ခေတ်နှင့်ဒေါ်မေမိုးပြည့်တို့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မောင်တို့လည်းအလုပ်ကပြန်ရောက်ချိန်နီးနေပြီမို့ ခေတ်ကိုအဝတ်အစားတွေဗီဒိုထဲသိမ်းပေးကာ သူမလည်းကိုယ့်အခန်းကိုယ်သာပြန်ခဲ့လိုက်သည်။
ခေတ်ကတော့အိပ်ရာပေါ်မှာခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့အမောဖြေနေလေရဲ့ပေါ့
"ခေတ်ရေ ခေတ်"
မောင်တစ်ယောက်အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ပထမဆုံးလုပ်တဲ့အလုပ်ကတော့ခေတ်ရဲ့နာမည်ကိုခေါ်ခြင်းပင်
အခန်းထဲမရောက်သေးခင်တည်းကကြိုခေါ်တက်တာအကျင့်လိုဖြစ်နေပြီမို့လှေကားတစ်ဝက်လောက်ကတည်းကခေါ်နေလေသည်။
ခေတ်ရဲ့အသံမကြားရတာမို့ခြေလှမ်းတွေပိုမြန်ကာအခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ ရှင်ဘုရင်လေးကကုတင်ပေါ်မှာဆန့်ဆန့်ကြီးအိပ်ပျော်နေလေရဲ့
"ခေတ်!"
"ဗျား!"
သူ့နာမည်ကိုအကျယ်ကြီးအော်ခေါ်တော့အကျယ်ကြီးပြန်ထူးကာငုတ်တုပ်လေးထထိုင်လေသည်
"ဟားဟား ကျွန်တော်ပါခေတ်ရယ်"
"လန့်သွားတာပဲမောင်ရာ တကယ်ပါပဲကွာ"
"လန့်သွားတာလား ဟားဟား ထတော့နော်ခေတ် အောက်မှာဧည့်သည်ပါတယ် ခေတ်ကကျွန်တော့်အမျိုးသားနေရာကနေလိုက်တွေ့ပေးဦးနော်"
"အင်းပါ"
ခေတ်တစ်ယောက်အိပ်ရာကနေထကာအကျီတွေဘာတွေဆွဲဆန့်ပြီးစားပွဲပေါ်ကစာအုပ်ကလေးတွေမြင်တော့စိတ်ကစာသင်တဲ့ဆီရောက်သွားပြန်သည်
" ဒါနဲ့လေ မောင် ငါ့ကိုဘယ်တော့စာပြန်သင်ပေးမှာလဲကွ ငါစာမသင်ရတာကြာပြီဗျား"
"သင်ပေးပါမယ်ခေတ်ရယ် ခုမအားသေးလို့ပါ သင်ပေးမယ်နော် လောလောဆယ်တော့အောက်ခဏလိုက်ခဲ့ဦး"
"အင်းပါကွ လာသွားမယ်"
"အင်း"
မောင် ခေတ်လက်ကိုတွဲကာအောက်သို့ဆင်းသွားလေသည်။ခေတ်ကတော့သူ့လက်ကိုကိုင်ထားတဲ့မောင့်လက်ရဲ့နွေးထွေးမှုကြောင့်ရင်ခုန်သံတွေမြန်နေလေရဲ့
YOU ARE READING
မေတ္တာရိပ်မြုံလေးထဲဝယ်မောင်နဲ့ငါ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆𝒅)
Romanceမောင်နဲ့ငါ့ရဲ့ဇာတ်လမ်းလေးကိုဒီနေရာလေးမှာမင်းတို့ကိုပြောပြသွားမယ်။ဇာတ်လမ်းလေးကဘယ်လိုစခဲ့လဲဆိုတော့................ ေမာင္နဲ႔ငါ့ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးကိုဒီေနရာေလးမွာမင္းတို႔ကိုေျပာျပသြားမယ္။ဇာတ္လမ္းေလးကဘယ္လိုစခဲ့လဲဆိုေတာ့................
