ចិត្តស្អប់បង្ខាំងបេះដូង💔

ភាគ១២💔

អានដោយសេចក្ដីរីករាយ
ភាគទី១២

«អត់ទោសលោក!!ខ្ញុំសូមអង្គុយជាមួយដែរបានទេ?»សំម្លេងស្រទន់ស្រួចខ្ញោកបានបន្លឺឡើង បបូរមាត់ពណ៌ក្រហមឆៅ រូបវាលពីមុខបង្ហាញឲឃើញដើមទ្រូងដ៏ទ្រលុកទ្រលុន(តែចាញ់តួរស្រីទេប្រាប់🌚) កាវិការសិចសុី បង្ហាញនៅមុខរាងក្រាស់ប៉ុន្តែគេមិនបាននិយាយតបទេគ្រាន់តែតែងក់ក្បាលបន្តិចមុខក៏មិនចង់ទាំងមើល
«ត្រូវការឲខ្ញុំកំដរទេ?»ស៊ូហេគៀកកិតគៀកកើយសឹងតែឡើងអង្គុយលើរាងក្រាស់ទៅហើយ ដៃកាន់កែវស្រាគ្រវីចុះឡើង
«កំដរផឹកឬកំដរលើគ្រែ?»អ្នកកំលោះសង្ហាយ៉ុនហ្គីបោះសំណួរបែបខិលមកនាង មុខគេស្រវឹងជោគជាំ នេះគេជាមនុស្សល្មោភស្រីតាំងពីពេលណា?ឬមួយគេធ្វើវាព្រោះតែកំពុងខឹងនឹងប្រពន្ធ?
«ទាំងពីតែម្ដងទៅយ៉ាងមិចដែរ?តែថានេះគិតថាមួយកែវសម្រាប់យើងចុះ»ស៊ូហេយកស្រាមួយកែវឲគេដោយក្នុងស្រានោះមានដាក់ថ្នាំសម្រាប់បម្រើតណ្ហាចូលទៅ ចំណែកឯគេក៏មិនបានចាប់អារម្មណ៍យកមកអកចូលមាត់ត្រឹមតែមួយប្រពេញភ្នែកស្រាក៏អស់ពីកែវគ្មានសល់ ធ្វើឲអ្នកខាងនោះញញឹមខ្ជឹប
«តោះដល់ពេលកំដរលើគ្រែហើយ»
«តែថាទៅផ្ទះលោកទៅវាស្ងាត់ស្រួល~មែនទេ..»វាមិនមែនស្ងាត់ស្រួលស្អីទេតាមពិតចិត្តនឹងចង់បញ្ឈឺប្រពន្ធគេច្បាស់ណាស់ ប៉ុន្តែអ្នកកំលោះមិននិយាយច្រើនក៏ដើរចេញទៅយកឡាន
#ភមិគ្រិះមីន យ៉ុនហ្គី
   ទម្រាំតែមកដល់ផ្ទះគេត្រូវបើកឡានលឿនដូចហោះទៅហើយជាតិថ្នាំកាន់តែជ្រាបចូលក្នុងខ្លួន អារម្មណ៍តណ្ហាក៏កាន់តែកើនឡើងបន្តិចម្ដងៗ ។ចំណែកឯប្រពន្ធពេលដែរគេយកពីផ្ទះតូចមកហើយក៏អង្គុយរងចាំផ្លូវប្ដីខ្លួនសុខចិត្តអត់ងងុយ តែជួនអីពេលប្ដីមកបណ្ដើរស្រីមកជាមួយ ស្រីឯណាក៏ស្រីទៅសំខាន់ប្អូនខ្លួនទៀត..៕
«បងមិនអីទេមែនទេ មិចក៏បងបែកញើសថ្នាក់នេះ»ជីយ៉ុនជាប្រពន្ធក៏ប្រញាប់ក្រោកទៅមើលប្ដីដោយមិនទាន់ចាប់អារម្មណ៍នឹងស្រីដែរប្ដីខ្លួនបណ្ដើរចូលមក
«ចេញទៅ អើយក្ដៅណាស់តោះទៅប្រតិបត្តការ សឺត..»យ៉ុនហ្គីរុញនាងមួយទំហឹង ធ្វើឲនាងដួលទៅឥដ្ឋទាំងគ្មានជំហរ គេអោបថើបស្រីនៅមុខប្រពន្ធតាមអំពើរចិត្តរួចក៏យកនាងឡើងទៅបន្ទប់មួយទៀត ចំណែកឯនាងប្អូនស្រីដ៏សែនល្អក៏ធ្វើទឹកមុខជាពេបជ្រាយ សប្បាយចិត្តពេលដែរប្ដីរបស់បងស្រីខ្លួនមកអោបថើបខ្លួន
«ហេតុអ្វីប៉ាកូនធ្វើដាក់ម៉ាក់បែបនេះ?ម៉ាក់មិនល្អមែនទេ បានប៉ាកូនមិនដែរមើលឃើញម៉ាក់ ម៉ាក់ហត់ខ្លាំងណាស់បើគ្មានកូនម៉ាក់ក៏មិនទ្រាំរស់ឲគេធ្វើបាបដែរ!!»នាងពោលរួចក៏ព្យាយាមត្រដាសខ្លួនងើបឡើងយ៉ាងពិបាករបួសព្រឹកមិញនៅមិនទាន់ជាស្រួលបួលផង មកថែមរបួសចិត្តមួយទៀត
«ប..»ជីយ៉ុនកំពុងតែលើកដៃគោះបន្ទប់ហៅប្ដីទៅហើយក៏ផ្ទុះសំម្លេងយ៉ាងអាម៉ាស់មួយចេញពីបន្ទប់របស់ប្ដីខ្លួន
«អ្ហឹស..លឿនឡើងមកអូនបងទ្រាំលែងបានហើយ សឺត..»អ្នកកំលោះកំពុងតែប្រតិបត្តការយ៉ាងរហ័សសង្គ្រាមដ៏ក្ដៅគគុកនៅលើគ្រែជាមួយប្អូនស្រីប្រពន្ធកំពុងតែកើនឡើងជាលំដាប់ធ្វេរដង
«ហ្ហឹក..ហ្ហឹក អូនស្អប់បងណាស់ មីន យ៉ុនហ្គី ឮទេអូនស្អប់បងខ្លាំងណាស់ ហេតុអ្វីបានបងចូលចិត្តឲអូនដេកយំបែបនេះ?ហ្ហឹក»នាងតូចដេកក្នុងថ្លុកទឹកភ្នែកដៃក្រសោបពោះអោបកូនខ្លួន អ្នកណាមិនឈឺបើប្ដីខ្លួនធ្វើរឿងឲអាម៉ាស់នៅក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងប្អូនស្រី
«អ្ហឹសៗ...ផ្លាប់..ហឹម...»សំម្លេងសាចប៉ះទង្គិចបូកផ្សំជាមួយសំម្លេងមនុស្សប្រុសស្រីកំពុងថ្ងូរយ៉ាងពីរោះរន្ដំ បានបន្លឺឡើងពេញត្រចៀកនាងតូចតូចដែរកំពុងតែដេកយំគិតតែពីយំនាងឈឺណាស់ពេលដែលប្អូនស្រីឥតកេរ្តិ៍ខ្មាស់របស់នាងមកសុីប្ដីបងស្រីខ្លួនបែបនេះតើអ្នកណាទៅទ្រាំកើត
(Note:បន្ទប់ប្ដីប្រពន្ធគេនឹងជាប់គ្នាទេ ចឹងបានតួស្រីឮពេញត្រចៀកហ៎)
   កន្លងអស់ទៅជាច្រើនម៉ោងសង្គ្រាមក្ដៅគគុកនៅលើគ្រែបានបញ្ចប់ទៅដោយរលូន ដោយសារតែនាងសន្លប់នឹងជាតិថ្នាំក៏ស្វាងទើបម្នាក់ៗសម្រេចចិត្តបញ្ឈប់វា តែសោកស្ដាយរាងកាយរបស់ស៊ូហេមិនមែន type របស់យ៉ុនហ្គីទេ សំខាន់រលុងទៀតអត់តឹងសោះ•,•៕
      ______
«នេះយំមែនទេ?អើយគ្រាន់ចឹងសោះ ហឹស»បន្ទាប់ពីលាងសម្អាតរាងកាយរួចអ្នកកំលោះក៏ដើរមកមើលប្រពន្ធខ្លួន មកដល់ក៏ឃើញនាងគេងលក់បាត់ទៅហើយដោយដាមទឹកភ្នែកមិនទាន់រលុបនៅលើផ្ទៃមុខនាង
«សុំទោស»បន្ទាប់ពីគេនិយាយរួចក៏ទំម្លាញ់ខ្លួនគេងក្បែរនាងគេអោបនាងយ៉ាងកក់ក្ដៅ
ធ្វើបាបគេពិននឹងហើយនៅសុំទោសទៀត?មានចិត្តខ្លះទេប្រូ?
#ថ្ងៃថ្មី
  ព្រឹកព្រលឹមអុលៗព្រះអាទិត្យក៏ចាប់ផ្ដើមរះខ្លួនអួតពន្លឺមកលើភពផែនដី បង្ហាញឲឃើញប្ដីប្រពន្ធមួយគូកំពុងតែគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ថ្ងៃនេះអ្នកកំលោះដឹងខ្លួនមុខនាងម្ដងទៀតគេក៏ស្ទុះងើបទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនអស់រយៈពេល១៥នាទីគេក៏ចេញមកវិញនៅកន្សែងរុំពាត់ល្វែងក្រោម បន្ទាប់ពីគេផ្លាស់សំម្លៀកបំពាក់រួចក៏ចុះទៅក្រោមមុននាង។គេបានឲអ្នកបម្រើធ្វើស៊ុបសម្រាប់នាងនៅព្រឹកនេះ។
«ខ្ញុំធ្វើល្អដាក់នាងក៏មិនមែនថាខ្ញុំចុះចាញ់ហ្គេមទេ!!វានៅបន្តរទៀត នាងកុំទាន់ចុះចាញ់អីណាកូនកញ្ជ្រោង»យ៉ុនហ្គី និយាយរួចក៏ដើរទៅបន្ទប់ធ្វើការ ទៀតហើយនេះហ្គេមគេនៅគិតទៀតឬ?នាងមានកំម្លាំងឯណាទៅតស៊ូបុរសមាឌយក្សដូចជាគេ?
«នេះយ៉ុនស៊ុប ដែរអ្នកប្រុសឲអ៊ុំធ្វើឲឯង»អ៊ុំឈូលើកស៊ុបមកដាក់នៅពីមុខនាងនៅតុអាហារព្រោះអ្នកកំលោះសង្ហាបានប្រាប់ថាបើនាងចុះមកក្រោមហើយក៏ប្រញាប់រៀបចំអាហារឲនាងទៅ
«ច..ចា៎?»នាងស្ទើរតែឈ្លក់ទឹកមាត់ស្លាប់ពេលឮថាអ្នកឲធ្វើគឺជាប្ដីនាង នេះគេល្អដាក់នាងវិញហើយមែនទេ?គេឈប់ខឹងនាងហើយមែនទេ?
(មិនមែនដូចដែរកូនគិតទេណា ជីយ៉ុន គេមិនទាន់បញ្ចប់ហ្គេមទេ)
«ញាំទៅអ៊ុំនិយាយមិចវាចឹង»អ៊ុំឈូថារួចក៏ដើរទៅផ្ទះបាយបាត់ចំណែកឯនាងក៏ញញឹមហើយញាំវាស៊ុបឡើងពីចានតែម្ដង
#ថ្ងៃរសៀល
  នាងតូចអង្គុយចាកខោអាវទុកឲកូននៅលើសាឡុងដោយទឹកមុខញញឹមជាប់រហូតហាកដូចពេលនេះនាងមានសេចក្ដីសុខចឹង ថែមទាំងប្ដីខ្លួនតាំងពីបើកភ្នែកមកមិនទាន់ឃើញស្រមោលគេផង នេះនាងស្រមៃតែឯងមែនទេ?
«អាវ បងមកពីណាដឹងទេអូននឹកណាស់..»សំម្លេងស្រទន់ផ្អែមរលួយរត់មកទទួលប្ដីគេមុនប្រពន្ធគេទៀត ទាំងដែរប្រពន្ធគេទើបតែហើបគូទមក
«សឺត បងមកពីក្លឹប អូនញាំអីឬនៅ?»អ្នកកំលោះក៏ថើបក្បាលនាងទាំងគ្មានដាក់ក្ដីស្រឡាញ់ក្នុងចិត្តគិតចង់បញ្ឈឺនាងមែនទេ? ហើយនេះជាស្អីដើរបណ្ដើរស្រីចូលទៅផ្ទះបាយដោយមិនបានឃើញស្រមោលប្រពន្ធឈរនៅក្បែរនឹង នាងជាខ្យល់មែនទេបានមិនឃើញ?ដែរឃើញនាងក្នុងក្រសែភ្នែកដែរ?
«នេះបងចង់នាំអូនទៅណា គ្មានគិតធ្វើអាស្អីគេនោះទៀតទេណា»នាងនិយាយដោយចារឹកញិញក់គួបផ្សំជាមួយដៃរវាមទៅអង្អែលដើមទ្រូងប្ដីគេយ៉ាងប្រហើន ក្រសែភ្នែកដោយពិសពុលបានសម្លឹងមើលមុខបងស្រីខ្លួនដោយភាពជឿជាក់
«ក៏ប្រាកដជាធ្វើដឹង តែបងឥឡូវបងមានរឿង surprise អូនមួយ»យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ចាប់ផ្ដើមបែរមុខទៅមើលប្រពន្ធដែរអង្គុយមើលមុខគេដោយគ្មានព្រលឹង
«ថេអូ?»
«បាទ..បាទចាហ្វាយហៅទូលបង្គុំមានការអ្វីទាន»ថេអូរត់មកយ៉ាងលឿនសុខចិត្តគ្រវែងទុយយោដែរលកំពុងតែស្រោចផ្ការចោលរត់មករកគេឡើងលឿន
«ទៅហៅអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះទាំងអស់មក»យ៉ុនហ្គីបន្លឺរួចនាយក៏រត់ទៅបាត់ ចំណែកឯអ្នកកំលោះឯនេះវិញដៃអោបចង្កេះស្រីមិនរបូតសោះ នេះគេបញ្ឈឺនាងដល់ថ្នាក់នឹង?

ជួយខមិនផងណាលើកទឹកចិត្តអ្នកសរសេរ><
នឹងជួយចូលទៅlike album អេដមីម្នាក់មួយផង^_^
មីន យ៉ុនហ្គី & កាំង ជីយ៉ុន
សូមទោសបើភ្លាវកន្លែងណានោះព្រោះអត់បានផ្ទៀងផ្ទាត់ឡើងវិញទេ><
•អ៊ុននី•