×14×

413 62 41
                                    

Selammm^^

Bölüm şarkılarımız: Eylem Aktaş- Kömür gözlerin/ Yonca Lodi- Emanet/ Duman- Elleri ellerime/ Emir Can İğrek- Ağır Roman..

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın..

İyi okumalar Kaçıklar💙

⚡⚡

Atalay'dan;

"Benim hesabımdan 2 gün boyunca onunla konuşanın sen olduğunu bilmesi en doğrusu."

Melodi ona sarılan Mira'ya karşılık verirken benim kafamda sadece bu cümle dönüyordu. Geri çekildiğinde beni görmüş ve kalakalmıştı. Mira'da keza öyle, Melodi'nin baktığı tarafa, yani arkasına dönünce beni görmüştü.

Bense hala Melodi'ye bakıyordum.

Sanırım taşlar şimdi yerine oturuyordu. O iki gün boyunca konuştuğum kızla Mira aynı değil derken haklıymışım. Konuştuğum kız Melodi'ymiş.

Peki Melodi bunu neden yapmıştı?

Önce başka birinin yerine benimle konuşmuş dün de beni öpmüştü.

Neden peki?

Mira bana doğru gelip "Atalay," dediğinde geriye doğru adım attım.

Melodi ise hala olduğu gibi yerindeydi ama gözlerini kaçırıyordu.

Ne demeliydim? Ya da ben şuan ne yapmalıydım?

Hiç bir fikrim yoktu.

İkisine de son kez bakıp bir şey dahi söylemeden arkamı dönüp yürümeye başladım. Şuan ne düşünmeliydim onu bile bilmiyordum. Oyun mu oynuyorlardı bana? Neydi bu yaptıkları? Neden yaptılar ki?

Tüm bu öğrendiklerimin bir nedeni var mıydı?

Okulun çıkış kapısına geldiğimde etrafa baktım. Güvenlik kulübesinde kimseyi görmeyince hızlı adımlarla çıktım okuldan.

Bilmiyordum ama gidiyordum. Çalan telefonumla durdum.

Annem arıyor...

Okula dönüp bakarken yeşili kaydırdım ve
"Efendim anne?" dedim soğuk bir sesle.

"Atalay, akşama direk Işık'lara gel diyecektim. Bugün bizi akşam yemeğine çağırdılar."

"Tamam."

"Sen iyi misin? Sesin neden böyle durgun?"

"İyiyim anne," derken gözümden akan yaşa engel olamamıştım. İyi değilim, ama olacağım anne.

"Nedense inanmadım. Gelip seni okuldan almamı ister misin?"

Hızla "Hayır," deyip geri okula adımladım.

Annemin beni dinlemeyip okula gelme ihtimali vardı. Hem onun için geri dönüyordum hem de okuldan gitmem saçma olurdu.

Annem inanmayıp ısrarla sorunca "İyiyim diyorum gerçekten. Şimdi ders hocası gelecek kapatıyorum, görüşürüz." Diyerek başka bir şey söylemeden kapattım telefonu.

Neden ben gidiyordum ki? Ben mi suç işlemiştim? Burda suçlu varsa O, ya da Mira idi. Birisi bana bu yaptıklarının nedenini açıklamalıydı.

Dün beni öpmesi ve bugün bu olanların nedenini öğrenmeliydim.

Sadece, ondan önce kendimi toplamalıydım.
Burnumu çektim ve elimin tersi ile gözlerimi silip geri girdim okula.

Onu bıraktığım gibi bulmak beni şaşırtmıştı. Mira yoktu yalnızca. O ise demin oturduğu yere oturmuş sessizce ağlıyordu.

KAÇIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin