41

3.6K 331 64
                                    

Harry söz verdiği gibi İhtiyaç Odasındaydı ama verdiği sözden oldukça pişmandı.  Çocuktan köşe bucak kaçarken kendini onun avcunda bulmuştu.

Muhtemelen Harry çenesini kapalı tutmakta zorluk çekiyordu.

Oldukça erteleyerek gittiği odaya girdiğinde Malfoy'u gördü, çocuk oturduğu yerden ayağa kalkıp kollarını göğsünde bağladı. "Tamam... Geç geleceğini tahmin ediyordum ama seni bir saat bekledim!" Harry ona omuz silkti. "Beklemek zorunda değildin." Malfoy sinirli görünüşünden kurtularak Harry'e yaklaşmaya başladı, suratında bir gülümseme beliriyordu. "Elbette beklemeliydim, yoksa nasıl konuşabilirdik? Seni hiç görmüyorum bile."

Harry etrafa bakınırken ilgilenmiyormuş gibi yerinde kıpırdadı. "Etrafına bakmıyorsun demek, ben buralardayım." Malfoy kendisine biraz daha yaklaştığında Harry rahatsızca derin bir nefes aldı. "Emin ol bakıyorum." Harry kendini tutamadan "Senin sıkıntın ne?" diye söylendi. "Buradaki vaktini yiyorsun, söyleyeceğini söyle."

Malfoy dudaklarını birbirine bastırarak gülüşünü yuttu, kollarını çözüp kendisine doğru eğildi. Yine de aralarında birkaç adım vardı. "Partonusumun şeklini gördün değil mi?" Harry gözleri ondan çekti, kendiden emin değil gibi bir halde "Gördüm..." dedi. Malfoy kendisi gibi etrafına bakındı. "Bu soruyu sormuştum gerçi ama... Nedenini b-biliyor musun?"

Harry bir an ona ne söylemesi gerektiğini bilemedi. Nefes nefese bir halde "Bak," diye onun konuşmasını böldü. "Biliyorum ama sence bu mümkün mü? Benim kim olduğumu biliyorsun, senin kim olduğunu bildiğim gibi. Çok uzak olmayan bir zaman önce asanı doğrulttuğun kişiye karşı nasıl bu kadar rahatsın?"

Malfoy kaşlarını çatıp "Sana göre rahatım, öyle mi?" diye neredeyse bağırdı. "Senin kim olduğunu biliyorum, peki sen benim kim olduğumu biliyor musun?" Harry ona baktığı yerde kıpırdamadan duruyordu, ne diyeceğini duymak için ölüyor oluşu kendisini bile korkutuyordu. "Soy adım haricinde neyi biliyorsun?"

Harry kafasını iki yana sallayarak "Bunun suçunu öylece bana atamazsın!" dedi. "Bana karşı nasılsan, öyleydim." Malfoy kafasını iki yana sallarken kendisine yaklaştı. "Suçu sana atmıyorum," dedi sesi sakinleşirken. "Sadece izin ver de soyadımdan başka şeyleri de öğren, benim de öğreneceğim gibi."

Harry arada kalışına bile şaşırıyordu, ona hayır demesi için bütün sebepler ortada görünüyordu. Kafasını iki yana sallarken "Ne istediğinin farkında mısın?" dedi. "Nasıl bu kadar rahat olabilirsin? Senin tapındığın adam ailemi öldürdü!" Malfoy kendisi gibi bağırarak "Ben de, benimkini de öldürmesin diye yaptım!" dedi.

-

Off diğer bölüm ya tüy dikiyorum ya da mahvediyorum, başka açıklaması yok

Lights Up / ❝Drarry❞Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin