KAÇIKLAR

×23×

İyi okumalar Kaçıklar⚡💙

⚡⚡

Atalay'dan;

İçimi eriten bakışlarını benden kaçırdı. "Başlamadan bittik mi yani şimdi biz?"

Sorumu cevapsız bırakırken ayaklandı ve elinde ki gitarı kenara koyup "Ne yapmaya çalışıyorsun gerçekten anlamıyorum." Diye mırıldanarak sahneden inmeye başladı.

Hızla arkasından indim ve kolunu tutup "Sana inanmaya çalışıyorum," diye yanıtladım onu hızla. "Sen demedin mi, sende inanmak için çaba göster biraz diye. Bende onu  yapıyorum işte ama sen neden vazgeçtin şimdi?"

Kolunu çekti. "Bunun için fazla gecikmedin mi sencede, bir üç ay kadar falan?"

Hücrelerime sinir dolduğunu hissettim. "Tamam Melodi ne yapmak istiyorsan onu yap ya. Her şeye rağmen buraya gelip sana inanmak istiyorum diyorum beni tersliyorsun. Madem öyle, madem başlamadan bitirmek niyetin, bitir o zaman."

Kaşları çatıldı. "Sen beni mi suçluyorsun birde?"

"Ben bir şey yapmıyorum, dediğin gibi; zahmet etmiyorum. Hadi eyvallah."

Başka bir şey söylemeye gerek duymadan hızla çıktım müzik odasından.

Onu gerçekten anlamıyorum. Kendimi de anlamıyorum. Ne yaptığımı da bilmiyorum. Tek istediğim sadece ona inanmak, sürekli sesini bastırdığım kalbimi dinlemekti..

Okulun bahçesine çıkarken okula giren Berk'i gördüm. Yanına doğru yürüdüm ve tam yanımdan geçip gidecekken, o an böylesi bir şey aklımdan bile geçmemişken aniden kolunu tuttum. Tuttuğum kolunu sıkıca kavrarken "Baksana sen bir," deyip ne olduğunu anlamasına izin vermeden arka bahçeye götürmeye başladım.

Ben götürürken debelenmesini umursamadım. "Ne yapıyorsun lan? Bırak kolumu!"

O salak salak konuşmaya devam ederken sonunda arka bahçeye geçmiştik. Onu duvarla arama alırken kolunu savururcasına bıraktım. "Anlat lan şimdi her şeyi."

Üzerini sirkeledi ve bana baktı çattığı kaşlarıyla. "Neyi anlatacakmışım?"

"Bak şurda sikerim seni, kimsenin ruhu duymaz."

Tehdit dolu gözlerimi gözlerinden ayırmazken dayanamayıp gözlerini kaçırdı ve yutkundu. Daha fazla bekleyemeden "O gün, siz Melodi ile-" Deyip durdum. "Oldu mu öyle bir şey?"

"Vay vay vay,"

Poyraz iki elide cebinde bize doğru gelirken göz devirdim. Bu nerden çıkmıştı şimdi?

Ona döndüm ve "Bir şey konuşuyoruz Poyraz, izin verir misin?" Dedim sabırla.

"Yo, vermiyorum." Omuz silkti. "Ne oldu? Bir şeyler, götünde olan aklına battıda sorgulamaya mı geldin?"

Kaşlarım çatılırken "Ne diyorsun oğlum?" Diyerek ona döndüm sinirle.

Berk gidecekken Poyraz "Sen dur hele dur." Deyip onu geri olduğu yere itti ve bana döndü tekrar. "Diyorum ki, bu saaten sonra bir şeyleri sorgulaman hiç bir şeyi değiştirmeyecek Atalay. Gerçekleri öğrensen bile seni Melodi'nin yanına yaklaştırmam."