My roomate(ကျွန်တော့ရဲ့အခန်းဖော်)
Ch-20
'ရန်' တို့အုပ်စု sha bushiစားပြီး ပြန်ရန်1st floorဖို့ပြန်ဆင်းဖို့လုပ်စဉ် သော်နှစ်သော်မက ရေမွှေးဝယ်ချင်သေးတယ်ဆို၍ ရေမွှေးဆိုင်ဘက်သို့ရောက်လာခဲ့သည်။
ရန်မမြင်ဖူးမတွေ့ဖူးတာတွေ များနေသောကြောင့် အကြောင်သားငေးနေစဉ်....
"ဟေ့!...ရန်!"
ချိုလွင်သောအသံတစ်ခုပြုကာ ရန့်ဆီသို့ကြွရွစွာလှမ်းလာသော စန္ဒကူးမေ...။
ထို့နောက်ရန့်ရင်ခွင်ထဲ ပစ်ဝင်ကာ ပုခုံးကိုလက်ဖြင့်သိုင်းဖက်လာသည်။ ဘာလဲဒီကောင်မလေး?...လူကြားထဲမှာ ရန့်ကိုမှီတွဲကာ ကျီစယ်နေသော စန္ဒကူးမေ လက်ကို 'ရန်'ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး...
"နင်ကဒီကိုဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ...?"
"ဒီမှာprogramတစ်ခုရိုက်စရာရှိလို့ရောက်နေတာ..."
စန္ဒကူးမေပြောသောစကားကို ရန်သံသယမဝင်တော့ပါ။ စန္ဒကူးမေက အနုပညာအလုပ်ကိုလုပ်နေရင်း ဆေးကျောင်းတက်နေတဲ့ ဆရာဝန်လောင်းလျာလေးဘဲ...။
"နေပါဦး.... ငါနင့်ကိုတွေ့လိုက်တုန်းကတကယ်အံ့သြသွားတာ...ငါ့မျက်စိများမှားသလားဆိုပြီးတောင်တွေးနေတယ်...တကယ်ကြီးနင်ဖြစ်နေတာဘဲ!"
စန္ဒကူးမေပြောလဲပြောချင်စရာပင်။ ရန့်ကိုသူအပြင်ထွက်ဖို့ အကြိမ်အခါခါခေါ်ဖူးသည်။ အခေါက်တိုင်းကို ရန်အကြောင်းပြချက်မျိုးစုံဖြင့် ငြင်းပစ်ခဲ့သည်လေ။
စန္ဒကူးမေစကားကို ရန်အပြုံးလေးဖြင့်သာတုံ့ပြန်နေစဉ် ဘေးမှရှိုင်းစည်သူက ပျားရည်ပုလင်းလိုက်မြိုချထားသောအသံဖြင့်...
"ရန်....သူငယ်ချင်းလား...?မိတ်ဆက်ပေးလေ..."
ရန်ဘာမှပင်အဖြေမပေးရသေးခင် စန္ဒကူးမေက ရန့်လက်မောင်းကို ဖက်တွယ်လိုက်ပြီး
"သူငယ်ချင်းမဟုတ်ပါဘူး...သတို့သမီးလောင်းပါ!...ရန်နဲ့မေနဲ့က ငယ်ငယ်တည်းကလူကြီးချင်းသဘောတူထားတာ"
ဘာမှမဖြစ်သလို အပြုံးချိုချိုလေးဖြင့် ရန့်သူငယ်ချင်းတွေကို ဂျင်းထည့်နေသော ကောင်မလေးကိုကြည့်ပြီး ရန်ရယ်ချင်လာသည်။ ဟိုနှစ်ယောက်မှာလဲ စန္ဒကူးမေစကားကို အဟုတ်ထင်ကာရန့်ကို တအံ့တသြကြည့်လာသည်။
