Unveiling The Mask Behind (High Class Issue Series #4)

Chapter 31

Chapter 31: Other

"Mag-ingat ka, Serina. Sana makabalik ka dito ng walang sugat o kahit daplis man lang."

'Yon ang hiling na pinarinig muli sa akin ni Lincoln. Hindi na ako tumugon sa kanya dahil hindi ko naman alam kung anong susunod na mangyayare sa loob kapag nakaharap ko na si Serina. Kumawala na lang ang isang malalim na hininga at pinunta ang tingin sa bahay kung saan nakatira ang kamukha ko.

I gulped for the last time before stepping towards the door of the house. As I drew closer, it felt like fear became tangible, creeping like a hungry beast, triggering my mind. I never felt this nervousness before. It was sucking the very breath of mine.

Nung tumungtong ang paa ko sa door mat ay dumako sa huling pagkakataon ang mga mata ko kay Lincoln. Nakapinta sa kanya ang pangamba at pag-aalala. Para maiwasang madagdagan ang kabang nararamdaman ko ay pilit na lang akong ngumiti sa kanya. Kaya ko namang harapin ang babaeng 'yun, hindi ba?

Namamanhid ang mga kamay ko pero pilit kong tinago 'yun atsaka tuluyang pinindot ang doorbell.

Naglaro sa tenga ko ang paulit-ulit na tunog ng doorbell na dahilan para tumaas ang mga balahibo ko. Ilang beses pa 'yun tumunog bago bumukas ang pinto at niluwa nito ang isang babae na inaasam kong makita.

Her eyes widened for a second, and to be honest, to see her up close is making me speechless. Whatever angle you look at her, there was no difference at all.

My hand turned to a fist as seconds passed that I'm standing in front of her. The feeling of irritation suddenly filled me. To know that this woman was using my name and face for years to fool people is making me mad!

How can she do this?

"Finally, we've met," I said and plastered a smile to lift the ambiance. She seems relaxed even though the person she imitated for years is finally facing her.

"I'm Serina Altamirano, the real one," diin ko sa huling salita pero nanatili pa rin ang ngiti sa labi niya.

"I'm Seige Altamarino. It's nice meeting you... my twin," she introduced, and the smile that I kept being formed in my lips suddenly disappeared. My lips parted in shock, and the air coming in wasn't enough to keep my breathing steady.

Twin? Ang sabi ni Mama wala akong kakambal.

"Come in. You're welcome to my house," she added and opened the door widely for me to come in, but my feet seem to be nailed on the floor.

Ang sabi ni Mama ay wala akong kakambal pero anong sinasabi ng babaeng 'to? Sa narinig ay napalitan ng sakit ang pagkadismaya ang nararamdaman ko dahil imbes na magsabi sa akin ng totoo si Mama ay pinaniwala niya akong wala akong kakambal.

"Come in, my twin." Sa pangalawang beses na binanggit niyang kakambal niya ako ay parang nabibingi ako. Gusto kong maging maayos ang usapan naming pero mayroon sa parte ko ang gusto siyang singhalan. Hindi naman ako ganito noon pero simula nung malaman kong may gumagamit ng pangalan maging ng mukha ko ay hindi ko na maiwasan ang magalit. Balak ko lang namang magtanong sa kanya kahit na siya ang babaeng nagtatangka sa akin.