KAÇIKLAR

×41×

Selamm^^

Bölüm şarkılarımız: Tarkan- Yolla/
Hande Ünsal- Seni Sever Miydim?

Yıldızımızı parlatmayı unutmayalım! Güzel yorumlarınızdan da esirgemeyin beni (:

İyi okumalar💙

⚡⚡

Melodi'den;

Karşımda hüngür hüngür ağlıyordu ve benim elimden onunla ağlamak dışında hiçbir şey gelmiyordu. Ne kadarda salak bir ikizim vardı. İkizim salaktı, o Nazlı'da şeytan.

"Canım yanıyor.."

Işık'ın söylediği şeyle onu kendime doğru çektim ve sarıldım. Yüzünü omzuma gömerken "Ne zaman geçer bu?" Diye sordu.

Sessiz kaldım. Ne zaman geçeceğini bilmiyordum ama geçerdi umarım.

"Üzgünüm, gerçekten üzgünüm Işık. Yani Poyraz... Hala aklım almıyor, nasıl yapar böyle bir şeyi?"

Burnunu çekti. "Poyraz değil ki, Nazlı yaptı ne yaptıysa. Bile bile uçuruma sürükledi üçümüzüde. Mutlu olacağını sanıyor aklınca ama yanıldığını er ya da geç fark edecek.. Peki ben buna ne zamana kadar katlanacağım? Nasıl katlanacağım ben buna Melodi? Gözünün önünde evlenecekler, bebekleri olacak.. Ben.. Ben nasıl yapacağım? Annemler dün geceden beri arıyorlar beni açamıyorum telefonlarını. Sesimi duysa kötü olduğumu anlar annem. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Baran, babam.. Hiç birinin haberi yok, delirmişlerdir şimdi."

"Tamam ben konuşurum, bizde derim onlara. Merak etmesinler seni daha fazla."

O başıyla beni onaylarken ayaklandım. O da kendini koltuğa bıraktı ve yan bir şekilde uzandı. Kenardaki pikeyi alıp üzerine örttüm. Geldiğinden beri ağlıyordu ve hiç uyumamıştık. Atalay'da dün gece Poyraz'ın arkasından çıktığından beri eve gelmemişti. Annemlerden sonunda çıkıp eve dönebildiğimde kapıda bulmuştum Işık'ı.

"Sen biraz uyumaya çalış hadi.."

Gözlerini kapattı sadece ama uyuyamayacağını adım gibi biliyordum. Telefonla birlikte mutfağa doğru yürüdüm, tam kapının önünden geçecektim ki kapı açıldı. Atalay yorgun bakışlarla baktı bana anahtarı çıkarıp ve kapattı kapıyı.

Gözleri kızarmıştı. O da mı ağlamıştı? Bana doğru yaklaşmasıyla içki koktuğunu fark ettim. Kaşlarım çatıldı.

"İçki mi içtin sen?"

Baş ve işaret parmağını sıkıca birbirine bastırdı ve"Azıcık," dedi. "Ucundan."

Ceketini çıkararak yürüyecektiki birden yere kapaklandı. Endişeyle başında biterken o gülmeye başlamıştı, üstelik sarhoştu da. Allah bilir bu man kafa Poyraz'ın başının altından çıkıyordu bunlar.

Kolundan tutup kaldıracaktım ki, "Evimiz dans ediyor Melodi," diyerek kahkaha atmaya devam etti. Kaldırmaya çalıştım. Hayır o değil, Işık'ı uyandıracaktı şimdi..

Kahkahası maşallah evi inletmeye başlamıştı bile ve artık çok geçti. Işık ayaklanmış yerde ki Atalay'a bakıyordu şaşkınca. "Ne oluyor?"

Atalay yattığı yerden gözlerini arkasında ki Işık'a doğru çevirdi ve çok geçmeden yine kahkaha atmaya başladı. Ardından bana dönüp, "Evimizde binlerce Işık var." diyerek devam etti kahakaha atmaya. Göz devirdim.