မင်းကလွဲ၍(မင္းကလြဲ၍)

Chapter - 5(Uni+Zaw)

Unicode

"Tine ရောက်ပြီ။ထတော့''
ဗိုက်တင်းတင်းနဲ့အိပ်လိုက်တာ မည်မျှပင်ကြာသွားမှန်းမသိ။Sarawatပခုံးလှုပ်နိုးမှ Tineအိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ထလာတော့ အဆောင်ရှေ့ရောက်နေပြီ။
"ဝါး ဒီနေ့တကယ် ဗိုက်ပြည့်တဲ့နေ့ဘဲ။ကျေးဇူးဘဲနော် sarawat''
Tine sarawatကို နှုတ်ဆက်စကားဆိုကာ ကားထဲက ထွက်လိုက်သည်။
အဆောင်နား​ခြေလှမ်းခါနီး တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရတော့သူ ပြန်လှည့်လာမိ၏။
"ဟို...ငါ့ကို အရမ်းစျေးကြီးတဲ့ဟင်းတွေကို ကျွေးတာအဲ့နေ့က ငါမင်းကိုကူညီခဲ့တာကြောင့်လား။''
Sarawatရဲ့ကားမှန်နားကို လက်တင်၍မေးလိုက်မိသည်။
"အင်း''
"ဒါဆို အကြွေးကြေသွားပြီနော်။နောက်ခါ ဒါမျိုးမလုပ်နဲ့တော့။''
ချောမောကြည့်ကောင်းသော မျက်နှာမှာ မျက်မှောင်တစ်ချက်ကျုံ့သွားသည်။
"ငါမင်းကို ကူညီတယ်ဆိုတာ အကြောင်းရင်းမရှိပါဘူး။ပြောချင်တာက ငါ့နေရာမှာ အခြားလူဆိုရင်လည်း မင်းကို ဆေးရုံပို့ပေးမှာဘဲ။ဒါကြောင့်မို့ ဒီနေ့မင်းကျွေးတာကို ငါကြိုက်ပေမဲ့ ငါအနေရလည်းခက်တယ်။ဒီလောက်ဆိုရပြီနော်''
သူပြောတာတွေ sarawatသဘောပေါက်မပေါက်တော့မသိ။လောလောဆယ်တော့ သူ့ကိုဝါးစားမတတ်အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေသောကြောင့်  Tineကျောပင်ချမ်းလာသည်။
"မင်း ငါပြောတာသဘောမပေါက်လို့လား။အဲ့လိုကြီး မကြည့်နဲ့လေ။''
Sarawatထံမှ ချီးဆိုပြီးကျိန်ဆဲသံထွက်လာသည်။
"Tine မင်းဘာလို့အဲ့လောက်တုံးရတာလဲဟင်''
"ငါက ဘာတုံးလို့လဲ''
Tine အူကြောင်ကြောင်နဲ့ပြန်မေးမိသည်။သူပြောတာတွေလည်း မှန်နေရဲ့သားနဲ့။ရုတ်တစ်ရက်ကြီး တုံးသည်ဟုပြောကာ ဒေါသ​ေတွထထွက်နေသည့်sarawatကို အံ့ဩနေမိ၏။
"ငါပြောတဲ့ထဲမှာ မင်းမကြိုက်တာပါသွားလို့လား။အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ ငါတောင်းပန်တယ်နော်''
ထိုသို့ဆိုပြန်တော့လည်း စောစောကတင်းမာနေသောမျက်နှာက ပြန်ပြေလျော့သွားသည်။
"ထားလိုက်တော့။ဘာမှမဖြစ်ဘူး။''
"အင်းလေ။အဲ့ဒါဆိုလည်း ပြီးရော။ငါသွားပြီနော်''
"Tine''
"ဘာလဲ''
Tineစိတ်မရှည်တရှည်နဲ့နောက်ပြန်လှည့်လိုက်၏။ဒီနေ့ အဆောင်ကိုရော ပြန်ရောက်နိုင်ပါ့မလားမသိ။
" ဒါအစဘဲရှိသေးတယ်နော်။မင်းနဲ့နီးဖို့တော့ ငါအများကြီး ကြိုးစားနေဉီးမှာဘဲ။ဒါကိုတော့ မင်းတားလည်း မရဘူးဆိုတာတော့သိထားပေး။''
ထိုတစ်ခွန်းကို ပြောပြီးသည်နှင့်ကားကိုချာကနဲမောင်းထွက်သွားသည့်sarawat။
Tineက မတုန်မလှုပ်နဲ့ရပ်နေမိကာ ကြက်သေသေနေ၏။
။သူ့ခေါင်းထဲတွင် အတွေးပေါင်းများစွာလည်းရှုပ်ထွေးနေ​ေလသည်။
"sarawat ရူးများသွားတာလား''
နောက်ဆုံးတွင်တော့ ထိုစကားတစ်ခွန်းကိုသာသူတိုးတိုးရေရွတ်နိုင်ခဲ့သည်။