CBHM4 - That Bitch

9.9K 221 92
                                    


CHAPTER IV

JENNIE

After what I've heard and what they've said a while makes my blood boiling right now because of mix emotions. I want to scalp someone's hair with my own hands. At hindi ko alam kung paano ko papakalmahin ang sarili ko. I knew it. We knew it na ito ang may pakana ng lahat ng ito.

Mahirap lang kasi ang magbintang kung wala kang matibay na ebidensiya na maaring ikasira ng pangalan mo sa ibang tao. It's hard but I keep myself silent during those previous month pero ngayon gustong gusto kong puntahan kung nasaang lumapalop man ng Sokor ang malanding higad na iyon. Sagad na sagad na ang pasensya ko sa kanya. She needs to learn her lesson or should I say she deserves to be in prison. Mötherfücker. We try to arrest her pero tinanong kami nito kung may ebidensiya ba kaming nagpapatunay na siya ang gumawa ng lahat ng ito.

I want to slap her that day but I restrain myself at baka ako ang kasuhan na ayaw ko namang mangyari even my lawyer is good. Her laugh and looks that day is weird.

"Gustong gusto kong sumabunot ng tao Chae. Pigilan mo ako. Hindi ko pipigilan ang sarili kong puntahan ito sa kung saang lumapalop man siya nagtatago. Sagad na sagad na ang pasensya ko sa kanya. No. Ubos na. Ubos na ubos na." I said.

I am with Irene and Chaeng right now. Jisoo's squad are still talking in the roof deck about their plan. Kahit anong pagpupumilit ko na sumama sa plano nila. They didn't let me or either one of us.

"Calm down Jen." Rinig kong pagpapakalma sa akin ni Irene.

"How can I calm myself if we all know that bïtch who's the one who kidnapped Lisa all this time. She needs to go in the mental hospital dahil sa ginawa nito she's crazy as fück. No she deserves to go to HELL. Damn it." I cursed and turn my body para tignan ang dalawang kasama ko.

I raised my eyebrows nang makita ko kung anong ginagawa nila. They are both sitting pretty in the couch while munching some snacks in their hands. Katatapos lang naming kumain ng tanghalian kanina and they are eating again. Hindi ko na din napansin kung paano sila nakakuha ng pagkain o nagpahatid ba sila. I didn't know. I was dominated by my feelings right now.

"What are you doing?" I ask them furiously and goes beside them.

"Eating?" Nagtatanong na sagot naman sa akin ni Chaeng and I was about to throw her the pillow near me. Mabilis itong kumilos at nagtago sa likod ni Irene.

"Wait. Wait. Wait. Wait." Saad naman nito at hindi pa ito nakakaalis ng maibato ko na sa kanila ang unan na dinampot ko at agad itong umilag na kung saan si Chaeng din lang ang natamaan.

Strike.

"Gotcha." Sambit ko dito and sat in the other couch and start caressing my tummy.

Wait for your Dada's comeback babies. She's coming back home. I promise. They promise they will save her. We will wait for her.

"Mas lalo kang nagiging brutal ngayong buntis ka. Kailangan na talaga namin si Manoban." Chaeng said and she suddenly covered her mouth using her palm.

"I'm sorry." Saad nito sa akin.

"No. It's okay." Sagot ko naman dito. Alam ko namang pilit nilang hindi inoopen ang topic tungkol kay Lisa because everytime na nababanggit nila ito it feels like I am breaking into pieces. But not now. The pain I am feeling right now was lessen dahil sa sinabi nilang natagpuan na nila ito.

I can't imagine what she looks like right now but according to Jeongyeon said earlier she's not okay. I want badly want to see her but I couldn't make a move. Ayaw ko din namang may mangyari sa ipinagbubuntis ko kung magpapadala ako sa bugso ng damdamin ko but damn it gustong gusto ko na siyang makita. I want hug her tight and tell her that I miss her but for now it's impossible.

Comeback Home ManobanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon