İYİ OKUMALAR :)
***Kaya'nın Ağzından***
" İçtin mi sen? " diye bağırdığımda, Kayra Kaş'larını çatarak yakamı tuttu.
" Evet. " deyip cevap veremeden beni yakamdan tutup kendine çekti ve dudaklarımı dudaklarıyla kapattı.
İşte bunu beklemiyordum. Kayra az önce beni öpmüştü.
Şuan şu an beni sarhoşluğun verdiği cesaretle öptüğünü biliyorum. Ama bu onun ilki değil miydi?
Yapma Kaya! Tut kendini! Bu onun ilki! O sadece sarhoş.
İç sesime katılsam da, o Kayra'ydı. Ona karşı koyamayıp bende karşılık verdiğimde ellerini ensemde birleştirdi. Benim öpüşümün aksine onunki çok, nazikti. Şu an yaptığım doğru değildi. O sarhoştu ve bundan faydalanamazdım.
O sadece sarhoştu. Beni isteyerek öpmesini ve bunu hatırlamasını istiyordum. Ama Kayra bunu yarın sabah unutacaktı bile. Belki de hatırlamaması daha iyi olurdu.
Kendimi zor da olsa geri çektim. Kayra'nın gözleri hâla kapalıydı. Dudağımı yalayıp etrafa baktım. Bardaki müzik durmuş, herkes bizi izliyordu. Bazılarının kendi aralarında fısıldaşmalarını duyabiliyordum.
" Kaya'nın sevgilisi mi var? Bu kız kim? "
Etrafa sert bir şekilde baktığımda herkes önüne döndü. Burada daha önce sorun çıkartmaya çalışan çok serseri dövmüştüm ve buranın sahibi olduğum için düzeni elimde tutmam lazımdı. Ah, doğru! Kayra, benim buranın sahibi olduğumu bile bilmiyordu. Onu sıradan bir bara getirdiğimi sanıyordu. Ondan bir şey saklamak benim de hoşuma gitmiyordu. Ama hayat, istenildiğini gibi gitmiyordu işte.
Eskiden bende Kaan gibi sık sık buraya gelirdim. Ben sadece içki içmek ve kontrol için gelirken, Kaan av peşinde olurdu.
Kayra'dan sonra buraya gelmemeye başladım. Kontrol işlerini artık Kaan yapıyordu.
Kayra'nın bileğinden tutup çıkışa ilerledim. Sarhoşluğundan dolayı zar zor yürüyordu.
" Nereye? Hey! Yavaş olsana, düşeceğim! Sana diyorum! "
Kelimeleri ağzında geveleyerek konuşuyordu. Neden içmişti? Hangi ara içmişti? Önünü bile zar zor görüyor, dans eden çiftlere çarpıyordu.
" Çok sarhoşsun. " deyip durdum ve onu kaldırıp kucağıma aldım.
O kadar yemek yemesine rağmen nasıl bu kadar hafif anlayamıyorum? Kayra da kollarını boynuma dolayıp kısık gözleriyle yüzüme baktı.
" Neden beni koruyorsun? "
İçimden bir ses Kayra'nın yanında olmam gerektiğini söylüyordu. Onun yanında sakinleşiyordum. Onu kızdırıp, bana uyuz demesi hoşuma gidiyordu çünkü. Ona ihtiyacım vardı çünkü.
" Bilmiyorum. " diye mırıldandığımda kapıdaki görevliler geçmem için kapıyı açtılar. Yüzüme bir süre baktı. Dışarısı serinlemişti. Uçuşan saçlarını düzelttikten sonra işaret parmağını kalbimin üstüne koyup tekrar bana baktı.
" Biliyorsun ama bilmek istemiyorsun. Neden? " diye fısıldadı.
Gözleri kapandığında yine kafasını boynuma koydu. Nefesi boynuma çarpıyordu. Mehmet Amcanın dediği doğru muydu? Sarhoşlar gerçekten doğruları mı söylüyordu? Kayra, cevabı bildiğimi fısıldadı. Ve bildiğim halde bilmek istemediğimi...
Belkide cevabı bildiğim halde kendime söylecek cesareti bulamıyordum. Belki benim de bunu söylemem için içmem gerekiyordur. Yapmadığım şey değildi.
