His Disappearance And Their Encounter

Chapter 10: Karenderya

Cassandra Kim's Pov

"Iliko mo sa kanan." Utos ko sa kanya. Papunta na kami sa Karenderya ni Aleng Maretes. Kapatid ni Myerkules, Huwebes, at Byernes. Anak ni Sabado at Linggo. Wala si Lunes kasi kabet lang siya ni Linggo.

Natawa ako sa sarili kung joke.

"Nabaliw na sa gutom." Rinig kung bulong niya.

Duh, whatever Yelo!

"Saan ba dito?" Tanong niya sakin.

Inirapan ko siya bago sinagot. "Ayan oh!" Turo ko sa Karenderya ni Aleng Maretes na may Tarpaulin sa taas 'Maretes Karenderya'.

Nang ma-ipark niya na yung kotse bumaba agad ako. Sumunod lang din siya sakin. Maraming tao sa loob pero wala akong makitang estudyante'ng galing sa school namin.

" Hello, Aleng Maretes!" Magiliw kung bungad kay Aleng Maretes ng makita ko siya.

"Oh ija, ngayon ka lang ata ulit nakabalik dito." Hindu siya tanong. Oo, madalas ako dito noong 3rd year college pa ako. Pero nong first sem ko sa 4th year medjo busy ako kaya inuotusan ko si Manong Ador na bumili dito kapag gusto kung kumain ng luto ni Aleng Maretes.

"Medjo busy po kasi ako lately, Aleng Maretes." nahihiyang saad ko. Tumawa lang siya at giniya na kami papunta sa bakanteng mesa.

"Nobyo mo ba itong kasama mo, ija?" Napalingon agad ako kay Aleng Maretes dahil sa tanong niya. Pabulong lang iyon kaya hindi napansin ni Yelo na ngayon ay pa linga-linga sa paligid. Ngayon palang ata siya nakakakain dito.

"H-hindi po." Nauutal kung sagot kay Aleng Maretes. Bakit ako nauutal? Urgh! Pano ba naman kasi, Imagining Yelo as my boyfriend? Well, he's not bad naman. Actually, gwapo naman si Yelo hindi masyadong kalakihan ang katawan pero okay lang din naman, mabango,tapos feeling ko studios siya. Well he had my Ideal Guy. But it doesn't mean I like him na. Omg! Why did I even describe him?

What the hell happened to you, Kim.

"Ano ba ang io-order niyo, ija?" Tanong ni Aleng Maretes na nakapag pabalik sakin sa reyalidad.

"Katulad po noon. For two po." Sagot ko kay Aleng Maretes. Tumango siya at nagpaalam bago umalis.

I took off my phone in my bag. I was just scrolling on my phone when Yelo speak.

"I can't imagine someone like you eating in this kind of--what is it again?" Parang hindi makapaniwalang tanong niya.

"KA-REN-DER-YA!" Sinabi ko sa kanya at diniinan ang bawat salita. "And, what's your pake ba? Mind your own business, okay? Kung ayaw mong kumain dito. You can leave." Pagtataboy ko sa kanya.

"H-hey, you still mad? I already apologize a while ago. " He said with a matter-of-fact tone.

"Did I accept your apology?" I ask even I already knew the answer.

Nag-iisip siya ng ilang segundo bago napa buntong hininga at dahan-dahang umiling.

"You want me to accept your apology?" I ask.

Tumango siya ng ilang ulit. I wonder bakit gusto niyang mapatawad ko siya. Did my sister threatened him?

"Be my driver then." Seryoso kung tugon sa kanya.

Habang siya nagpipigil ng tawa. Anong nakakatawa?

"Why are you laughing?" Naiinis kunway tanong ko.

"N-nothing. Pftt---HAHAHA." Sa sobrang lakas ng tawa niya napalingon tuloy samin yung ibang customer.

Owemji! This guy is so embarrassing.

"Hey, can you stop laughing? They might think that you're crazy." I rolled my eyes after saying those words to him.

"Sorry, i just can't hold it anymore." Natatawa pa ring ani niya.

"Why are you laughing ba? May nakakatawa ba sa sinabi ko?" Naiinis kong tanong sa kanya. But I didn't received an answer for a seconds. So, I continued scrolling.

"I just wonder kung ilang lalaki na ang naloko mo." Bigla ay sinabi niya. Napalingon ako sakanya with shock expression plastered on my face. "I'm sorry to tell you, but I can't be one of them." Ngayon ay seryoso na ang kanyang boses.

"What are you talking about?" Naguguluhan kong tanong sa kanya.

What the fucking hell is he talking about? To be honest, my heart beats so fast. I don't know but I fell like this is not good.

"Ms. Salvador, I already knew that kind of moves. And, I heard rumors about you." He said with his hindi -makapaniwala expression. "Ilan na ba kaming nadala mo dito?" He's sounded like he insulted me.

And with that, nagsimula ng manubig yung mga mata ko. But, I tried my best para hindi yun mahulog. I won't cry here. I won't cry... In front of this jerk.

I have already heard so many insults. Why am I acting like this? Why am I affected?

I didn't expect na siya yung una kung dinala sa paborito kung kainan tapos niinsulto niya lang ako.

Why did I bring this guy here?

Oh god!
This place is really sucks. They'll judge you without knowing the real you.

"Ms. Salva---." Hindi natapos ni Yelo ang sasabihin niya ng biglang sumingit si Aleng Maretes.

"Heto na." Excited na sinabi ni Aleng Maretes at inilapag na sa mesa yung in-order namin.

Nang maka-alis na si Aleng Maretes ay nilantakan ko kaagad yung pagkain ko. I just want to finish my food and leave in front of this bastard. I don't want to stay longer with him.

After eating my lunch, I stand up immediately and utter this words.

"I'll be the one to pay. After eating that. Leave." Walang emosyong kung sinabi at naglakad na palapit sa cashier which is Marie. Aleng Maretes daughter. I'm a year older than her.
"How much?" Tanong ko kay Marie. Ngumiti siya sakin at nagsimula ng kwentahin ang mga kinain namin.

"400 pesos, Ate." Sagot niya. Dinukot ko yung wallet ko sa bag at kumuha nga cash. Buti nalang may cash pa akong natira. 500.

"Keep the change." ani ko at nagsimula ng maglakad palabas ng Karenderya. I don't want to be rude of Marie. But my day was ruined by that jerk. It affects my mood.

Naglalakad lang ako sa gilid ng kalsada. It's early to go to school. My class time is 3 pm pa. And it's still 1 pm. So, I still have 2 hours.

Ayoko ring umuwi. Ma bobored lang ako doon.

Ahah! Place spotted.

Pumara ako ng taxi at binigay ang location na pupuntahan ko.

Sa Park. Don sa park kung saan ko unang sinagot si Wang. Kung saan nabuo ang pagmamahalan namin. Kung saan pinasaya niya ako at kung saan niya rin ako sinaktan ng todo.

Wang, I miss you.

To be continued...