His Disappearance And Their Encounter

Chapter 25:Cellphone 2.0

Cassandra Kim's Pov

Binalot ng katahimikan ang loob ng kotse. Wala na kasing nangahas na nag salita ulit pag katapos no'ng pagbawi ni Shine sa sinabi niya. At 'yon ang bumabagabag sa isipan ko ngayon. Bakit niya nasabi ang salitang iyon?

Bakit naisip niya na si Yelo'ng ulol yung iniisip ko?

Ang weird talaga nilang mag kapatid.

Napatigil ako sa pag-iisip ng may maalala.

"WAIT!!!" biglang sigaw ko na siyang dahilan ng biglang pag preno ni Sir Brix na sanhi ng pag subsob namin sa harap.

"Aray!" hiyaw ni Shine kaya nilingon ko siya. At laking gulat ko ng makita ang sitwasyon niya.

Nasubsub siya sa likod ng upuan ni Sir Brix, pero hindi siya natamaan dito kundi sa...sing-sing ni Sir Brix.

Woah... Ang bilis naman ng reflexes ni Sir Brix! Pano nangyare 'yon? Tsaka bakit may sing-sing siya sa ring finger niya?! Don't tell me he's already married?! Tas nag papakita siya kay Shine? PARA ANO?! PARA IPA MUKHA KAY SHINE NA MAY ASAW-.

Napatigil ako sa kabaliwan ko ng biglang nag salita si Sir Brix, "Are you okay?" tanong niya and obviously kay Shine siya nagtatanong. Ang pag-alala ay kitang-kita sa kanyang mala-amerikanong mata.

"Ayos ka lang ba, Shine?" tanong ko kay Shine.

"U-uh, Oo. Okay lang ako." sagot niya na ang paningin ay nasa daliri ni Sir Brix na kung saan naka lagay ang sing-sing.

I can see the pain on her eyes.

She's in pain... Because of the ring or should I say because of Sir Brix!

I don't know the whole story of the both of them but I won't just stand here and let Shine suffer on pain.

"Bakit ka ba kasi sumigaw?!" natigil ako sa kaka-isip ng kung ano-ano ng nag tanong sakin ng ganon si Shine. At don ko lang ulit naalala kung ano ang gusto kung sabihin.

"U-uhm, hehe, ano kasi kelangan ko yung cellphone ko... kasi ano... May ano ako don..." nauutal na saad ko. At hindi ko alam kung naiintindihan ba nila iyon.

Hindi ko masabi sa kanila ang dahilan. Hindi pa ito ang panahon para malaman ni Shine.

"Pwede ba?" sinabi ni Shine na ang paningin ay na kay Sir Brix. Nakahinga ako ng maluwag ng dahan-dahang tumango si Sir Brix.

Hayyy! Salamat... Sana lang hindi 'yon galawin ni Yelo! Wala pa naman iyong password or Pin. Inalis ko kasi kagabi at papalitan ko na sana ng nilamon na ako ng antok.

Nagsimula na ulit mag drive si Sir Brix. Shuta! Ang demanding ko naman, malapit na sana kami sa Sub division namin. Buti nalang at nasa unahan lang iyong sub division nina Shine.

Sana lang nandon si Yelo sa bahay ng mga magulang niya.

Binalot ulit ng katahimikan ang loob ng kotse. Buong byahe wala na namang nangahas na mag salita sa amin. Tinoon ko na lang ang paningin ko sa labas ng bintana.

At dahil sa katahimikan, bumalik sa isipan ko ang pangayayari kanina.

Wang... Gustong-gusto na kitang makita.

After a decade, we arrived at Shine's Residence. Not totally, inside there house, we're still in front of their gate. Waiting for their guard to open it. Buti nalang hindi kami natagalan sa gate ng sub division nila kanina. Strict rin yung guard nila like our guard. Buti na lang din at kasama namin si Shine.

I'm state of shock when the gate open widely, enough to give a car space to get inside. Yes, I'm freaking shock right now because of what I saw. They have a big house- erase it! A mansion to be exact! I knew that they're rich but I didn't expect that they're really really rich.

The car moved slowly. I didn't able to stop my self from admiring their place. There's a fountain in the middle of the circle way. And my jaw dropped when our car is beside the fountain. The color of the water changed- I mean the light of the fountain change from normal light to rainbow color light. I wish you understand what am I trying to explain about. Because, to be honest? I'm out of words right now. I can't explain their mansion.

Bumalik lang ako sa realidad ng bigla akong tapikin ni Shine, "We're here." sinabi niya at lumabas na sa kotse. I opened the door of the car slowly. Hindi pa rin mawala wala sa mukha ko ang pagka mangha. Para tuloy akong abnormal. Sorry na. Nagandahan lang po. Nang tuluyan na akong makalabas ay nilibot ng paningin ko ang malawak at magandang mansion nina Shine. Sa labas pa lamang ito... Pano na kung sa loob?

I stopped my gaze into a familiar car that parked not so far from us and made a relief sigh when I remember who is the owner of that familiar car.

Thanks god, he's here.

"Let's go!" nakuha ni Shine ang atensyon ko. She's in front of the door and currently holding the door knob.

It's a huge door. Feeling ko tuloy ang pandak pandak ko na. Tiningala ko ang tuktuk ng pinto ng may biglang sasakyan na pumarada sa harap namin.

"Mom, Dad!" I don't know but I feel uneasy when Shine's Mom and Dad step out of the car. They look so good on their Business attire.

Lumapit si Shine sa kanila at nakikipag beso. I don't know what to do. But instead of standing here. I went close to them and greet them.

"Good evening po, Ma'am, Sir." sinabi ko at bahagyang yumukod.

I immediately look at them when I hear them chuckle. I look at Shine who is now smiling.

Oh, now I know kung saan nila namana 'yong ka weirdo-han nila.

"You don't have to call us, Ma'am and Sir." saad ng Mommy ni Shine na natatawa pa rin.

At doon ko lang tuluyang na gets kung ano ang pinagtatawanan nila.

"You can call us, Tita and Tito." dugtong naman ng kabiyak nito na naka ngiti pa rin.

Siyang-siya talaga sila ah!

"-But I prefer... Mom and Dad." my eyes immediately look at Mrs. Chu- I mean Tita Shieka who is now grinning.

"P-po?" nauutal na tugon ko.

"Mom, Dad, stop teasing her!" nakahinga ako ng maluwag ng nagsalita na rin sa wakas si Shine. I was about to smile at her when she said something that makes me shy even more. "Look at her face, it's already red like tomatoes." Shine said then laugh. I give her a death glare but she just ignore it and keep laughing.

"You don't have intention to come inside?"

Napalingon kaming lahat sa likod kung saan nang galing ang boses ni...

Jevannie Roi.

To be continued...