KAÇIKLAR

| final part 1 |

oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin<3

bölüm şarkılarımız:

emre aydın- belki bir gün özlersin

barış akarsu- bir sevmek bin defa ölmek demekmiş

•

iyi okumalar💙

⚡⚡

Yazarın anlatımıyla;

1.5 ay sonra..

Hayatta bazı anlar vardır. Gerçek olduğunu emin olmana rağmen sorgular durursun, inanamazsın..

Melodi'de, şuan şu yaşadığı şeyin gerçekliğini sorgulayıp duruyordu. Mümkün olması imkansız gibi bir şeydi onun için ama olmuştu.

Işık, gelinliğinin eteklerini sıkıca kavramış her yeri ararken hem onu tutmaya çalışıyor hemde böyle bir şeye inanmakta güçlük çekiyordu.

Melodi, "Işık sakin ol," dedi arkadaşını sakinleştirmek için.

Işık, tuttuğu gelinliğinin kabarık eteğini kendisini çevirmeden önce çevirdi ve ardından kendisi döndü Melodi'ye.

"Poyraz yok ortalarda, ne demek sakin ol?!"

Işık, kendini kaybetmiş gibiydi. Bunu fark eden Melodi konuştu hemen. "Atalay onu bulacağını söyledi, lütfen gel odana gidelim. Biri görecek şimdi, böyle olmaz."

Işık, sabahtan beri tüm otelin koridorlarını gezerek Poyraz'ı arayıp duruyordu. Gözleri dolarken hak verdi Melodi'ye ve dediğini yaptı. Ondan önce ilerleyerek yürümeye başladı kendi odasına. Beraber içeri geçtiler ama ikiside oturmamıştı. Endişeliydiler. Melodi, gözlerini kaçırıp dururken Işık telefonunu almış sürekli Poyraz'a yazıyordu.

Bunu fark eden Melodi, minik çantasından telefonunu çıkardı hemen ve Poyraz'ı aramayı denedi yeniden ama hâlâ telefonu kapalıydı.

Nereye gitmişti bu çocuk? Atalay'a, Işık'a bakacağım diye çıkmış çıkış o çıkış...

Melodi, Atalay'a 'neden onunla gitmedin' diye sorduğunda Poyraz'ın bunu istemediğini Işık'la yalnız konuşmak istediğini söylemiş, hepsi bu. Tek bildikleri buydu.

Açılan kapıya döndü ikisininde gözü. Atalay mahçup bir yüzle içeri girip yanılarına geldi.

Işık'sa sabırsızca, "Ne oldu? Nerde?" Diye sordu.

"Şey, başına bir şey gelmiş olabilme ihtimalini düşünüp kameralara baktırdım ama.."

Atalay ama deyip sustuğunda Işık, "Ama ne?" dedi hemen, devamını getirmesini istediği için.

"Ama, ama herhangi bir şey olmuyor, kendi isteğiyle çıkıyor arka kapıdan.."

Işık, sağ gözünden hızlıca süzülen yaşla, inanamayarak baktı Atalay'a. Bu imkansızdı. Poyraz bunu yapmış olamazdı, değil mi? Yapmış mıydı? Belki de başka biriydi. Atalay yanılıyor olamaz mıydı? Belki kamerada gördüğü kişi Poyraz'a çok benzeyen biriydi? Olamaz mıydı?

Keşke öyle olsaydı..

Tuttuğu gelinliğiyle birden bire yere çökerken Melodi ve Atalay her iki taraftan kolunu tuttu.

"Işık?"

Işık, "Bıraktı," diye mırıldandı kendi kendine. "Hakkettim.."

Melodi gözleri dolarken dudaklarını birbirine bastırdı. Açılan kapıya döndü yeniden hepsinin gözleri.