Harry dünkü Quidditch maçını kaybetmelerinin ardından bozulan morali takımını biraz gazlayarak yerine getirmişti. Büyük Salonda kahvaltı yaparlarken Seamus "Maç haftaya," dedi. "Slytherin'in Arayıcı'sı değişmiş. Doğrusu o salak işimize yarardı." diye üzgünce söylendi. Harry çok da ilgilenmediği halde "Kimmiş?" dedi. Ron kendisinin omzunu dürterek kimsenin duymayacağı kadar kısıkça fısıldadı. "Arkadaşından haberini almamış mıydın?" Harry ona dönerek kaşlarını çattı. Neville "Malfoy," diyene kadar söylediklerine anlam veremedi. "Sen ondan çok daha iyisin Harry."
Harry, Neville'e destek çıkarak onaylayan çocuklara teşekkür etti. Ron ve Hermione'yle beraber sınıfa gitmek için kalktıklarında Hermione "Demek seherbaz olmaktan vazgeçtin?" dedi. Ron omuzlarını silkerken gözlerini yoldan ayırmadı. "George dükkanda yalnız kalıyor, doğrusu orada olmayı tercih ederim."
Çocuk görmese bile Hermione gözlerindeki şefkatle onun omzunu okşadı. Sonra Harry köşedeki adeta parlayan sarı saçları fark etti. Çocuk kendisine bir bakış atıp kafasıyla sağdaki koridoru gösterdi ve ilerleyip gösterdiği yere gitti. Harry arkadaşlarına "Hemen geliyorum." diyerek ilerleyeme başladı. Hermione arkasından "Nereye?" diye seslense de dönüp bakmadı.
Köşeyi dönüp duvara yaslanan çocuğun yanına vardığında kollarını göğsünde bağladı. "Ne oldu?" Malfoy kendisi gibi kollarını göğsünde bağlayıp bakışlarını gözlerine dikti. "Daha iyi bir öğretmen bulmayacağım."
Harry kaşlarını çattı ama sinirlendiği söylenemezdi. "Neden bulmayacaksın?" Malfoy da kendisi gibi kaşlarını çatıp "Çünkü zaten bir öğretmenim var." dedi. Harry alaycı bir tavırla "Ah, öyle mi?" deyip etrafına bakındı. "Nerede?"
Malfoy kollarını göğsünden indirip sinirle kendisine bakındı. "Sen öğretiyorsun ya, Aziz Potter!" Harry bir yanını duvara yaslayıp gözlerini kıstı. "Öğretmemin bir işe yaramadığını gördüm."
Sonra Harry biraz etrafına bakındıktan sonra ona fırsat vermeden "Takıma girmişsin, hani hatırlamıyordun bile?" dedi. Çocuk omuzlarını kaldırarak hafifçe güldü ve koridorun ilerisine bakındı. "Birisi hatırlattı." Harry gözlerini çocuktan çekerek derin bir nefes alma ihtiyacı hisetti.
Sonunda gözlerini ona dikebildiğinde onun da kendisine baktığını gördü, kaşlarını çattı. "Bu sene şu ölüm şeylerini yaşamayacağım tek sene olacak." dedi geri geri gitmeye başlayarak. "Şampiyonluğu aklına getirme bile." Çocuk sırtını duvara vererek alayla gülmeye çalıştı ama Harry onun göz kenarlarının kırışıyor olduğunu çoktan görmüştü. "Şu ölüm şeylerine alışkın biriyle rekabet ediyorum. Bunlar bahane sayılmaz."
Harry geri geri yürümeye devam ederken, gülerek söylendi. "Sene sonu salon kırmızı-sarı olduğunda bunu tekrar et."
