Fırtına

9. Bölüm

BURAYA DİKKAT KUZULARIIIM

yarın allah izin verirse inşallah ınstagram da öğlen 14:00'da canlı yayın da olucam hala beni takip etmeyen varsa

Dolunaayyz hesabımı takip edebilirsiniz canlı yayını kaçırmayın derim

Bugün size ınstagram dan soru kutucuğu bırakıcam oraya istediğiniz soruları sorabilirisiniz canlı yayın da isimlerinizi vererek yanıtlicam

Cumartesi canlı da görüşmek üzere🥰
İyi okumalar

Aile neydi? Anne kokusu, anne şefkati, babanın elinden tutması peki? Hani babalar kızlarının ilk aşkıdır ya? Benim ilk aşkım abim olmuştu.
Size öz babamdan hiç bahsetmemiştim değil mi?
Şuan da bahsedecek gücüm var mıydı peki. Sanırım yoktu.
Arkadaşlarım hep birbirlerine bak annem bana bunu aldı, babam bana bunu aldı derken acı tebessümle çok güzel demiştirim.

Evet içimde ki çocuk hala yaşıyordu. Onu öldüremezdim, onu ben yaşatacaktım.
Keşke benim annem de saçlarımı okşasaydı.
Keşke benim babam da düşecekken elimi tutsaydı.

İyi ki abim vardı.

"Doktor kızım. Neyim varmış benim?"
Yaşlı tonton bir teyze, tatlı tatlı bana bakarken gülümseyip elini öptüm.
"Korkulacak bir şeyiniz yok hafize teyze. Tahlillerin iyi çıktı çok şükür. Sadece sanki bir tık tuzu fazla kullanıyorsun kolesterolün biraz yüksek çıktı. Dikkat et olur mu?"
Başını tamam anlamın da sallayınca gülümseyip ayağa kalktım. Koluna girerek hastane çıkışına kadar eşlik ettim.

"Sağolasın benim güzel kızım. Bir gün bana yemeğe de beklerim."
Tekrardan elini öpüp sarıldım.
"İnşallah hafize teyze vaktim olursa uğrarım yanına."
Hafize teyze arkama bakıp gülümsedi.
"Benim komutan oğlum gelmiş."
Hissettiğim keskin nane kokusuyla duraksadım. Sürekli ondan kaçıp konuşmasına izin vermiyordum.
Yanımıza gelip hafize teyzenin elini öptü.
"Nasılsın hafize teyzem? İyisin inşallah?"

"İyiyim oğlum, kontrollerimi yaptırdım şimdi de yavaş, yavaş, eve gidecem."
Kuzguni bakışları bir an ben de takılı kalsa da hafize teyzeye dönüp konuştu.
"Tek gitme yorulursun şimdi. Bizim askerlerden birine söylerim bırakır seni."
Hafize teyze kabul ettiğin de benim kurtardığım asker topallayarak yanımıza gelmişti. Beni görünce gülümseyip başıyla selam verdi.

"Hayırlı günler doktor hanım."
Başımla selam verip ciddi ifademi takıldım.
"Sağolun."
Tam bişey diyecekti ki karan'ın sert sesi engel oldu.
"Asker! Hafize teyzeyi eve bırak. Sonra gel seninle işimiz var."
Anında dik duruşa girip konuştu.
"Emredersiniz komutanım!"
Hafize teyzenin koluna girip ilerlemeye başladıkların da karan'a kısa bir bakış atıp hastanenin içine geçtim.

Alya heyecanla yanıma geldip sırnaşmaya başladığın da bir şey isteyeceği belli olmuştu.
"Yaaa aseel bugün bir kaçamak mı yapsak?"
Anlamadan ona baktığım da tekrardan konuşmaya başladı.
"Diyorum ki, bar'a gidelim."
Tam itiraz edecekken ne kadar bunaldığımı düşündüm.
"Olur aslın da, gidelim azıcık dağıtalım."
Heyecanla boynuma atlayıp çığırdı. Bu kız yüzünden sağır olacaktım.
"Olley bee!!"

😈😈😈

Hastaneden çıktıktan sonra evlerimize çekilip hazırlanmıştık. Daha sonra da alyayı taksiyle alıp bar'a geçmiştim. Alya kırmızı dar bir elbise tercih etmişti. Ben de kendi diktiğim saten kumaşta lacivert elbisemi giymiş, saçlarımı dalgalı yapmıştım.
Siyah buğulu bir makyaj ile çok güzel olmuştu.