KAÇIKLAR

×37×

Selamın Aleyküm canım okuyucularım,
bölüme hoş geldiniz!

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
lütfen... 🥺

İyi okumalar🥺💙

⚡⚡

Atalay'dan;

Hepimiz endişe içinde hastane kapısında beklerken gözüm Azra teyzeye takıldı ve hatta sadece ona değil, hepsine. Baştan aşağı bir süzdüm onları.

Şuan hem sinirli hemde bir o kadar üzgündüm.

Herkes Işık'ın üzerine çok gitmişti. Işık, doğru söylüyordu. Herkes hata yapardı. Üstelik ona burdan yeniden gitmesi gerektiğini söyleyen Azra teyze bile buna benzer bir hata yapmıştı.

Annemin anlattığına göre geçmiş hakkında biliyordum az çok bir şeyler. Yani bunun gibi bir şeyi o da yapmıştı, Savaş dayımı bırakıp gitmişti ama Işık'ı yargılama hakkını kendinde buluyordu.

Melodi ile tartışırlarken duymuştum Işık'la konuştuğunu. Tabi Poyraz o sıra da birden çıkagelen Nazlı'yla ilgileniyordu yoksa bu kadar rahat olamazdılar tartışırken..

Poyraz hastane kapısının ucunda bir o yana bir bu yana dönerken bende duvara yaslanmış endişeyle bekliyordum.
Sonunda doktor odadan çıktığında hepimiz ayaklandık.

"Durumu nasıl, Timur?"

Kimse, endişeli bir şekilde bunu herkesten önce soran Poyraz'a dikkat etmemişti, şuan tek düşündüğümüz Işık'tı.

Timur "Maalesef, yani... Nasıl söyleyeceğim bilemiyorum ama-" Diye konuşacakken Gökhan amca "Uzatmada söyle işte!" Diyerek kesti sözünü sinirle.

Timur derin bir nefes aldı. "Kanser yeniden aksetmiş.. Ve bu kez kemoterapi yeterli değil.. İlik nakli olması gerekiyor, hemde acilen. Onun için donör bulmalıyız. Gerekli bir çok işlem var ama ondan önce bir şey bilmem gerekiyor, kardeşi var mı?"

Timur'un dediği şeyle beraber "Yok," dedi Nur teyze hızlıca, ayakta zor duruyordu.

"Pekala, bu kötü oldu ama umudumuzu kaybetmeyelim. Hatta donör için burdan başlayalım diyorum hiç vakit kaybetmeden. Herkes kan verebilir mi?"

Timur'un bakışları hepimizin üzerinde gezinirken "Tabi ki," dedim hemen. "Hepimiz ne gerekiyorsa yaparız."

"Şennur gelip sizi yönlendirecek öyleyse," Yanımda sessizce ağlayan Melodi'ye döndü ve "Melodi, sen bir bakar mısın?" Diye sordu.

Melodi'nin gözyaşlarını silip başını sallamasıyla beraber birlikte ayrıldılar yanımızdan.

Onlar gittikten sonra çok geçmeden gelen hemşireyle hepimiz kan verdik. Babam mırın kırın etmişti nedense. Yani, sanırım iğneden korkuyordu. İğne yapmadan alamıyor musunuz kanımı diye söylenmişti.

Bu her ne kadar komiğime gelsede hiç gülecek halim yoktu.

⚡⚡

Geçen saatlere rağmen Işık'ın kapısında bekliyorduk hala. Uyanmamıştı bir türlü çünkü uyutup duruyorlardı. Aynı zamanda Timur'la gittiğinden beri Melodi de gelmemişti yanımıza..