🍃Bölüm~15🍃

11.5K 656 265
                                    

Medya: Elif Buse Doğan - Telli Turnam 🥀
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

🌺
•••••

*Hasret kimseye kalmasın
Sevdalılar ayrılmasın, ayrılmasın
Ben yandım eller yanmasın
Sevdanın aşkın narına, cananıma....
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Efsa'dan:
•••••••••••••••••

Kalbimde anlam veremediğim bir sıkıntı vardı. Sanki odada olan tüm duvarlar üzerime geliyordu. Göğüsüm sıkışıyor, tamağım kuruyordu. Sebebiniyse hiçbir şekilde anlayamıyordum.

Belki de hâlâ Yaman'la olan konuşmanın etkisi altındaydım. Onun bana duygularını anlatmasına karışılık veremediğim için kendime kızıyordum. İkileme düşmüştüm resmen. Onu seviyordum, bunu artık anlamıştım.

Ama sevgi yetiyor muydu her şeye?
Sorunlarımıza, dertlerimize sevgimiz merhem olabilecek miydi?
İşte bunlardı beni korkutan, bunlar yüzündendi Yaman'ın sevgisine karşılık veremem.
Her şeye, rağmen biz olabilecek miydik?

Kocaman ellerini bana uzattığı andan yeniden umut kapıları açılmıştı benim için. En zor zamanımda imdadıma yetişmiti Yaman benim.
Mucizemdi, çünkü Allahtan bir mucize olsun istediyim anda çıkagelmişti hayatıma.

Düşünceler denizinin dalgaları bedenimi sarsarken derince bir ah çektim. Galiba ben Yaman'ı geri çevirdiğim için kendime kızgındım...

Yine bir çaresizlik, yine Efsa...
Artık alışmıştı bünyem böyle durumlara...
Kolayca kabulleniyor, kaderime razı geliyordum.
Fakat bu kez Yaman'ı geri çevirmemi kolayca kabullenmek istemiyordum, onunla mücadele etmek istiyordum. Yanımda olmasını, varlığıyla bana güç vermesini istiyordum..

Ama onu öyle yarı yolda bıraktığım için ya kızarsa bana, ve kendisi ayrılmaya rıza verirse?
İşte o zaman ben bir şey yapamayacaktım. Dur diyemiyecektim ona.

Düşüncesi bile gözlerimi doldurunca, gözyaşlarım yanaklarım boyunca süzülmeye başlamıştı. Ben nasıl karar vereceğimi bile bilmiyordum.

"Efsa, ne oldu neden ağlıyorsun?" İçeri giren Aleyna benim ağladığımı gördüğünde hızla yanıma gelerek, oturmuş, endişeli bakışlarının hedefine almıştı beni. Hamileliğin de verdiği duygu yoğunluğuyla ağlamam şiddetlendiğinde Aleyna iyice paniklemişti.

"Yoksa Ahmet amcaya mı bir şey oldu?" korkarak dediği şeyle başımı iki yana sallamıştım.

"Hayır, babamın durumu aynı" dediğimde derince iç çekmişti.

"E ne oldu peki?" dediğinde hıçkırığımı serbest bıraktım. Aslında neden bu kadar fazla ağladığımı ben bile bilmiyordum ya.

"Yaman bana beni sevdiğini söyledi" aniden dediğim şeyle Aleyna'nın gözleri şaşkınlıktan açılmış, far görmüş tavşan misali suratıma bakmaya başlamıştı.

"Nasıl yani sevdiğini dedi? Bildiğimiz sevgi mi? Hani şu aşk olanından" şaşkınlıktan saçmalayan Aleyna'ya baygın bakışlar attığımda kafasını olumsuzca sallayarak kendine gelmeye çalışıyordu.

"Ay iki dakikada devrelerimi yaktın yeminle. E sevdiğini dediyse, sen neden böyle içli içli ağlıyorsun? Bunun için mi yani?" dediğinde başımı aşağı yukarı sallayarak onu onaylamıştım.

Saklı Masal (Tamamlandı🍃)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin