Ngaterrese Mafiozesh✔️

30.Atij djalit..

"Nuk i pelqeja kurre historite me mafia.Kam lexuar e degjuar me mijera e me dukeshin sikur flisnin per te njejten gje.Nje vajze qe i vuante te gjitha per hir te dashurise.E sigurisht ne njerezit na duket cudi derisa e provojme vete..."-nisi te fliste Hajdi e ulur perbri Aidenit,ne stolin e parkut perballe detit.Mori fryme thelle e nisi ti fliste lirshem,te shprehej sikur s'kishte qare asnjehere,sikur kishte kohe qe e kishte perjetuar dhimbjen qe i la Xhorxh,ndonese kishte vetem disa minuta.Lotet ishin thare e syte i kishte te nxire.Megjithate zemra i rrihte me shpejtesi.Me syte kafe drejtuar detit ajo vazhdoi :

"E kujt do i shkonte mendja qe nje dite te bukur me diell,kur zgjohesh me idene se do te mbushesh 20 vjec,3 djem me syze,do te te kercenonin per ca para borxh ? E me e bukura e gjithe kesaj,qe ne njerezit nuk fillojme te mendojme se kush na e beri kete budallallek,por qajme nga frika se kjo banda e mafiozeve eshte ngaterruar me ne? Epo fajin se ka banda.Fajin e kemi ne njerezoret.Kapemi mbas ca detajesh dhe qurravitemi ne vend qe te fokusohemi tek me e rendesishmja e te ndihemi te forte..."-e teksa permblodhi historine e saj nje histori zhgenjimi,perdorje,loje,budallalleku,ngaterrese..

Hajdi u ngrit dhe ndenji perballe Aidenit.Ky i fundit qendronte me koke poshte,por Hajdi i ngriti mjekrren dhe e pa ne sy.U ngrit dhe ai dhe tanime u vune perballe njeri-tjetrit,duke lexuar shikimet ashtu sic vetem ata dine te bejne me njeri-tjetrin.

"Aiden me fal!"-u shpreh ajo,"E di.Do thuash qe s'eshte faji im.Une jam me e pafajshmja e kesaj historie,por me ler te flas une.Ti fole,i the te gjitha,por une s'te degjova.Tani te lutem me ler mua!"-tha ajo dhe Aiden pohoi me koke duke e lene te fliste ajo kete here.

"Me fal! Me fal qe nuk i besova atij djalit,qe ndonese nuk me njihte nuk ma leshoi asnjehere doren para mafiozit te keq dhe ndenji prane meje zgjuar,pa ushqim,pa mundur as te merrte fryme ne nje dhome pa ajer.Me fal qe nuk i besova atij djalit,qe me ofroi ushqim,kafe e me ftoi ne shtepine e tij,kur kishim vetem 1 nate,qe kishim takuar njeri-tjetrin.Me fal qe nuk i besova atij djalit,qe ndonese u cudit e ndoshta edhe u frikesua nga vajza qe e perndjek mafia e ftoi ate ne ballkonin e shtepise se tij duke i folur per gjerat e njerezit me te rendesishem te jetes se tij.Me fal qe nuk i besova atij djalit,qe teksa une qaja nga frika e nga lodhja e gjithe asaj ngaterrese mafiozesh,ai me perqafonte e me kendonte kengen time te preferuar.Me fal Aiden! Me fal qe si besova intuiten tende,syve te tu,qe ndoshta kam gabuar kur kam thene se di ti lexoj,zemres tende e ndjenjave te tua.Ndoshta njerezve si duhet eksperienca per te besuar ne dashuri e kete gje ma mesove ti.Une nuk mund te them e te shprehem ashtu si ti,por...me fal qe si besova atij djalit,qe pavarsisht se e akuzova se s'dinte te lexonte e qe genjente,kur gjithe e verteta ishin e pasqyruar nga te katerta anet,ai serisht u ul ne stolat e parkut dhe priti qe une te qaja,te clirohesha,te hiqja gjithe barren qe mbaja,qe ne fund te me perqafonte..sepse e di qe do e besh"-tha ajo e Aiden e terhoqi afer vetes duke e perqafuar fort.E shtrengoi aq shume sa se kishte perqafuar ndonjehere.I dolen lot te dyve,por kete here me nje qellim te mire.

"Une nuk do filloj te te them nga fillimi gjithcka sepse tanime ti e kuptove zemren time e ndjenjat e mia.Dua vetem te me premtosh dicka"-tha e Hajdi nderkohe po priste per pergjigje,Buzeqesh gjithmone! Njerezit qe te duan,e duan buzeqeshjen tende e jo keto lot.Me premto,qe nuk do qash as nga gezimi.Shume qaramane je bere!"-i tha me perkedhelje dhe e perqafoi serisht.U pane ne sy dhe tanime syte i shkelqenin.

"Por perse nuk the asnjehere kam bere shume gjera per ty? Gjithmone qendron i heshtur e biseda vjen serisht te une.Je nje njeri i vecante,Aiden"-ky i fundit buzeqeshi.

Nga aty,Aiden e percolli Hajdin deri tek dera e shtepise.Hajdi beri te hynte brenda,kur Aiden e ndaloi per nje cast te fundit :

"E nese nje dite zemra jote deshiron te hyje te e imja,dera eshte gjithmone e hapur.Ti je e vetmja qe e ke ate celes,vajza qe flet me kufomat"-Hajdi e pa e mallengjyer dhe teper e lumtur.Hyri brenda ne shtepi,ku mbylli deren e u mbeshtet pas saj.Mbylli syte e buzeqeshi.Me pas i hapi prap.Ishte me te fund,e lumtur...

Kjo eshte pjesa e parafundit e librit sepse vendosa qe te beje dhe epilogun💓💋faleminderit nga zemra per gjithcka.Per me teper ju shkruaj te epilogu se sdua te nis te qaj🥺se shyqyr pushoi Hajdi 😂
Megjithate mendimin tuaj per gjithe histori e pres me padurim💓