🍃Bölüm~8🍃

11.9K 731 237
                                    


🌺
••••

*Zor diyorsun.
Zor olacak ki imtihan olsun.
(Hz. Mevlana)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Efsa'dan:
•••••••••••••

Saç tellerimden tırnak uçlarıma kadar tüm bedenim yaşadığım gerginlik, heyecan ve korkudan dolayı titriyordu.

Araba kocaman ve kışa, yerde gözüken ara ara karlara rağmen hala yeşilliğini koruyan bahçede durduğunda gerginliğim biraz daha artmıştı. Bakışlarımı Yaman'a çevirdiğimde sanki bekliyormuş gibi hemen bana dönmüştü. Tedirginliğimi anlamış olacak ki gözlerini derince kapatarak açtı.

"Sakin olmalısın," sanki çok kolaydı. Fakat onun da sesinden gergin olduğu anlaşılıyordu. O yüzden bir şey diyerek ikimizi de daha fazla germedim. Aslında ama elimde olsa buradan içeri girmez, arkama bile bakmadan kaçardım. Ama artık çok geçti. Biz evliydik, onu geçtim babam buradaydı. Acaba annesi babamın yanında da tavırlı davranmış mıydı? Zira öyle bir şey olursa babam çok yıpranacaktı. Benim yüzümden buralara kadar gelmeyi göze almışken, onu hüsrana uğratamazdım.

Düşüncelerime son vererek arabadan inen adamı takip ettim ben de. Titrek adımlarıma karşı Yaman kendinden emin ilerliyordu. Koca konağın yakınlarına yaklaşırken duyduğum gülüşme sesleriyle bakışlarımı sese taraf çevirdim. Gördüğüm manzara beni gülümsetmişti. Üzerinlerinde kalın mont olan bir kız ve bir oğlan çocuğu yerde olan karla uğraşıyordular.

"Amcam gelmiş" bizi ilk farkeden kız koşarak soluğu yanımızda almıştı.
Yanımıza vardığı gibi Yaman'ın heybetli kollarına tırmanan kızı, Yaman hemen kucağına almış, dudaklarını yanağına bastırmıştı.

"Üşümüşsün çiçeğim, yüzün buz gibi" dediğinde Yaman, kız bunu umursamıyordu.

"Seni çok özledik amca," diyen kıza yerde duran erkekte eşlik etmişti. Yaman kızı yere bırakırken kendisi de eğilmiş, erkek çocuğunun kıvırcık saçlarını karıştırarak onun da yanağından öpmüştü.

"Sen kimsin?" kocaman açılmış kahveleriyle bana bakan erkek'e, boncuk boncuk bakan yeşilleriyle kız da eklenmişti.

"Bu Efsa aslanım, yengeniz" diye cevap veren adamla kalbim teklemişti. Yenge mi?

"Ne kadar da güzelsin" hala hayran hayran bakışlar atan çocuklara gülümsedim. Bana iltifat eden erkek çocuğuyla boyumu aynı hizaya getirdim.

"Sen de çok yakışıklısın. Ben Efsa, senin ismin ne?" demiştim elimi saçlarına okşar gibi çekerken.

"Ben de Ayaz" dediğinde gülümseyerek yanağından öptüm. Kesinlikle gerginliğime iyi gelmişlerdi.

"Memnun oldum Ayazcığım" dediğimde dişlerini gösterek kıkırdadı ve yanağımdan öptü.

"Ben de çok memnun oldum" dediğinde onu bırakarak kıza yöneldim, kilitlenmiş gibi gözlerime bakıyordu.

"Çok güzel gözlerin var" dediğinde gülümsemiştim. Onun da gür siyah kirpikleri, kumral saçlarına yakışan zümrüt yeşili güzel gözleri vardı.

"Teşekkür ederim bebeğim, senin ismin ne?" dediğimde gülümsedi.

"Alin benim ismim" gülümsemem hâlâ devam ederken onun da yanağına kısa bir öpücük kondurarak ayağa kalktım. Yaman'a döndüğümde sıcak bakışlarıyla karşılaştığımda tebessüm etmiştim.

Saklı Masal (Tamamlandı🍃)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin