Tek Şerit (Düzenleniyor)

《 Zarok 》

İYİ OKUMALAR :)

***Kayra'nın Ağzından***

Kaya telefonu kapattığında bende telefonu tekrar cebime koydum.

" Şey.. Siz kimsiniz? " diye sorup adama baktım.

Onu daha önce gördüğümü hatırlamıyorum ama bizim isimlerimizi bile biliyordu. Adam yarım ağız gülümseyip siyah, eski model şapkasını düzeltti.

" Tanıyacaksınız. " dedikten sonra arkasını dönüp gitti. Bastonunu ne zaman yere vursa, tak diye ses çıkarıyordu ve bu çok sinir bozucuydu. Çağla ile birbirimize baktıktan sonra tekrar adama baktık.

" Kim ki acaba? "

" Kim olduğunu bilmiyorum. Ama Kaya'nın da bu adamdan hoşlandığını  sanmıyorum. Eve gitmemizi söyledi. " deyip Çağla'ya baktım. Hemen bakışlarını bana çevirdi.

" Şimdi daha çok merak ediyorum! Akrabaları falan mıdır? "

" Hiç sanmıyorum. " dedikten sonra alışveriş merkezinden çıktık.

" Film çok güzeldi. "

" Özcan Deniz'in her filmi güzel. " deyip gülümsedim.

Merdivenlerden inerken dikkatlice  etrafa bakındım. Tuhaf bir şey yoktu. Tuhaftan kastım, bizi takip eden takım elbiseli adamlar. Kaya'nın telefonda, Çabuk onun yanından uzaklaşın ve eve varınca kapıyı kilitleyin, dediğini Çağla'ya söyleyemezdim. Çok telaş yapardı ve buna hiç gerek yok.

" İlk defa bir aşk filminin sonunu mutlu bitirdi. " dediğinde kendime gelip başımı salladım.

" Acaba bende Zarok gibi birini bulur muyum? " diye gülerek sordum.

" Buldun ama fark etmiyorsun. " diye mırıldandığında anlamayıp kaşlarımı çattım.

" Hı? "

Cevap vermeyip omuz silkti. Otoparka indiğimizde bir ses duydum. Durup etrafa bakındığımda Çağla da durdu.

" Sende duydun mu? " diye sorup  kaşlarımı çattım.

" Neyi? "

Aynı sesi tekrar duyduğumda, bu sefer daha netti. Cılız bir havlama sesi geliyordu.

" Sanki küçük bir köpek havlaması gibi. " dedikten sonra arabaların etrafında dolaşmaya başladım. Tekrar köpek sesini duyduğumda bu sefer geldiği yöne doğru gittim. Çağla'da peşimden geliyordu.

Birden arabanın altından önüme yavru bir köpek çıktı. Ama bu çok tatlıydı! Ben köpekleri çok severim, küçükken de hep köpekler bakardım. Ama son köpeğim öldüğünde kendime, başka köpek almak yok diye söz vermiştim. Yere çöküp köpeği kucağıma aldım.

" Seni buraya mı bıraktılar? Kıyamam ben sana! " deyip kafasını okşadım. Tüyleri kısa olmasına rağmen çok yumuşaktı. Ellerimi yalamaya başladığında gülüp kafasını tekrar okşadım. Çağla da hemen yanıma çöküp köpeğin patileriyle oynamaya başladı.

" Bu çok tatlı! "

" Buraya bırakmışlar. Sokak köpeği olma ihtimali yok. Boxer cinsi.  " dedikten sonra sarkık kulaklarını okşadım. Köpekler hakkında birçok şey bilirim. İlk okulda veteriner olmak istiyordum ama tabii büyüdükçe fikirler de değişiyordu.

" Kayra! Hadi onu eve götürelim! Baksana, burada soğukta kalacak yoksa. " deyip yavrunun sarkık yanaklarını sıktı.

" Götürürüz ama bir şartla! Bu yavruyu annemden saklamama yardım edeceksin? " diye sorup ona baktım. Hevesle başını sallayıp gülümsedi. Annemden saklamak zor olacaktı.