🍃Bölüm ~5🍃

14.5K 804 274
                                    

🌺
••••

*Çayın da bir derdi var;
Ateşler içinde yandığına göre,
Unutulduğunda soğuduğuna göre,
Bekleye bekleye acıdığına göre, var bir derdi...
             
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Efsa'dan:
••••••••••••••

Yeni güne yeni umutlar doğar. Bu söz acılarla dolu, monoton giden hayatım boyu hiç doğru gelmiyordu bana...
Zira ne zaman yeni bir güne umutla uyansam hep günün sonunda acı acı gözyaşı dökerdim.

Fakat bu sabah hislerim her zaman olandan farklıydı. Umutla açmıştım gözlerimi bu sabaha. Sanki çok zorluklardan geçecek olsam da sonunda mutlu olacakmışım gibi geliyordu bana.

Bunların bana yardım edecek adamla bağlı bir bağlantısı var mıydı ? Bilmiyorum. Bir yola çıkacaktık onunla. Ve içimden bir ses bu yolda çok hırpalanacağımı söylüyordu. Fakat garip bir şekilde ilk kez geleceğime dair ufakta olsa umut kırıntıları vardı içimde.

Hayat daha beni nerelere savuracaktı hiç bilmiyorum, tek dileğim bebeğim ve kendime sakin bir hayat kurmak.....

Düşüncelerime son vererek yataktan yavaşça doğruldum. Düne nazaran bugün ağrılarım baya hafiflemişti. Anlaşılan bebeğim de annesi gibi dayanıklıydı acılara karşı. Bu düşünce bile içimi sıcacık etmeye yetmişti. Elimi karnıma koyarak gözlerimi kapattım. Bebeğime güç vermek ister gibi, bebeğimden güç almak ister gibi...

Gözlerimi açtığımda kendimi çok daha güçlü, umutlu hissediyordum. Daha şimdiden bu kadar benimsediğim bebeğimin nasıl canına kıymaya kalkmıştım ben.

Üzücü düşüncelerin beynimi istila etmesine izin vermeyerek yataktan kalktım. Kendimi fazla zorlamamaya çalışarak yatağımı topladıktan sonra banyoya girmiş, rutin işlerimi halletmiştim.

Ondan sonraysa çok seçimi olmayan dolabımın önünde kurularak dizlerimin altında biten siyah kruvaze yaka triko elbisemi giyinerek, altına da giymek için siyah spor ayakkabılarımı almıştım. Şubat soğuğunu da düşünerek kahve tonlarda olan montumu da çıkardım ve yatağın üzerine bıraktım. Düz olan saçlarımı pratik bir şekilde elimle şekillendirerek salık bıraktıktan sonra gözlerime de siyah göz kalemi çekmiştim.

(Efsa'nın elbisesi)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Efsa'nın elbisesi)

Yüzüme başka hiçbir şey sürme gereği duymayarak mutfağa geçmiştim. Kendim bir şeyler atıştıra atıştıra tepsiye de babam için peynir, çay, zeytin, salatalık gibi kahvaltılıklar diziyordum.

Halam kesinlikle babamla konuşmuştu ve ben şimdi nasıl davranacağımı hiç bilmiyordum.

Başa gelen çekilir misali derince nefes aldıktan sonra çokta ağır olmamasına özen göstererek hazırladığım tepsiyi elime aldığım gibi de salona doğru ilerlemeye başlamıştım.

Saklı Masal (Tamamlandı🍃)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin