Unicode
ဒီနေ့က ရှောင်ကျန့်သေဆုံးပြီး ၃ရက်မြောက်နေ့ဖြစ်သည်။ဝမ်ရိပေါ်ဟာ အရိုးပြာအိုးလေးကိုင်ပြီး အခန်းထဲမှာ လာယူမယ်ဆိုတဲ့လူကိုထိုင်စောင့်နေမိသည်မှာ နေ့တိုင်းပင်။ရူးတယ်လို့ ထင်ချင်စရာပင်။ အိမ်မက်က ဒီအတိုင်းစိတ်စွဲပြီးမက်တာလည်းဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ပြန်ရှင်လာနိုင်တယ်ဆိုသော်ကြောင့် အခုအချိန်ကောက်ရိုးတစ်မျှင်တွေ့လည်းလှမ်းဆွဲဲရမည့်အခြေအနေပေ။
"အန်ကယ် တခုခုတော့စားပါအုန်း..."
"မဆာသေးဘူး စစ်ကျွေး...ငါဆာရင်ဆင်းစားမယ်...မင်းတို့စားနှင့်..."
စစ်ကျွေးလည်းဘာမှဆက်မပြောတော့။ဒီ၃ရက်အတွင်းသူတို့အန်ကယ်က အအိပ်လည်းမမှန်သလို အစားလည်းမမှန်။ကိုယ်တွေတောင် ဝမ်းနည်းရတဲ့ကိစ္စမှာ အန်ကယ်ရင်ထဲမှာ တော်တော်ပူလောင်နေရှာမည်။အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ ထမင်းစားဖို့စောင့်နေတဲ့ ဝိန်နင်နှင့် ဟောက်ရွှမ်းက သူ့ကိုကြည့်လျက် ဝိန်နင်ကမေးသည်။
"ဘာတဲ့လဲ စစ်ကျွေး.."
စစ်ကျွေးခေါင်းခါပြလိုက်သည့်အခါ ဝိန်နင်မှာ သက်ပြင်းချလျက် ရှောင်ကျန့်သေဆုံးမှုမှာ သူ့ပယောဂမကင်းဘူးဟု ခံယူထားတဲ့ဟောက်ရွှမ်းကတော့ တောက်တစ်ချက်ခေါက်လိုက်၏။
"ငါ့အမှားတွေပါကွာ..ငါအဲ့နေ့က ရအောင်ထွက်ပြေးခဲ့သင့်တာ..ငါသာသတ္တိနည်းနည်းရှိပြီး ထွက်ပြေးနိုင်ခဲ့ရင် ရှောင်ကျန့်လည်း.."
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ.. ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်မတင်နေနဲ့တော့..ဖြစ်ပြီးသွားပြီပဲ.. မင်းကမှ နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ်ကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့ဦးမယ်..အန်ကယ်ကရော အခုဘာတဲ့လဲ.."
ထိုင်ခုံတစ်လုံးကိုဆွဲယူ၍ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ စစ်ကျွေးက သက်ပြင်းမောကိုချလျက်ဖြေသည်။
"မဆာသေးဘူးတဲ့..."
"လာ...ငါတို့ပဲစားနှင့်ကြတာပေါ့.."
စားဖို့အတွက်အသီးသီးထိုင်လိုက်ကြပေမဲ့ သူတို့လည်းစားမဝင်ကြခဲ့ပါဘူး။သူတို့ကိုယ်၌လည်း အရမ်းဝမ်းနည်းနေခဲ့သည်။သူတို့သုံးယောက်သည် ရှောင်ကျန့်ကို အမြဲစနောက်နေခဲ့ကာ ကိုယ့်ဦးလေးငယ်တစ်ယောက်လိုလည်း အရမ်းချစ်ခင်ခဲ့သည်။ဟောက်ရွှမ်းမှာလည်း အောက်ထပ်အခန်းကိုပြောင်းနေခဲ့ရသည်။ဘာလို့ဆို ဂျက်ဖရေးရဲ့လူများရိုက်နှက်မှုကြောင့် ညာဘက်ခြေထောက်မှာ ကျိုးသွားခဲ့ကာ အခုဝီးချဲနှင့်သွားလာနေရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ဟောက်ရွှမ်းက စားနေတဲ့တူကိုချလိုက်သည်။
YOU ARE READING
My Dear Dolphin(completed)
Fanfictionunicode သဘာဝလွန်နေရာကလာပြီးအသွင်ပြောင်းနိုင်တဲ့လင်းပိုင်ဖြူလေး ရှောင်ကျန့်ကို ကမ်းခြေကဟိုတယ်ပိုင်ရှင် ဝမ်ရိပေါ်ကယ်တင်ရာကနေ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အချစ်တစ်ခု။ zawgyi code သဘာဝလြန္ေနရာကလာၿပီးအသြင္ေျပာင္းနိုင္တဲ့လင္းပိုင္ျဖဴေလး ေရွာင္က်န့္ကို ကမ္းေျခကဟိုတယ္ပိ...
