong babae pero kapag nasa tabi ko si Jerson para akong maliit. He smiled mockingly at me making me roll my eyes at him.

"Ganito nalang, kapag nalagpasan mo ako, I'll grant you a wish. Kapag nalagpasan pa din kita, you'll grant me a wish. Deal?" tanong niya kaya napaisip ako.

Kung malalagpasan ko siya sa next exam, he'll grant me a wish. And my wish is to make him transfer to another school. Wait? Isn't it a bit harsh to tell him to transfer to another school.

What if his new school will ask him why he went there. Then he'll answer, it's because my enemy's wish.

"Deal," sabi ko bago ngumiti ng matamis sa kanya. Dahil ngayon palang naaawa na ako sa kanya dahil sigurado akong, ako ang mangunguna next exam.

Seryoso lang siyang nakatingin sakin habang nakangiti pa din ako sa kanya. He looked away before nodding.

"Fine then, it's settled"

"Oh yeah, I forgot! Don't call me Ms.Second Place anymore cause I won't be second place anymore," I said while smirking at him. And now he looked amused.