Medya: Efsa Turan
Medya 2: Hüseyn Ay ~ Oy beni vurun vurun🥀
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
🌺
••••
*Sevmek;
Güzel birinde aşkı aramak değil. O, kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında, kendini bulmaktır...
(F.M.Dostoyevski)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Efsa'dan:
••••••••••••
Başımı arabanın camına yaslamış, şubat soğuğunun hiss olunduğu havada akıp giden yolu izliyordum.
Aynı zamanda düşüncelerimde de derin bir yolculuğa çıkmıştım.
Hayat'ın kendisi de bir yolculuk değil miydi zaten? Öyle bir yolculuk ki ne zaman biteceğini, hangi durakta ne yaşayacağını asla bilmiyorsun. Yalnız yaşadığında öğreniyorsun, o zaman da artık iş işten geçmiş oluyor.
Hayat yolculuğuma dönüp baktığımda gerçek anlamda çok yandığımı anlıyordum. Çok yakmıştı hayat beni, yakmaya da devam ediyordu ve sanırım henüz çok daha yakacaktı.
Vurduğu yerden vuruyor, durmuyordu hayat. Sen bir yaraya alışıp ayağa kalktığında, hayat başka bir yerden vurarak domino taşı misali deviriyor seni...Yine bir şeylere, diğer taşlara tutunarak ayağa kalkıyorsun fakat bu kez de rüzgar hiç beklemediğin yönden eserek seni tekrar deviriyor...
Gözümden dökülen yaşlarla gözlerimi kapattım ve dirseğimi arabanın camının kenarına yaslayarak elimi alnıma koydum. Bir anlık nerede olduğumu umursamayarak çok sevdiğim türkülerden birini söylemeye başladım.
Dışım çiçek açmış belki
İçimde kara yosunlar
Görenler mesut sanıyor
Bilmezler ki ne derdim Var ...
Türküyü söyledikçe içimde biriken kara yosunları anımsıyordum ve gözyaşlarım durmaksızın yanaklarım boyunca süzülüyordu... Hiç kimse hiç kimsenin içinde taşıdığı dertleri bilemiyor maalesef...
Oy beni vurun vurun
Nedur çektuğum zulüm
Şu dünyanun yükini
Bir ben mi omuzladım oy.
Minik omuzlarıyla hunharca yük omuzlanan, boyundan büyük zulümlara katlanan yaralı bir kadının söylediği türkü bölüyordu arabada olan sessizliği. Yaralı ruhumun sesimle birlikte söylediği türkü...
Gün geçer gece olur
Gecem geçmez gün olmaz
Yalvarurum mevlaya
Bir duam kabul olmaz oy.
Çokça yalvardığım zamanlar, fakat dualarımın kabul olmadığı anları düşünüyordum şimdide. Mesela annemin beni sevmesini dilemiştim, babamın iyileşmesini dilemiştim, üniversite okumayı dilemiştim, o testi yaptığımda hamile olmamamı dilemiştim ve bunun gibi daha niceleri... Geceleri sabahlara kadar beni yoran dertlerim, gerçekleşmez dileklerim... Türkü sanki benim için yazılmış gibiydi...
Oy beni vurun vurun
Nedur çektuğum zulüm
Şu dünyanun yükini
Bir ben mi omuzladım oy.
Çıktığım yeni yolda omuzlarımda olan yükün azalacağını mı; yoksa üzerine yeni yükler mi geleceğini hiç bilmiyordum. Allaha emanet asma köprü misaliydi durumum. Her fırtınada biraz daha yıpranan, bir türlü tutunduğu dalı bırakmayan asma köprü. Ben yani, savruluyordum ama hayatla bağımı koparamıyordum bir türlü...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saklı Masal (Tamamlandı🍃)
Genel Kurgu"Sana yardım edeceğim" sert ve erkeksi sesiyle konuşmuştu adam. Kelimeler ağzından hangi ara çıkmıştı hiç fark etmemişti. "Nasıl?" diye sordu kadın masmavi gözlerinden umut kırıntıları geçerken. Deli gibi merak ediyordu karşısında oturan daha bugün...
