Chapter- 37(Uni+Zaw)

1.4K 125 17
                                    

Unicode

Sarawatထိုင်နေတဲ့စားပွဲခုံရှေ့တည့်တည့်ပေါ်သို့
Fileတွဲတစ်တွဲ ဖတ်ကနဲ ရောက်လာသည်။
အဲ့လိုဖြစ်လာမယ်လို့ခန့်မှန့်ပြီးသားမို့ သူထူးပြီး လှန်ကြည့်မနေတော့။
အဲ့အစား သူ့ရှေ့မှာ ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲလက်ထည့်ပြီး ရပ်နေတဲ့အဖေ့ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။
အဖေက သူ့ကို မျက်နှာသေကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်နေသည်။
သူနဲ့ ဆင်လှတဲ့ ထိုမျက်ဝန်းထဲတွင်တော့ ဘာခံစားချက်မှ မရှိတဲ့အတိုင်း အေးစက်စက်နဲ့ပါဘဲ။
အဲ့တာ ဘာထူးဆန်းလဲ....
တစ်သက်လုံး သူအဲ့လို ကြည့်ခံနေနေကြလေ။
သူ့အတွက် အထွေအထူးဖြစ်မနေ​တော့တာမို့ အဖေ့ကို ခပ်အေးအေးပြန်ကြည့်မိ၏။
"အရှုပ်အယှက်တွေမလိုချင်ဘူးလို့ ပြောထားတာ မင်းမမေ့လောက်ဘူး ထင်တယ်။''
လေသံက ပြတ်သားကာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းတွင်းတွင် ဟိန်းထွက်လာသည်။
သူဘာစကားမှမဆိုဘဲ ကမ္မဠာန်းရှူနေသလိုဘဲ ထိုင်နေသည်။
အဖေက ကျွက်ကနဲ စိတ်ပျက်သွားဟန်နဲ့ သူ့ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်သွားကာ ရုံးခန်းအပြင်ဘက်ကို ငေးနေ၏။
အဖေ့ရုံးခန်းကို သူရောက်ဖူးတဲ့အ​ကြိမ်​ရေဆို​လို့ လက်ငါးချောင်းလောက်တောင်မရှိ။
မှတ်မှတ်ရရ ကလေးသာသာအရွယ်လောက်က အမေနဲ့တစ်ခါလာခဲ့ဖူးသည်။
ရုံးစားပွဲမှာ စာထိုင်ဖတ်နေတဲ့အဖေကို့ ''ဖေဖေ''ဟု လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ဆွဲခေါ်ဖူးပေမဲ့ အဖေ့ထံမှ ''သားလေး''ဟု ခေါ်သံကိုတော့မကြားခဲ့ရ။
ကလေးပီပီမို့ ဘာမှနားမလည်ခဲ့ပေမဲ့လည်း
အဖေသူ့ကို ပြန်ကြည့်တဲ့အကြည့်စိမ်းစိမ်းတွေက သူ့ခြေလှမ်းတွေကို နောက်ပြန်ဆုတ်စေခဲ့တာတော့အမှန်။
ရုံးခန်းထဲက ပရိဘောဂတွေသည် ခုချိန်ထိ ဘာမျှမပြောင်းလဲသွားသလို အဖေ သူ့အပေါ်ဆက်ဆံတဲ့အမူအယာတွေလည်း မပြောင်းလဲပါ။
" ကျောင်းပြီးလို့ မင်းဘွဲ့ရပြီဆိုတာနဲ့ ဒီနေရာက မင်းအတွက်ဆိုတာတော့ သိတယ်နော်။''
Sarawat ဘာစကားမှ ပြန်မဆိုမိ။
သူ့ရင်အစုံသည် လောလောဆယ်ဘာမျှပြောချင်စိတ်မရှိဘဲ ဟာတာနေသည်။
မျက်လုံးတွေထဲမှာ ချစ်စရာကောင်းစွာပြုံးပြနေတဲ့ အပြုံးနုနုလေးတွေကြောင့် သူတင်းခံနေရတာပါ။
ကိုယ့်စိတ်နဲ့သာဆို အ​ဖေဆိုတဲ့ထိုသူရဲ့​ရှေ့မှာ သူလုံးဝကို ပေါ်မလာချင်။
"အင်း ကျွန်တော်သိတယ်။
ဒါပေမဲ့ အဲ့ကိစ္စက ကျွန်တော့်စိတ်ဆန္ဒမှ မပါတာ။''
သူ့စကားကြောင့် အဖေက တစ်ချက်သူ့ကို လှည့်ကြည့်လာသည်။
မျက်နှာထက်တွင် အပြုံးတစ်ခုလည်း ပေါ်လာ၏။
ခနဲ့သဲ့သဲ့အပြုံး။
"မင်းအမေရော အဲ့စကားပြောတာဘဲ။
ဒါပေမဲ့ အဲ့ပိုက်ဆံ​ကြောင့်ဘဲ သူငါ့ကို တွယ်ကပ်နေတာလေ။
မင်းရော အမေတူဘဲနေမှာ။''
"ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တဲ့အကြောင်းရင်းက အဲ့ဒါပြောဖို့လား။''
အလကားနေထေ့ငေါ့နေတဲ့အဖေ့စကားတွေကို လျစ်လျူရှူကာ သူ ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြန်မေးလိုက်သည်။
အဖေက စားပွဲခုံပေါ်က file တွဲကို မေးဆတ်ပြလာသည်။
"အဲ့ကောင်လေးကို မင်းရဲ့ ဘဝထဲဆွဲခေါ်မယ်မကျန်နဲ့။
မင်းလက်ထပ်ရမဲ့လူက pamတစ်​ယောက်ဘဲ​ဖြစ်ရမယ်လို့အတန်တန်ပြောခဲ့ပြီးသား။
မင်းတို့လက်ထပ်လိုက်တာနဲ့ ကုမ္ပဏီနှစ်ခုကလည်း အလိုလိုပေါင်းစည်းပြီးသားဖြစ်မှာဘဲ''

မင်းကလွဲ၍(မင္းကလြဲ၍)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن