Unnoticed but noticeable

Chapter 34

Chapter 34

Sa duyan ako unang humiga habang pinapanood sa malayo ang iilang tao sa dagat. Sa tapat ng resort ay may iilang naliligo. Ngunit sa harap ko ay isang bangka lang at ang alon na maingay na humahampas sa dalampasigan. Walang tao doon at nakakahalina ang dagat.

Napakaganda ng kapaligiran at napaka kalmadong pag masdan pero ang pakiramdam na bumabalot sa pag katao ay napaka bigat. Sa ilang araw ko rito simula ng bumalik ako ay madalas narito ako sa gilid ng dagat hindi kalayuan sa aking maliit na bahay. Even beks and linds doesn't know that I was already here in Del gracia. Madalas akong umaalis ng maaga sa bahay at gabi na bumabalik kaya napaka imposibleng makita nila na dumating na ako.

Ilang araw na pakiramdam ko ayaw kung may kausap. Gusto Kung mapag isa at pag isipan ang lahat. Pag katapos nito ay babalik na muli sa normal ang buhay ko. If where I was alone leaving del gracia, laman ng bar tuwing weekend at nag tatarabaho sa cafe ni linds. Walang koji, walang mga galves at walang chiara.

Luminga ako sa paligid. Masyadong tahimik dahil wala halos tao sa buong lugar. Papalapit na ang summer kaya baka magkakaroon din ito ng tao sa mga susunod na buwan. Tumayo ako at Dahan dahan kong hinubad ang aking dress. Gusto Kung maligo kahit malamig na ang tubig at malimig ang panggabing ihip ng hangin.. wala akong pakialam kung sino pa man ang makakita saakin, gusto ko lang mag palamig baka sakaling makaramdam ako ng ibang pakiramdam maliban sa mabigat na dibdib. Nilapag ko ang dress ko sa duyan at iniwan ko ang tsinelas sa ilalim non.

Naglakad ako ng naka bikini at naka paa sa buhangin. Ang ihip ng hangin ay humahaplos sa buhok ko kaya ang nakataling buhok ay nilugay ko na at hinayaang sumayaw ang bawat tikwas nito sa ere.

Ang ganda ganda ng tanawin at hindi ako makapaniwalang dito ako napadpad noon. Siguro ay kahit kailan, hindi ako magsasawa sa kakatingin sa tanawing ito. Umupo ako sa buhangin at nagpasyang magmuni muni muna bago lumusong sa tubig.

Hinayaan ko ang hangin na humaplos sa aking buhok. Niyakap ko ang aking tuhod at pinanood ko ang pagbaba ng araw. Ang bawat alon ay papalapit nang papalapit sa akin.

Sana pag katapos ng araw na ito tapos na rin ang sakit na nararamdaman ko.

"Leaving me? Nice! ." Matigas na ingles ang nagsalita sa likod ko.

Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa biglang pag sasalita nito sa aking likod.. Nilingon ko kaagad ito at hindi ko naaninag ang mukha ng Taong nag salita dahil natabunan ng buhok ko ang aking mukha. Sinikop ko pa ang buhok ko bago ko nakita ang nakahalukipkip at ang madilim na muka ng taong hindi ko inaasahan na makikita kung muli at magpapakita pa saakin. sa malayong gilid ko, naka itim na sleeveless at naka khaki shorts. Nakaigting ang panga at pinapanood ako sa malayo.

Namamalikmata ba ako? How come that his here. Diba dapat nasa Singapore siya o kung hindi man ay kasama si chiara?

"Wh-what are you do-doing here?" I was stammering. Hindi ko alam kung totoo ba ang nakikita ko o namamalikmata but still I ask that man.

Mas lalo ko lamang nakita ang pag igting ng kanyang panga. Nag iwas siya ng tingin sa akin at kumalas ang pagkakahalukipkip niya.

"Ako ang dapat na magtanong sa'yo niyan." Aniya sa malamig na boses.

So he's true. He answered me right?
Koji was here.

Umiling na agad ako. Mabilis ang pintig ng puso ko at hindi ko alam para saan iyon.