KAÇIKLAR

×2×

İYİ OKUMALAR KAÇIKLAR💙

⚡⚡

Atalay'dan;

Bana göre hayatın en kötü yanıdır sabah erken kalkmalar. Özellikle annenin ya da babanın sabahleyin seni uyandırma çabaları falan..

Ne kadar çirkin bir şey değil mi? Ben şuan erken kalkmıyordum ama yine de annemin, taabiri caizse borozan gibi seslenmesi zaten açıkta olan zihnimi resmen deliyordu.

"Atalay!"

Aşağıdan seslenen annemle yatağımdan doğruldum. Muhtemelen öğrenmişti ama hangisini öğrenmişti? Bu kadar erken geldiğine göre herhangi birini öğrenmişti işte..

Yatağımdan kalktığım anda annem odama girdi. İki kolunu birbirine bağlamış sinirle bana bakarken "Bu saate ne işin var senin evde?" Diye sordu.

"Kendimi kötü hissettim ve eve geldim."

İyi sallamıştım.

Annem, "Ben karakoldayken sizin okulun müdürü aradı beni, okuldan kaçtığını söyledi. Yalnızca o da değil.." Diye konuşacakken onu böldüm ve "Bu adamın derdi ne?" Diye sordum sinirle. "Ben onun karısına aldatıldığını söylüyor muyum? O neden bizim yaptığımız şeyleri size bildiriyor?"

Annem sinirle "Atalay!" Diye bağırınca "Tamam," dedim hemen. "Üzgünüm. Bir daha olmayacak."

Başka türlü annemin dilinden kurtulmanın yolu yoktu, en iyisi özür dileyip konuyu kapatmaktı. Geri yerime uzanırken Telefonumu elime aldım. Gelen mesajlara bakılırsa Işık baya endişelenmişti benim için(!)

Işık : Geri zekalı!

"Atalay o telefonu bırak ve beni dinle."

Kendimi göz devirmemek için zorlarken "Üzgün olduğumu söyledim ya anne, daha ne istiyorsun?" Diye sordum telefondan kafamı kaldırmadan.

Işık : Şu telefonu açmadıkça beni daha da sinirlendiriyorsun!

Işık : Amip!

Işık : O çocuk senin yüzünden yine bana sararsa seni mahvederim Atalay!

Işık : Tam anlamıyla baş belasısın!

Bir andan telefonum elimden çekildiğinde babamın da geldiğini fark edebilmiştim.
Babam öfkeli olduğunu düşündüğüm bakışlarını anneme çevirdi ve "Bizi yalnız bırak, erkek erkeğe konuşacağız." Dedi.

Gözlerim söylediği şeyle büyürken anında "Hayır!" Diye bağırdım. "Anne yalvarırım yapma! Yemin ederim bir daha olmayacak. Gerçekten."

Yakarmalarımla annem gülmesini tutarak bir süre sessiz kaldı ve ardından "Peki," dedi. "Gerek kalmadı erkek erkeğe konuşmana hayatım."

Babam "Hadi ama, o kadar da kötü değilim." Diyerek suratını büzdü.

Kaşlarım havalanırken "Evet, o kadar kötü değilsin," diyerek katıldım ona. "Berbatsın baba."

Babam suratını asarken annem gülmemek için kendini zorluyordu. Oh, kurtulmuştum. Babam benimle bir kere daha erkek erkeğe konuşur ve bana hayvan örneklemelerini yaparsa kağıtla bileklerimi keserdim.

Sırıtarak ayaklandım ve "Bugün erken geldiniz diye pizza sipariş etmemezlik yok değil mi?" Diye sordum. "Çünkü gerçekten canım acayip pizza çekiyor."