Jikk Too ( U + Z )

14 🌻

( Unicode )

မေ့လဲတော့မလိုဖြစ်သွားသည့်
Sam ရဲ့လက်မောင်းကို
ကျွန်တော် အမြန်ဖမ်းကိုင်လိုက်၍သာ
တော်တော့သည်...မဟုတ်ရင်
လဲများ ကျသွားမလားမသိ...

“ Sam... အဆင်ပြေရဲ့လား...”

ဟုမေးလိုက်တော့ Samက
ခေါင်းညိတ်ပြကာ

“ sorry... မနက်ကတည်းက
ကိုယ်နည်းနည်း ပူနေတာ..."

ဟု ပြောလာသည်ကြောင့်
Sam ရဲ့နဖူးကို စမ်းလိုက်မိသည်...

“ အယ်...Sam ကိုယ်တွေပူနေပြီ...
မနက်က ကျောင်းကို သွားလိုက်သေး
တယ်လား..."

" အတန်းချိန်တွေကလည်း
ပျက်လို့မရဘူးလေ...နောက်ပြီးတော့
ဒီနေ့ Round လှည့်ရမယ့်
လူနာတွေက အဖိုးအဖွားတွေလေ...
အဲ့ဒါကြောင့် မသွားမဖြစ် သွားလိုက်တာ..."

" ပင်ပန်းသွားတာ နေမှာပေါ့...
နေမကောင်းဖြစ်နေတာကို
ဘာဖြစ်လို့မပြောတာလဲ Sam ရယ်...
စာလာမသင်လည်း ရတာပဲကို...
နေမကောင်းတာမနားဘဲနဲ့...
ကျွန်တော့ဆီကို ဘာလို့လာတာလဲ..."

" မင်းကို တွေ့ချင်လို့လေ..."

ဟု ပြောလာသည့် Sam စကားကြောင့်
ဘာဆက်ပြောလို့ ပြောရမည်မသိ...
Sam က ဘာလို့ အဲ့လိုပြောရတာလဲ...

Sam ပြောသည်ကို မသိချင်ယောင်
မကြားလိုက်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးတော့

" အခု ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...”

ဟု မေးလိုက်တော့

“ ရတယ်...အိမ်ပြန်ပြီး
ဆေးသောက်ပြီး အိပ်လိုက်ရင်
ပျောက်သွားမှာပါ...”

“ ရပါ့မလား...အဲ့ဒါကြောင့်
ခုနတုန်းကချောင်းတွေ ဆိုးနေတာလား...”

“ အင်း...ဆေးသောက်လိုက်ရင်
သက်သာလောက်မှာပါ...”

“ ဆေးခန်းသွားရအောင်လေ...”

“ ရတယ်... မသွားလို့ဖြစ်တယ်...
အရင်ကလည်းဖျားရင်လည်း
ဆေးသောက်လိုက်တာနဲ့
ပျောက်ပါတယ်...”

ဟုပြောလာသည်ကြောင့်
သက်ပြင်းသာချလိုက်မိသည်...
ဒီ Sam တော်တော်ခေါင်းမာတာပဲ...

“ ဆေးသောက်တဲ့ကိစ္စက ခဏထားဦး...
အခု Sam ဘယ်လိုပြန်မှာလဲ...”