I LOVE YOU SINCE WE WERE 8 (COMPLETED)

CHAPTER 29: IT'S EMBARRASSING

Cyan Guttierez Pov

"Kil, Mahal kita" bulong ko sa Tenga ni Miracle Markill Garcia.

Totoo na talaga 'to, hindi ito isang panaginip. pero ito yung panaginip Na gusto kong mangyari.at yeah nag ka totoo na

Binitiw niya ako sa pagkakayakap ko. At nabigla ko ata siya sa pagkaka saad ko.

Kinuha niya yung Maleta niya at Tumalikod sakin.

"I understand kung I re-reject mo ako, Hinanda ko na talaga yung sarili ko para dito" ngiting saad ko sakanya habang pinagmamasdan siya na nakatalikod.

Huminto siya sa paglalakad, kaya tumalikod na lang din ako.

"Taki" saad niya at niyakap niya ako mula sa likod ko.

Kung gagawin niya 'to para i-Comfort ako, nag papasalamat ako dahil nagkaroon pa ako ng pag kakataon na mayakap niya ako.

Sa Huling sandali.

"Taki, maraming salamat dahil nandito ka lagi sa tabi ko, oo. Alam kong pa ulit ulit 'kong binabanggit ito sayo, dahil, masaya ako na nandito ka" saad nito habang nararamdaman kong ngumingiti siya.

"Kapag kailangan ko ng isang tao na nandiyan, pupunta ka. Kahit na hindi ko naman sinabi na pumunta ka dito"

"Pinapasaya mo ako, hinihintay mo lagi ako, kahit na sinabi kong umalis ka na"

"Sobra pa ang nagawa mo, kahit sa inasahan ko, you were really enough" saad niya, mga binitawang saad niya.

"Kung i re-reject mo na ako, okay lang. Hindi mo na ako kailangan I-comfort" ngiting saad ko habang di ko alam na tumulo na yung luha ko.

Umalis siya sa pagkakayakap niya saken, at tumalikod ulit.

Miracle Markill Garcia Pov

Tumalikod ako habang nakangiti, nag hahanap ako ng Opening, kunt pano sasabihin yun. Owemji, nasabi ko yung mga bagay na gusto kong isaad.

"Taki" sigaw ko sakanya habang nakangiti. At Hutek, bat siya umiiyak.

Huhu, bakit naman ganyan. I didn't mean to make you Cry Taki.

"Taki, sorry but..." Pambibitin ko sakanya, habang pinupunasan niya yung luha niya.

Hoy, parang napakasama ko naman. Pinag tripan ko pa siya.

"Hoy, lumapit ka nga saken dito" saad ko, habang nakangiti at inaanyayahan ko siyang pumunta sa harap ko.

"Hindi ba Obvious?" Natatawa kong saad, pero umiiyak lang siya.

"Takiiii" ulit ko ulit, ewan ko ba feeling ko ng aasar na lang ako ngayon

"Hoy sabihin mo na" narinig ko yung dalawa sa gilid, sabi ko sa Ekspresiyon ng mukha ko ay 'Teka Lang'

Di naman nakikita ni Taki, dahil nakayuko lang siya habang pinupunasan yung Luha niya.

"Mahal rin Kita. simula pa lang nung una tayong magka kilala" saad ko habang nakangiti. At tila'y yung panahon ay nadala rin sa nangyayari.

Hinahangin ang buhok ko, at yung suot suot ko.

Tinaas ni Taki yung ulo niya, at siya naman yung nagulat ngayon.

At first, ako talaga yung gulat. Akala ko talaga ako yung walang pag asa sakanya.
Pero siya pa yung unang umamin.

Hinangin din ang buhok niya, bale parehas na kami.

At nakatingin lang kami sa Isa't isa.
Huhu i wanted to hug him, naka pula na ng mata niya.

Siguro namula lalo yung mata niya dahil kaka kuskos niya ng mata niya nung pinupunasan niya yung mata niya.