LYRA

23.Bölüm

-Orda mısınız efendim?

Bir an irkilip kendime geldim.

-Ahh evet özür dilerim.

-Sonucu bildirmek için aramıştım.

-Sizi dinliyorum.

-Tebrikler efendim. Kabul edildiniz. Kayıt işlemleri için lütfen GRN Entertainment'i ziyaret ediniz.

-Tamam. Teşekkürler.

Telefonu kapatıp kahvaltı masasına geri döndüm. Hyun Joon ise mal olmuş bir şekilde masaya oturdu. Bomboş ileriye bakıyordu.

-Kim aradı seni?

Hâlâ boş boş bakıyordu. Ama konuşabiliyordu.

-Şirketten aradılar.

-Sonuç?

Ruh gibi sadece soru soruyordu.

-Kabul edildim.

Dümdüz bir sesle konuşmuştum. Benim için o kadar da önemli bir haber değildi. Masadaki sesler tamamen kesilmişti.

-Senin sonucun nasıl?

Bu sefer soran bendim. Merak etmiştim.

-Ben de kabul edildim.

Masadakiler bir anda sevinçle ayağa kalkmışlardı. Tabağımdakiler çoktan bitmiştim. Onlar sevinçlerini yaşarken ben sessizce masadan kalktım. Odama çıkıp kendimi yatağa attım. Üstümü değiştirip işe gitmem gerekiyordu. Ama sadece tavanı izlemek istiyordum.

Aşağıdan uzun süre sevinç nidaları geldi. Sonunda sesler kesildiğinde kapım çalındı.

-Çabuk ol. Hadi hadi.

Birisi paldır küldür aşağıya indi. Ben de üzerimi değiştirdim. Nedense hızlı hareket ediyordum. Sonunda hazırlandığımda aşağıya indim. Hyun Joon oldukça şık giyinmişti. Ben normaldim.

-Çabuk ol. Hızlıca gidip yaptıralım kayıtlarımızı.

-Sen beni kayıt için mi çağırdın?

-Evet?

Soran bakışları üzerimdeydi.

-Ben iddaa için girdim seçmelere. Kayıt yaptırmak gibi bir düşüncem yoktu zaten.

Herkes şaşkın görünüyordu.

-Bu hayatının fırsatı olabilir.

-Bu senin hayatının fırsatı Hyun Joon. Ben gelmeyeceğim. İşe gitmem gerek.

-Sen bilirsin.

Kısık sesle konuşmuştu. Neden bu kadar şaşırdıklarını anlamamıştım.

Hyun Joon gittiğinde ben de gitmek için evden çıktım. Bahçede güzel bir kız vardı. Gerçi yüzü gerçek mi makyaj mı anlamak için hortumla yıkamak lazımdı. Yine de güzel görünüyordu işte.

Yanından geçip gidecekken beni durdurdu.

-Min Jae evde mi acaba?

Kızın yüzüne boş boş baktım. En son kahvaltıda görmüştüm. Ama az önce yoktu.

-Bilmiyorum.

-Ama burda yaşıyorsun?

Çobanı mıyım bacım demek vardı. Ama anlamazdı.

-Kahvaltıda vardı sonra görmedim.

Başka bir şey söylemeden hızlıca bahçeden çıktım. Bu gün canım hiç bir şey istemiyordu. Sallana sallana dükkana geldim. Yerlerde sürünmek mümkünse panda gibi yuvarlanmak istiyordum. Bütün hayat enerjim çekilmişti. Babam ve olanlar aklıma geldikçe kafamda bir sürü senaryo kuruyordum. Hele o sonradan aklıma gelen müthiş cevaplar. Saçımı başımı yolasım geliyordu.