ភាគ៧💔

3.1K 133 5
                                    

មកវិញហើយនឹកទេ:(

ភាគ៧
#ប៊ូសាន
«បងសំម្លាញ់!!!មកហូបបាយមកទាន់ម្ហូបក្ដៅៗ»សំម្លេងឡើងរលួយដូចទឹកស្អុយពិននឹងហើយគួរថាមីមិត្តពស់វែកណាហើយមែនទេ•,•
«បាទ!!បងទៅឥឡូវហើយ ចុះឯងណាកូនស៊ូនោះមិនទាន់មកផ្ទះទេឬ?»
«ទៅដើរលេងជាមួយមិត្តបាត់ទៅហើយ»អ្នកស្រីរ៉ូណានិយាយហីៗព្រោះវាជាទម្លាប់នាងទៅហើយដើរលេងមិនស្គាល់យប់
    បន្ទាប់ពីទទួលទានអាហារពេលល្ងាចរួចហើយអ្នកជាប្រពន្ធក៏យកចានដើម្បីទៅលាងព្រោះពេលនេះគ្មានអ្នកបម្រើដូចមុនទេគ្រួសារនេះគឺធ្លាក់ខ្លួនហើយ ចំណែកឯប្ដីក៏ឈរស្រោចផ្កានៅខាងមុខផ្ទះហួចច្រៀងដូចខ្លួនកំលោះដោយមិនជំពាក់ក្បាលអាណាមួយរៀល។
«ផាំង»សំម្លេងស្នូរកាំភ្លើងហោះត្រូវនឹងក្បាលរបស់វ័យចំណាស់លឿនដូចជាមីសសុីល ដែរកំពុងស្រោចផ្កាត្រូវដួលក្ពកទៅលើដីមួយកន្លែងឈាមជាច្រើនហូរចេញពេញដី
«សំម្លេងអ្វី!!!អ្នកណាធ្វើស្អី?អាយ....បងសំម្លាញ់!!!!»វ័យចំណាស់ស្រាប់តែភ័យទឹកមុខស្លេកគាំងដូចគូទមាន់ពេលឃើញប្ដីខ្លួនដេកស្លាប់មួយកន្លែងធ្វើឲគាត់ធ្វើអ្វីមិនត្រូវក៏ស្ទុះរត់ចូលក្នុងផ្ទះដើម្បីយកទូរស័ព្ទប៉ុន្តែ...
«ចង់ទៅណាយាយកញ្ចាស់ស្បែកស្វិត»មួយប្រយោគនេះដូចគេយកអាចម៍មួយកន្ថោរមកជះកណ្ដាលមុខចឹង ស្របពេលដែរគាត់កំពុងស្រវេស្រវាពីដៃបុរសមាឌឌាំង
«អាយ!!!!ឯងជាអ្នកឆាប់ចេញពីផ្ទះយើងទៅបើមិនចង់ដេកគុក»មកដល់ពេលនេះហើយចារឹក្អេងក្អាងមិនចោលទៀត អាខ្លួនជិតជាអ្នកបន្តរពីប្ដីខ្លួនឥឡូវហើយនឹងហា
«គិតថាតេទៅប៉ុនលីសទាន់មែនទេ?នេះ..!!»
«ឯងបាញ់ប្ដីហើយៗទុកឲយើងម្ដង»កន្លែងតែឈរប្រកែកគ្នាមិនដឹងយាយនោះទៅដល់ណាបាត់ធ្វើឲបុរសមាឌឌាំងពីអ្នកនោះប្រញាប់ប្រញាល់រកខ្លាចសុីគ្រាប់កាំភ្លើងរបស់យ៉ុនហ្គី
«លើកទៅស៊ូ!!លើកទៅ»ដៃប្រឹងចុចទូរស័ព្ទជាច្រើនសារយ៉ាងតក់ក្រហលទៅហើយនៀក សោកស្ដាយណាស់ដែរគាត់មិនដឹងថាកូនគាត់កំពុងធ្វើសង្គ្រាមលើពូកជាមួយអាណាមិនដឹង ហិហិ

—————
«អឹស....»តឹកចុងក្រោយនៃសង្គ្រាមលើពូករបស់ក្រមុំមួយគូ
«បងចង់ទៅណាគុក?»សំម្លេងភិតភ័យពេលអ្នកកំលោះសុីខ្លួនរួចក៏ឃើញងើបមកស្លៀកពាក់
«ទៅវិញនឹងណាចេះសួរទៅកើត!!!អ៎ ហើយនេះលុយ!!!»
«នែ៎ខ្ញុំមិនមែនជាស្រីលក់ខ្លួនទេ ហេតុអ្វីបោះលុយដាក់ខ្ញុំបែបនេះ?»
«មិនមែនស្រីលក់ខ្លួន?បើស្រីថ្លៃថ្នូរគេមិនមែនមកប្រគល់ខ្លួនឲប្រុសចឹងទេ ហឹស»មួយប្រយោគនេះធ្វើឲអ្នកម្ខាងទៀតក្ដៀនអាចម៍រកពាក្យនិយាយមិនចេញ
«គ្រាំង»
«ចង្រៃយ៎អើយ»នាងតូចបានត្រឹមខឹងចិត្តបោះភួយបោះខ្នើយពេញឥតម្នាក់ឯង

ចិត្តស្អប់បង្ខាំងបេះដូង💔 Where stories live. Discover now