ចិត្តស្អប់បង្ខាំងបេះដូង💔

ភាគ៤០💔

មន្ទីរពេទ្យសេអ៊ូល៚

ទម្រាំតែមកដល់វារាងយូបន្តិចព្រោះឆ្ងាយតែដោយសារតែប្រញាប់ទើបថេអូបើកសម្រុកទៅយ៉ាងលឿនគិតថាចង់ចូលមន្ទីរពេទ្យតាមផ្លូវដែរតែថាបើចូលទីនេះយ៉ុនហ្គីក៏ងាយស្រួលរកចឹងហើយទៅដល់សេអ៊ូលតែម្ដងណាមួយក៏ងាយស្រួលបញ្ជូននាងទៅLondon ឲរហ័សតែម្ដង។

«ជួយបងខ្ញុំផង ជួយគាត់ផងលោកគ្រូពេទ្យ»ជុងគុកបានដាក់សេនឌែល(ជីយ៉ុនទេឥឡូវគេដូរឈ្មោះហើយណា)ឲគេងនៅលើគ្រែពេទ្យកំពុងតែរុញចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់នេះបើនាងមិនសូវអីធ្ងន់ទេគេបញ្ជូននាងឲទៅLondon ឲឆាប់តែម្ដងតាមដែរអាចធ្វើបានគេភ័យខ្លាចបើយ៉ុនហ្គីតាមមករកឃើញណាស់

«ហ៉ើយបើបងឌែលមិនសូវអីខ្ញុំបញ្ជូនគាត់ទៅLondon ឥឡូវនេះហើយ»ជុងគុកអង្គុយញីក្បាលខ្លួនឯងដោយអារម្មណ៍ស្ត្រេសភ័យខ្លាចបងនឹងកើតអីធ្ងន់ធ្ងរទៀតផង

«ត្រជាក់ចិត្តណាតែប៉ុន្មានម៉ោងទេពេទ្យចេញមកវិញហើយ ពេលនោះឯងកីបញ្ជនឌឺលទៅទីនេះទុកឲយើងនឹងថេអូចាត់ការឲ»ជីមីន

«អរគុណហ្យុងហើយ ខ្ញុំខលទៅប្រាប់ម៉ាក់ឲហើយសិនល្អទេ?»ជុងគុក
«កុំទាន់អីចាំមើលឌែលយ៉ាងមិចយ៉ាងម៉ាសិនទៅ»ជីមីន
«នេះទឹកបាទ»ថេអូ

   ក្រឡេកមកមើលយ៉ុនហគីឯនេះវិញគេត្រូវចេញពីកោះប្រញាប់ទៅដេហ្គូព្រោះមានណាត់ជាមួយដៃគូរដីអីបែបនេះម៉ោងនេះទៅហើយគេមិនទាន់ទាំងចប់ផងណាមួយគ្មាននរណាហ៊ានទាន់ផ្ដល់ដំណឹងទេបើពេលនេះគេកំពុងរវល់នោះ ។

     3ម៉ោងកន្លងផុតទៅ
«ដូចជាយូរពេកហើយណាហ្យុង»ជុងគុកអង្គុយអន្ទះសារចង់ស្លាប់ទៅហើយនេះធ្វើស្អីខ្លះក៏យូសម្បើមម្លេះ
«ទ្រាំបន្តិចទៅមើល»ជីមីនដែរនៅក្បែរគេក៏សុខចិត្តមកអង្គុយកំដរព្រោះបើយ៉ុនហ្គីមកនឹងស្រួលចាត់ការជាមួយគ្នា

    5នាទីកន្លងផុតទៅ

ក្រាកកកក

«លោកគ្រូពេទ្យបងខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ?»ជុងគុក
«នាងមិនកើតអីទេត្រឹមតែសុខភាពនាងខ្សោយខ្លាំងណាស់ ណាមួយនាងមានជំងឺផ្លូវចិត្តបើលោកនិយាយអ្វីត្រូវប្រុសប្រយ័ត្នផងព្រោះថានាងអាចនឹងបាក់ទឹកចិត្តភ្លាមៗ ណាមួយទៀតនាងមមើររវើលរវាយនិយាយថា ខ្ញុំខ្លាចហើយដោះលែងអីបែបនេះ ហើយនេះពួកលោកធ្វើអ្វីបានជាទុកឲអ្នកជំងឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរបែនេះ?នេះបើមិនទាន់យកមកពេទ្យទេណានាងត្រូវបាត់បង់ជីវិតទៅហើយ ខ្ញុំមានកិចការតែពិននឹងទេសុំទៅហើយលោកអាចចូលមើលអ្នកជងឺបាន»គ្រូពេទ្យរៀបរាប់ពីដំណើរដើមទងឲពួកគេស្ដាប់ដល់ថ្នាក់គាំងតែម្ដង

«វាជ្រុលពេកហើយទេដឹងហ្យុងបងស្រីខ្ញុំមកដល់ថ្នាក់នេះ»ជុងគុកចាប់ផ្ដើមក្ដៅឆេវឡើងតែម្ដងនឹកឃើញហើយចង់ទៅវៃបងគេឲអស់ចិត្តទេធ្វើបាបនាងដល់ថ្នាក់នេះបើនាងលើកទោសឲវាបុណ្យក្នុងជីវិតហើយ

«ចូលទៅមើលឌែលសិនទៅមិចម៉ាប្រញាប់ឡើងនេះជិតល្ងាចហើយតែហ្យុងមកផ្ទះមិនឃើញនាងឯងត្រៀមទៅរកឌែលម្ដងទៀតទៅ»ជីមីនរំលឹកឡើងក្រែងរកបងគេមកទាន់ខ្ចប់មិនខានទេទោះត្រឹមជាប្អូនតែអ្នកជាប្ដីគេអាចនឹងមានសិទ្ធជាងឆ្ងាយណាស់

«ហ្យុងទៅប្រាប់គ្រូពេទ្យឲខ្ញុំបានទេខ្ញុំចង់ចូលទៅជួបបង»ជុងគុកបន្លឺឡើងដោយទឹកមុខរាបស្មើរដូចថ្នល់ជាតិ

«អឺ ចូលទៅមើលទៅចឹងហើយថេអូឯងទៅហៅអាឆីនមកយាមមុខបន្ទប់មករួចឯងទៅផ្ទះធម្មតាសិនទៅប្រយ័ត្នមានអ្នកសង្ស័យហើយភស្តតាងទុកឲស្រួលបួលព្រោះពេលនេះយើងរកមុខឃាតករឃើញហើយ»ជីមីន

«បាទ អញ្ជឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ»ថេអូបន្លឺហើយក៏ដើរចេញបំបែកផ្លូវជាមួយជីមីនគេក៏ទៅសុំពេទ្យឲបញជូននាងឥឡូវនេះតែម្ដងគ្មានពេលទៀតទេព្រោះមេឃកាន់តែល្ងាចបណ្ដើរៗហើយ

  ក្រាកកក
«បង...បងឌែល»ជុងគុកស្ទើរអុកជង្គង់ចុះនឹងឥតបើកទ្វារមកក៏ឃើញបងខ្លួនឯងដែរមិនដែរបានជួបគ្នារស់នៅជាមួយគ្នាតាំងពីតូចតែពេលនេះបែរជាមកជួបបគ្នាក្នុងសភាពអ្នកជំងឺទៅវិញមុខមាត់នាងស្លេកស្លាំងខ្លាំងណាស់ដៃជើងសុទ្ធតែដំបៅតែម្ដងហើយមើលទៅនាងគួរឲអាណិតណាស់

«ក្រាកកក យើងប្រាប់ពេទ្យរួចហើយគេកំពុងឧត្ថមភេសជ្ជៈ ដើម្បីមកយកឌែលហើយឯងត្រៀមខ្លួនទៅ»ជីមីនបន្លឺឡើងក្នុងចិត្តមានប្រផ្នូលមិនល្អច្បាស់ណាស់ថាគេនឹងមកទីនេះហើយ

រីង រីង រីង រីង

«អាឡូឆីន?»ជីមីននិយាយជាឆីនដែរជាដៃស្ដាប់កូនចៅរបស់គេ
«ខ្ញុំឃើញឡានបើកចូលមន្ទីរពេទ្យដូចជាឡានលោកប្រុសយ៉ុនហ្គីបាទ»អ្នកដែរក្រោមបញ្ជារក៏តេមករាយការណ៍ជីមីនដឹងរឿងរួចក៏ប្រញាប់ទៅប្រាប់ប្អូនគេឲលឿនជឆទីបន្ទាន់។
រួចមិនរួចទេកូនស្រីអើយ
_________
Chrxstaシ
អានហើយខមិនផងអ្នកអើយ
100 view 50 vote មានភាគបន្ទាប់💗